Η ονομασία του ιστολογίου είναι ο τίτλος του βιβλίου του Βασίλη Σαμαρά "1917-1953, Η ιστορία διδάσκει και εμπνέει"

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

Εφυγε ο Βο Νγκουγέν Γκιάπ, ο στρατηγός της επανάστασης στο Βιετνάμ



Στις 4 του Οκτώβρη πέθανε σε ηλικία 102 χρονών σε στρατιωτικό νοσοκομείο του Βιετνάμ ο Βο Νγκουγέν Γκιάπ, ο θρυλικός στρατηγός του λαϊκού στρατού του Βιετνάμ, ο άνθρωπος σύμβολο του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος της χώρας και μια από τις σημαντικότερες μορφές της σύγχρονης ιστορίας της.

Γεννήθηκε στα 1911. Ηταν παιδί αγροτικής οικογένειας αλλά κατάφερε να σπουδάσει πολιτικές επιστήμες και οικονομικά. Εντάχθηκε στο ΚΚ Βιετνάμ και αναγκάστηκε να καταφύγει στην Κίνα όταν το κόμμα κηρύχθηκε παράνομο. Εκεί γνώρισε το Χο Τσι Μίνχ και οργάνωσαν μαζί το εθνικοαπελευθερωτικό μέτωπο για την ανεξαρτησία του Βιετνάμ.

Ηταν ο άνθρωπος που, μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και χωρίς ιδιαίτερες σπουδές πάνω στην «τέχνη» του πολέμου, ορίστηκε από το Χο Τσι Μινχ αρχηγός του αντάρτικου στρατού και κατάφερε μέχρι το 1954, στη μάχη του Ντιέν Μπιέν Φου, να συντρίψει του Γάλλους αποικιοκράτες που αρνούνταν να δεχτούν την ανεξαρτησία του Βιετνάμ. Ιδιοφυής και με απίστευτες στρατηγικές ικανότητες, οργάνωσε έναν ολόκληρο λαϊκό στρατό, καταφέρνοντας μέσα από ζούγκλες και βουνά να τον φέρει μπροστά στο απόρθητο φρούριο των Γάλλων, το Ντιέν Μπιέν Φου και να τους συντρίψει. Το Ντιέν Μπιέν Φου ήταν στρατηγικό σημείο για τον πόλεμο, θέση κλειδί που όποιος το κατείχε έλεγχε πολλές διόδους. Το εγχείρημα άγγιζε τα όρια του ακατόρθωτου. Οι αντάρτες επί μήνες έφτιαχναν δρόμους και κουβαλούσαν βαριά όπλα σε κομμάτια, με μια τεράστια απόσταση. Όμως οι κούλιδες του Γκιάπ, με μια απίστευτης έντασης επίθεση στο φρούριο, κατάφεραν να νικήσουν την αεροπορία και τη σοφία των στρατηγών της Δύσης όπως χαρακτηριστικά έγραψε ο Andre Μasson. 10.000 Γάλλοι στρατιώτες αιχμαλωτίστηκαν και πάνω από 5.000 σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν στη μάχη.



Η πτώση του Ντιέν Μπιέν Φου ανάγκασε του Γάλλους να υπογράψουν κατάπαυση του πυρός, με αποτέλεσμα να ειρηνεύσει γενικότερα η περιοχή της Ινδοκίνας. Αποφασίστηκε η προσωρινή διαίρεση της χώρας με τον 17ο παράλληλο ως όριο πάνω από το οποίο ελέγχονταν από το Βιετμίνχ (Βόρειο Βιετνάμ) και κάτω από τους Γάλλους (Νότιο Βιετνάμ).



Τους Γάλλους θα ακολουθήσουν οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές, με την επέμβαση στη χώρα, στις αρχές της δεκαετίας του 60. Γνωρίζοντας πολύ καλά ότι μια νίκη των κομμουνιστών στο Βιετνάμ θα σήμαινε ένα ντόμινο επαναστάσεων σε όλη την νοτιοανατολική Ασία, με τελική έκβαση την επικράτηση των εξεγερμένων λαών στην ευρύτερη περιοχή, δεν έμενε άλλος δρόμος για τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές από τη στρατιωτική επέμβαση. Και πάλι υπό την καθοδήγηση του Γκιαπ, μέσα από σχεδόν 15 χρόνια άγριων συγκρούσεων, ο λαός του Βιετνάμ κατόρθωσε να τους εκδιώξει από τη χώρα του. Δημιουργήθηκε το Εθνικό Μέτωπο για την Απελευθέρωση του Νότου με 150.000 μαχητές Βιετκόνγκ, με στόχο την ενοποίηση των δύο Βιετνάμ. Για να κατανοήσουμε τα μεγέθη μέχρι το 1968 ο αριθμός των αμερικανών στρατιωτών στο Βιετνάμ θα φτάσει το μισό εκατομμύριο. Στη δύναμη των αμερικανών θα πρέπει να προσθέσουμε και 500.000 τακτικό στρατό του Ν. Βιετνάμ, 50.000 νοτιοκορεάτες κ.α.

Παρά τις ωμότητες των αμερικανών, τα βασανιστήρια, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τους συστηματικούς βομβαρδισμούς ολόκληρων χωριών και αγροτικών περιοχών, παρά το χημικό πόλεμο που εξαπέλυσαν (πορτοκαλί παράγοντας), τις βόμβες ναπάλμ και φωσφόρου, τις απειλές πυρηνικού πολέμου και τις τεράστιες ποσότητες συμβατικών βομβών που έριξαν (ισοδύναμες σε ισχύ με 400 ατομικές βόμβες της Χιροσίμα), ο στρατηγός Γκιάπ, πιστός στις αστείρευτες δυνάμεις ενός λαϊκού στρατού, κράτησε ψηλά το ηθικό του στρατού και του λαού του και συνέτριψε την μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη του κόσμου.



Μετά την επίθεση των Βιετκόνγκ στο Τετ το 1968, πραγματοποιήθηκαν πολλές εξεγέρσεις στο Ν. Βιετνάμ και υπήρξε ένα τεράστιο κύμα συμπαράστασης στο βιετναμέζικο λαό σε όλο σχεδόν τον κόσμο. Το Γενάρη του 1973 υπογράφηκε κατάπαυση του πυρός, αλλά ο στρατός του Νότου επιτέθηκε σε συγκέντρωση κομμουνιστών στο Δέλτα του Μεκόνγκ. Ετσι ο στρατός του Βορά αποφάσισε να δώσει οριστικό τέλος και επιτέθηκε στο Νότο. Μέσα σε δυο χρόνια απελευθερώθηκε όλο το Ν. Βιετνάμ και τον Απρίλη του 1975 απελευθερώνεται και η Σαϊγκόν. Στις 30 Απρίλη έφευγαν από την πόλη, κυριολεκτικά στο "παραπέντε" και οι τελευταίοι αμερικανοί "σύμβουλοι" που είχαν μείνει και στήριζαν το καθεστώς. Η εικόνα της φυγής των αμερικάνων με τα ελικόπτερα από την ταράτσα της πρεσβείας των ΗΠΑ θα μείνει βαθιά χαραγμένη στη μνήμη τους για πολλά χρόνια σαν ένας από τους χειρότερους εφιάλτες τους. Θα δείξει σε όλο τον κόσμο ότι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος.

Ο Γκιαπ εκτός από κορυφαίος στρατηγός ήταν και μέλος του ΠΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος και αργότερα ορίστηκε υπουργός. Όμως οι λαοί όλου του κόσμου θα τον θυμούνται πάντα σαν το στρατηγό της επανάστασης, τον αρχιτέκτονα της νίκης του βιετναμέζικου λαού.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου