Η ονομασία του ιστολογίου είναι ο τίτλος του βιβλίου του Βασίλη Σαμαρά "1917-1953, Η ιστορία διδάσκει και εμπνέει"

Σάββατο 11 Ιουνίου 2016

Όσο και να την παραγράφετε, η ιστορία δεν ξεχνιέται

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φ. 779, στις 28-5-2016


«Μια συγκλονιστική εμπειρία που καθένας πρέπει να ζήσει και να ξέρει». Με αυτή τη φράση, το «εναλλακτικό» βιβλιοπωλείο Free Thinking Zone χαρακτήρισε την εκδρομή που πραγματοποίησε στη Μακρόνησο, στα πλαίσια μιας Βιβλιοπαρουσίασής του για το θέμα. Δεν είναι λοιπόν να απορεί κανείς για τις αντιδράσεις κάποιου κόσμου ενάντια στην προβολή αυτού του πράγματος. Γιατί δεν είναι μόνο χυδαίο να παρουσιάζεις τα βιώματα των βασανισμένων της Μακρονήσου σαν μια εκδρομούλα. Δεν είναι μόνο προκλητικό να προβάλεις τα γεύματα που προσφέρεις σαν «Μενού Εξορίας» λέγοντας μάλιστα ότι είναι «προσαρμοσμένα στις συνθήκες»! Είναι άκρως επικίνδυνο, αντιδραστικό και στην πλήρη υπηρεσία του συστήματος.


Γιατί ξέρουμε ότι στην περίοδο που ζούμε, που η φασιστικοποίηση της δημόσιας και πολιτικής ζωής οργιάζει. Γιατί ο αντικομμουνισμός έχει γίνει το ψωμοτύρι του συστήματος. Γιατί ακούμε καθημερινά τις φωνές που μας λένε για το «πόσο καλά ήταν η οικονομία της χώρας και το βιοτικό μας επίπεδο, την περίοδο της Χούντας», ότι «δεν υπήρχαν νεκροί στο Πολυτεχνείο», ότι «η αριστερά κυβερνά όλα αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα και είναι υπεύθυνη για την κατάστασή μας». Πάνω σε αυτό το κλίμα βρίσκουν το θράσος διάφοροι, όπως και το συγκεκριμένο βιβλιοπωλείο, να κάνουν τέτοιες κινήσεις και να τις υπερασπίζονται στο όνομα «της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας της έκφρασης, της προάσπισης της διαφορετικότητας», Βάζοντας και αυτοί το λιθαράκι τους στη δημιουργία και την παγίωση του αντιδραστικού κλίματος.

Βέβαια, το συγκεκριμένο βιβλιοπωλείο προσπάθησε να «δικαιολογηθεί», λέγοντας ότι «η επίσκεψη έγινε με πλήρη σεβασμό και σοβαρότητα στη μνήμη των ανθρώπων που θανατώθηκαν στη Μακρόνησο», ότι «η ονομασία Μενού Εξορίας ίσως να ήταν λάθος». Και τέλος πάντων, αυτά είναι μικρά και ασήμαντα μπροστά στον στόχο της επίσκεψης, που ήταν «να μάθουμε την αλήθεια», «αυτήν που η επιλεκτική ανάγνωση της ιστορίας θέλει να ξεχάσουμε: τις ακρότητες και τη βιαιότητα πατριώτη προς πατριώτη, την κατάρα του διχασμού του εμφυλίου». Μάλιστα. Για άλλη μια φορά, χρησιμοποιεί την κυρίαρχη αστική προπαγάνδα γύρω από το ζήτημα του εμφυλίου. Από το «πατριώτες που έσφαζαν πατριώτες», στις «ακρότητες που έγιναν και από τις δυο πλευρές και οδήγησαν στον καταστροφικό διχασμό της χώρας και του έθνους», που καταλήγει στο ότι «η περίοδος αυτή ήταν η πιο μαύρη στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας» και φυσικά στην «καταδίκη της βίας από όπου και αν προέρχεται».

Φυσικά, τα πράγματα δεν ήταν καθόλου έτσι. Γιατί το 2ο Αντάρτικο και η δημιουργία του ΔΣΕ ήταν η απάντηση του ΚΚΕ απέναντι στην τρομοκρατία, τις φυλακίσεις και τις εκτελέσεις που είχε ξεκινήσει ενάντια του η ελληνική κυβέρνηση μαζί με τους Άγγλους. Δεν είχαμε λοιπόν σφαγές πατριωτών από πατριώτες. Είχαμε τους αντάρτες που προσπάθησαν να συνεχίσουν τον αγώνα για κοινωνική απελευθέρωση απέναντι στην ελληνική αστική τάξη (που καθ' όλη τη διάρκεια της κατοχής ήταν αυτοεξορισμένη στο Κάιρο) αλλά και στον ιμπεριαλισμό. Η Μακρόνησος δεν είναι το παράδειγμα «της φρικαλεότητας του εμφυλίου πολέμου και του εθνικού διχασμού». Ήταν στρατόπεδο συγκέντρωσης που χρησιμοποιήθηκε από την αστική τάξη κατά την διάρκεια αλλά και μετά τον εμφύλιο, για να εξορίσει και να βασανίσει τους κομμουνιστές και τους αριστερούς αγωνιστές. Ήταν ένα τρανταχτό παράδειγμα της βίας που χρησιμοποιεί η αστική τάξη απέναντι σε όποιον αμφισβητεί την κυριαρχία της.
Δεν σας «ανήκουν», λοιπόν, κύριοι του Free Thinking Zone, οι βασανισμένοι και οι εκτελεσμένοι εξόριστοι της Μακρονήσου για να τους «τιμήσετε», όπως λέτε. Όπως δεν «ανήκουν» ούτε στο ελληνικό αστικό κράτος. Αλλά ανήκουν στον λαό που έδωσε το αίμα του για μια πατρίδα ανεξάρτητη και λεύτερη από την εκμετάλλευση. Ανήκουν στους εξεγερμένους του Νοέμβρη του '73. Ανήκουν στους εργαζόμενους, που παλεύουν ενάντια στην καταπίεση και τον ιμπεριαλισμό. Ανήκουν στους αγωνιστές που συνεχίζουν να πιστεύουν ότι η ελπίδα του λαού είναι κόκκινη. Αυτοί έχουν κάθε λόγο να θέλουν να τους τιμήσουν. Εσείς το μόνο που κάνετε είναι να δίνετε και άλλο έδαφος και τροφή σε κάθε είδους φασιστοειδή να βγαίνουν με θράσος και να σπέρνουν το δηλητήριο τους. Και μετά μιλάτε για τη θεωρία των δύο άκρων και την ελευθερία του λόγου. Να ξέρετε, όμως, πως όταν ο λαός μας υψώσει ξανά το ανάστημα του (όπως έκανε με το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, και τον ΔΣΕ), θα ξαποστείλει τους καταπιεστές του και εσάς μαζί, με τη δήθεν «ελευθερία του λόγου» σας, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η υποταγή σας στην ιδεολογία της αστικής τάξης.

Δ.Χ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου