Η ονομασία του ιστολογίου είναι ο τίτλος του βιβλίου του Βασίλη Σαμαρά "1917-1953, Η ιστορία διδάσκει και εμπνέει"

Κυριακή 26 Ιουνίου 2016

Η νεολαία μαζί με το λαό στη μάχη για εθνική ανεξαρτησία και δημοκρατία

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Εναυσμα» το 2001
Το κείμενο αυτό γράφτηκε εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Φιλιππίνων ειδικά για το «Εναυσμα»


Ang Bayan Ko
(Η χώρο και ο λαός μου)

Τη χώρο μου, Φιλιππίνες τη λένε
Το μαργαριτάρι της Ανατολής,
γεμάτη πλούτη
Αλλά τώρα στο χέρια των ξένων είναι.
Θέλει να είναι λεύτερη
από το δεσμά της καταπίεσης.

Ένα πουλί που θέλει να 'ναι λεύτερο
παλεύει να σπάσει το κλουβί
της φυλακής
Η χώρα μου είναι σαν το πουλί
Φιλιππίνες, αγαπημένες μου,
γη των δακρύων και της λύπης,
της ζωής μου επιθυμία
είναι να σας δω ελεύθερες.

Πόσο υπέροχο είναι να 'σαι λεύτερος
σε μια λεύτερη χώρα,
που δεν θα υπάρχουν σκλάβοι
που θα υπάρχει λευτεριά
Μια χώρο σκλαβωμένη
θα ξεσηκωθεί και θα παλέψει,
η ανατολή θα γίνει κόκκινη
με την κραυγή της λευτεριάς.

Λαϊκό τραγούδι για τα βάσανα και τον αγώνα


Ανταπόκριση ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΣ

Από το 1946 μέχρι σήμερα, οι Φιλιππίνες είναι μια νεοαποικία, βασικά των ΗΠΑ. Το σύστημα της φεουδαρχίας, το οποίο επιβλήθηκε από τους ισπανούς αποικιοκράτες, συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Είναι μια χώρα με φυσικές πηγές πλούτου. Το εργατικό δυναμικό είναι μορφωμένο και με δεξιότητες. Παρ' όλα αυτά, οι άνθρωποι είναι φτωχοί. Η φτώχια σπρώχνει δεκάδες χιλιάδες νέων γυναικών στην πορνεία. Πολλοί αφήνουν το σχολείο σε νεαρή ηλικία. Ο λαός πεθαίνει από κοινές ασθένειες. Πάνω από 7 εκατομμύρια δουλεύουν στο εξωτερικό. Το ποσοστό της ανεργίας ανέρχεται στο 13,9% και της υποαπασχόλησης στο 25,1%. Κάθε χρόνο οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας είναι 700.000-800.000 απόφοιτοι γυμνασίου και κολεγίου που δεν μπορούν να βρουν δουλειά με αξιοπρεπή μισθό.


Ποιος είναι ο λόγος για την ανήθικη πείνα και την ανεργία εν μέσω αφθονίας; Κάποιοι λένε ότι ο λαός είναι τεμπέλικος. Ότι χρειάζεται ξένο κεφάλαιο και ότι είναι ανίκανος να διαχειριστεί την οικονομία και τις πολιτικές υποθέσεις. Άρα η λύση είναι να ενταχθεί στην πολιτική του ΔΝΤ, της Διεθνούς τράπεζας και του ΠΟΕ, να καλωσορίσει τις υπερεθνικές συνεργασίες και να ακολουθεί τις συμβουλές της Ουάσιγκτον.
Ο αληθινός λόγος είναι ότι η οικονομία ελέγχεται από μεγάλες ξένες επιχειρήσεις (υπερεθνικές εταιρείες), την ντόπια κομπραδόρικη αστική τάξη και τους μεγαλοτσιφλικάδες. Η δικτατορία των μεγαλοαστών και των μεγαλοτσιφλικάδων επέβαλε τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της απελευθέρωσης του εμπορίου και των επενδύσεων, την απελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση όλης της κρατικής περιουσίας, με αποτέλεσμα την καταστροφή της αγροτικής παραγωγής, του περιβάλλοντος και των παραγωγικών δυνάμεων, όλα στην υπηρεσία παραγωγής υπερκέρδους.
Η αγορά έχει πλημμυρίσει λόγω της υπερπαραγωγής για τα εξαγώγιμα προϊόντα, όπως ακατέργαστα και ημικατεργασμένα υλικά, υφάσματα και βιομηχανικά προϊόντα. Η άρχουσα τάξη συσσώρευσε ένα εξωτερικό χρέος 57 δις δολαρίων το οποίο οι εργαζόμενοι εξαναγκάζονται να ξεπληρώσουν. Ελέγχει τα κρατικά μέσα άσκησης εξουσίας (κοινοβούλιο, αστυνομία, φυλακές, δικαστήρια), αλλά και θεσμούς όπως τα ΜΜΕ και τα σχολεία, ώστε να προβάλλει και να προστατεύει την οικονομική της εξουσία. Οι εχθροί της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού (που αποτελείται κατά 75% από αγρότες, 15% εργάτες, 5% μικροαστούς και 2% από την εθνική αστική τάξη) είναι ο ιμπεριαλισμός, ο γραφειοκρατικός καπιταλισμός και η φεουδαρχία και για τις γυναίκες η πατριαρχία.
Μέσα στους αιώνες του ξένου ελέγχου και λεηλασίας, ο φιλιππινέζικος λαός αντιστάθηκε. Το 1968 το Κομμουνιστικό Κόμμα Φιλιππίνων (ΚΚΦ) ανασυγκροτήθηκε για να καθοδηγήσει τη νέα εθνική δημοκρατική επανάσταση του λαού. Στις 29 Μάρτη του 1969 το ΚΚΦ ίδρυσε το Νέο Λαϊκό Στρατό (ΝΛΣ) και ξεκίνησε τον παρατεταμένο λαϊκό πόλεμο. Τον Απρίλη του 1973 ιδρύθηκε το Εθνικό Δημοκρατικό Μέτωπο Φιλιππίνων (ΕΔΜΦ) για να προωθήσει την ενότητα και τη συνεργασία των δημοκρατικών, αντιφασιστικών και επαναστατικών δυνάμεων μεταξύ των μικροαστών, των εθνικών μειονοτήτων και των μουσουλμάνων (ο λαός των Μόρο) των νότιων Φιλιππίνων. Είναι μια νέα εθνική δημοκρατική επανάσταση γιατί αναζητά την ενότητα του λαού των Φιλιππίνων ενάντια στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Είναι εθνική, γιατί θέλει να ικανοποιήσει την απαίτηση των αγροτών για γνήσια επαναστατική αναδιανομή της γης. Είναι νέα, γιατί βρίσκεται υπό την καθοδήγηση του προλεταριακού κόμματος και έχει σοσιαλιστική προοπτική.
Η άρχουσα τάξη καταπνίγει βάναυσα την αντίσταση του λαού για γη και απελευθέρωση, ψωμί και ελευθερία, δικαιοσύνη και ειρήνη. Η δεκατετράχρονη αμερικανοστήριχτη δικτατορία του Μάρκος ('72-'86), ο "γενικευμένος πόλεμος" του καθεστώτος Ακίνο ('86-'92), το καθεστώς του Ράμος και τώρα το καθεστώς ΗΠΑ-Εστράντα εκδήλωσαν την πρόθεσή τους να εξαφανίσουν το ΚΚΦ-ΝΛΣ-ΕΔΜΦ. Παρ' όλα αυτά οι επαναστατικές δυνάμεις ισχυροποιήθηκαν και επέζησαν της δικτατορίας και των άλλων καθεστώτων.
Από τις γραμμές της σπουδάζουσας νεολαίας στρατολογήθηκαν στελέχη και ακτιβιστές για να ενταχθούν στο ΚΚΦ και το ΝΛΣ. Αντίστοιχη με την επέτειο της 17 Νοέμβρη για την Ελλάδα είναι η "καταιγίδα του πρώτου τριμήνου" του 1970 όπου οι φοιτητές ξεκίνησαν μια τρίμηνη μαζική πολιτιστική επανάσταση που προανήγγειλε την εθνική δημοκρατική επανάσταση. Εκατοντάδες εντάχθηκαν στο ΝΛΣ όταν επιβλήθηκε η δικτατορία του '72. Μέσω του ΚΚΦ οι ακτιβιστές της σπουδάζουσας νεολαίας ενεργοποιήθηκαν, οργανώθηκαν και κινητοποιήθηκαν για να αγωνιστούν για τα κλαδικά (φοιτητικά-νεολαιίστικα) συμφέροντα. Οι μεγαλύτερες εθνικές αγωνιστικές οργανώσεις φοιτητών όπως η Ένωση Φιλιππινέζων Φοιτητών και ο Εθνικός Σύλλογος Φοιτητών Φιλιππίνων, παλεύουν για τα εκπαιδευτικά ζητήματα συνδέοντάς τα με τα γενικότερα ζητήματα της χώρας. Οργάνωσαν προγράμματα ονομαζόμενα "αποκάλυψη - σύνδεση" μαζί με τις μάζες, συμμετέχοντας σε απεργίες εργατών, μαθαίνοντας από αυτούς, αλλά και από την πάλη των αγροτών για γη.
Η μορφωμένη νεολαία των πόλεων παίζει ένα ζωτικό ρόλο στη μαζικοποίηση και στην προπαγάνδιση της εθνικής δημοκρατικής επανάστασης. Το εκπαιδευτικό τους υπόβαθρο είναι χρήσιμο για την πληροφοριακή, προπαγανδιστική, εκπαιδευτική και πολιτιστική δουλειά στους εργάτες και την αγροτιά. Ο ενθουσιασμός και η αντοχή τους χρειάζονται ώστε να τροφοδοτούνται συνεχώς με ενέργεια οι παλαιότεροι επαναστάτες. Παρ' όλα αυτά, υπάρχει αναγκαιότητα για τη σπουδάζουσα νεολαία διαρκώς να αντιπαλεύει την μικροαστική της καταγωγή. Κάποιοι είναι ανυπόμονοι και επιθυμούν μια γρήγορη και άμεση νίκη. Κάποιοι δεν μπορούν να αντέξουν τις σκληρές θυσίες και τις αρχές μιας λιτής ζωής. Κάποιοι δεν μπορούν να καταλάβουν την ανάγκη για πειθαρχεία και προβάλλουν πολύ τον ατομικισμό τους. Κάποιοι γίνονται οι διανοούμενοι της άρχουσας τάξης και προωθούν αντεπαναστατικές ιδέες. Όμως, μέσω της προλεταριακής διαπαιδαγώγησης, της σύνδεσης με τις μάζες και την ταξική πάλη πολλοί από αυτούς ξεπερνούν το μικροαστικό τους χαρακτήρα και γίνονται εξέχοντες προλεταριακοί επαναστάτες.
Από την απαρχή της εθνικής δημοκρατικής επανάστασης πολλοί φοιτητές νεολαίοι μαρτύρησαν για την υπόθεση της επανάστασης. Από τις μαύρες μέρες της δικτατορίας του αμερικανοστήριχτου Μάρκος μέχρι σήμερα εκατοντάδες αγόρια και κορίτσια έχουν φυλακιστεί, βασανιστεί, βιαστεί και εκτελεστεί. Πολλοί έγιναν "αγνοούμενοι". Η μνήμη των μεγάλων θυσιών τους είναι πηγή έμπνευσης για τη σημερινή νεολαία που θα συνεχίσει την υπέροχη παράδοση να υπηρετεί το λαό άφοβα και με αφοσίωση.
Η πρώτη γενιά των επαναστατών της δεκαετίας του '70 είναι πεισμένη ότι η επόμενη γενιά θα προχωρήσει την εθνική δημοκρατική επανάσταση του λαού μέχρι τη νίκη. Κατά τη διάρκεια της 20ης επετείου της "καταιγίδας του πρώτου τριμήνου" ένας νεαρός φοιτητής, ηγέτης του νεολαιίστικου κινήματος είπε:

"Εμείς, η τωρινή γενιά, θα έχουμε μια άλλη καταιγίδα η οποία θα είναι πιο ισχυρή από την καταιγίδα του πρώτου τρίμηνου του '70!"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου