Λαϊκός Δρόμος, φ.79, 13/3/76
Οι διώξεις, τα βασανιστήρια, οι εξορίες, δεν ήταν άγνωστα για τους Έλληνες κομμουνιστές που μετά τον εμφύλιο πόλεμο βρέθηκαν πολιτικοί πρόσφυγες στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Έζησαν και δούλεψαν για το λαό για τα συμφέροντα του, στα χρόνια της διχτατορίας του Μεταξά, στα χρόνια της γερμανικής κατοχής, στα χρόνια της αγγλικής και αμερικάνικης ιμπεριαλιστικής επίθεσης. Φυλακίστηκαν στα μπουντρούμια του Μανιαδάκη, εξορίστηκαν στην Ακροναυπλία και στα ξερονήσια, κυνηγήθηκαν άγρια στις πόλεις και στα χωριά. Και όλα αυτά, γιατί πιστοί στα πιο ωραία ιδανικά, στα ιδανικά του κομμουνισμού, στάθηκαν πάντα πρωτοπόροι στον αγώνα, δε λύγισαν, αντιμετώπισαν παλικαρίσια κάθε είδους πιέσεις.
Και να, για άλλη μια φορά, στη Σοβιετική Ένωση και στις άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, μετά το θάνατο του Στάλιν και από το 1955 ακόμα, βρίσκονται μπροστά στην ίδια κατάσταση.
Μόνο πού η χώρα δεν είναι η μοναρχοφασιστική Ελλάδα. Αλλά οι λεγόμενες σοσιαλιστικές δημοκρατίες. Μόνο που οι ανακριτές δεν είναι φασίστες Έλληνες και αγγλοαμερικάνοι. Μόνο που δεν τους ζητιέται να γίνουν «εθνικόφρονες», αλλά τους ζητιέται να παραμείνουν μέλη του «κομμουνιστικού» κόμματος.
Δεν είναι αυτή η μεγάλη Σοβιετική Ένωση, η χωρά του Λένιν και του Στάλιν. Δεν είναι αυτοί παιδιά του ηρωικού σοβιετικού λαού. Είναι μια κλίκα από αποστάτες του μαρξισμού-λενινισμού, που σφετερίστηκαν πραξικοπηματικά την εξουσία στο ΚΚΣΕ και επέβαλαν την προδοτική τους γραμμή και στα άλλα ΚΚ και στο ΚΚΕ.
Γι άλλη μια άλλη μια φορά, οι έλληνες κομμουνιστές δοκιμάζουν στην πλάτη τους κάθε είδους πιέσεις τρομοκρατίες, διωξίματα από δουλειές, συλλήψεις. εξορίες σε έρημα νησιά της λίμνης του Αράλ, στις στέπες της Σιβηρίας και αλλού.
Και όλα αυτά γιατί να προδώσουν τα ιδανικά τους, δεν δέχτηκαν να υπογράψουν πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης στην αποστάτρια ρεβιζιονιστική κλίκα.
Παράλληλα με την τρομοκρατία, είχαν να αντιμετωπίσουν και τις συκοφαντίες ότι ήταν αντισοβιετικοί, αντικομμουνιστές, εχθροί του λαού, συκοφαντίες που χρησιμοποιούσαν οι χρουστσωφικοί ρεβιζιονιστές για να καλύψουν τη φασιστική πολιτική τους.
Όμως, πιστοί πάντα στον κομμουνισμό, πιστοί στη Σοβιετική Ένωση της Οχτωβριανής Επανάστασης, δεν κάμφθηκαν. Αντισοβιετικοί και αντικομμουνιστές ήταν αυτοί που σφετεριζόμενοι την εξουσία χτύπησαν τη Σοβιετική Ένωση, πρόδωσαν το μαρξισμό-λενινισμό.
Χρειάζεται ο λαός μας να μάθει την αλήθεια γύρω από όλα αυτά. Χρειάζεται, ιδιαίτερα σήμερα, που η Σοβιετική Ένωση έχει μετατραπεί σε σοσιαλιμπεριαλιστική χώρα και αποτελεί κίνδυνο για την ειρήνη και την ανεξαρτησία των λαών, να γίνουν γνωστά, όσο πιο πλατιά γίνεται, τα όσα υπέστησαν οι έλληνες κομμουνιστές από τις ρεβιζιονιστικές ηγεσίες χωρών της Ανατολικής Ευρώπης.
Ο «ΛΔ» δημοσιεύει σήμερα ορισμένα συγκεκριμένα στοιχεία γύρω από τις διώξεις των κομμουνιστών στην ΕΣΣΔ.
Τα στοιχεία για τις διώξεις στη Τασκένδη είναι παρμένα από την «Τραγωδία των Ελλήνων κομμουνιστών στην Τασκένδη», κείμενο γραμμένο πριν αρκετά χρόνια σχετικά με τα γεγονότα που διαδραματίσθηκαν στην Τασκένδη από τα τέλη του 1955 μέχρι και τις διώξεις του 1962.
Στο επόμενο φύλλο θα δημοσιευθούν στοιχεία από τις διώξεις στις άλλες χώρες της Α. Ευρώπης.
ΤΑΣΚΕΝΔΗ
Ύστερα απ’ τα γεγονότα του Σεπτέμβρη του 1955 και του Μάη του 1962, στάλθηκαν στις εξορίες και ρίχτηκαν στις φυλακές, ανάμεσα σε άλλους αγωνιστές, αξιωματικοί του ΔΣΕ και απλοί αντάρτες οι:
1) Καλιανέσης Γιώργος (διοικητής 85 Συντάγματος του ΕΛΑΣ στρατηγός του ΔΣΕ).
2) Βύσιος Μήτσος (Π.Ε. της 103 ταξιαρχίας του ΔΣΕ).
3) Κεβρεκίδης Γιάννης (ταγματάρχης του ΔΣΕ).
4) Κυριακίδης Παντελής (Π.Ε. λόχου του ΔΣΕ).
5) Σπύρου Τάκης (Π.Ε τάγματος του ΔΣΕ).
6) Μπάστης Οδυσσέας (Π.Ε. του ΔΣΕ).
7) Σουμελίδης Κώστας (Π.Ε. του ΔΣΕ).
8) Κοτρώτσιος Γιώργος (Π.Ε. τάγματος του ΔΣΕ).
9) Στρατομήρος Ταξιάρχης (Π.Ε. λόχου του ΔΣΕ).
10) Ιωσηφίδης Κώστας (συνταγματάρχης πυροβολικού του ΔΣΕ).
11) Κόκας Στέργιος (αντισυνταγματάρχης του ΔΣΕ).
12) Μακρής Γιώργος (λοχαγός του ΔΣΕ).
13) Παπαϊωάννου Αχιλλέας (αντισυνταγματάρχης του ΔΣΕ, διοικητής 103 Ταξιαρχίας)
14) Παλλές Σάββας (εθελοντής στην Ισπανία, λοχαγός του ΔΣΕ).
15) Σιδηρόπουλος Δήμος (αντισυνταγματάρχης Π.Ε. της 9 Μεραρχίας του ΔΣΕ).
16) Θεολόγης Γιάννης (λοχαγός του ΔΣΕ).
17) Γιαννόπουλος Θύμιος (λοχαγός του ΔΣΕ).
18) Ξενίδης Ευγένης (Π.Ε. λόχου ΔΣΕ, ακροναυπλιώτης).
19) Ζερβός Αλέκος (υπολοχαγός του ΔΣΕ).
20) Στάμος Λάμπρος (υπολοχαγός του ΔΣΕ).
21 ) Κουλουμαντάς Στέλιος (ακροναυπλιώτης).
22) Σταματάκος Σπύρος (υπολοχαγός του ΔΣΕ).
23) Κεβρεκίδης Γιάννης (Ταγματάρχης του ΔΣΕ).
24) Αμανατίδης Απόστολος.
25) Τουλούδης Πέτρος (λοχαγός του ΔΣΕ).
26) Δαβής Γιάννης (λοχαγός του ΔΣΕ).
27) Ονουφριάδης Λάζαρος (Π.Ε. τάγματος του ΔΣΕ).
28) Οικονόμου Στέφανος (λοχαγός πυροβολικού του ΔΣΕ)
29) Καραστάθης Γιάννης (υπολοχαγός του ΔΣΕ).
30) Νικολάου Αντώνης (τοεγμα τάεχης του ΔΣΕ).
31) Βλαμόπουλος Γιάννης (λοχαγός Π.Ε. του ΔΣΕ).
32) Ράφτης Κώστας (συνταγματάρχης του ΔΣΕ)
33) Ελευθερίου Μήτσος.
34) Λασκαρέας Κώστας (αντισυνταγματάρχης του ΔΣΕ).
35) Κουλουμβάκος Γιώργος (λοχαγός του ΔΣΕ).
36) Μωραϊτόπουλος Δημήτρης (ταγματάρχης του ΔΣΕ).
37) Κιάκος Γιάννης (υπολοχαγός του ΔΣΕ).
38) Κιτσικόπουλος Νίκος (του ΔΣΕ).
39) Σαράντης Βασίλης (λοχαγός του ΔΣΕ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου