Η ονομασία του ιστολογίου είναι ο τίτλος του βιβλίου του Βασίλη Σαμαρά "1917-1953, Η ιστορία διδάσκει και εμπνέει"

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2020

Θεσσαλονίκη. Περιοδικό «ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ». Μια σύντομη αναφορά σε ένα σημαντικό εγχείρημα

του Γιάννη Χατζή

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 880, στις 17/10/2020


Ο πρόσφατος θάνατος του αγωνιστή της Αριστεράς και ομότιμου καθηγητή της Ιατρικής Σχολής Λάκη (Παντελή) Μάκρη έφερε στην επικαιρότητα τον προδικτατορικό αγώνα της αποκαλούμενης «Συνεπούς Αριστεράς». Μνήμες περασμένες μα όχι ξεχασμένες ξαναζωντάνεψαν, για την αγωνιστική διάθεση και δράση των αγωνιστών μιας άλλης εποχής, λίγο πριν ξεκινήσει η επταετής νύχτα των συνταγματαρχών. Ανάμεσα στα αλήστου μνήμης αγωνιστικά εγχειρήματα εκείνης της εποχής ήταν και η έκδοση του «Σπουδαστικού Κόσμου», φοιτητικού περιοδικού που κυκλοφόρησε σε δυο εποχές πριν τη δικτατορία και μία με την πτώση της.

 

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2020

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΔΕ ΦΥΓΑΝΕ ΟΚΤΩΒΡΗ (Οχυρά θέση Κρήτης και η βίλλα Αριάδνη)


Οκτώβρη ξεκίνησε ο πόλεμος, Οκτώβρη έφυγαν οι Γερμανοί από την Αθήνα. Πολλά και ενδιαφέροντα γράφτηκαν με αφορμή την απελευθέρωση της Αθήνας από τους Γερμανούς. Η απελευθέρωση της πρωτεύουσας στις 12/10/1944 ταυτίζεται με την απελευθέρωση της χώρας ολόκληρης. Όμως οι Γερμανοί δεν φύγανε από όλη τη χώρα τον Οκτώβρη. Μετά από εννιά μήνες και σχεδόν ένα μήνα απ’ τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας και την αυτοκτονία του Χίτλερ, έφυγαν από την Κρήτη. Η ναζιστική σημαία κατέβηκε στις 23 Μαΐου 1945, λίγες μέρες μετά τη συμφωνία παράδοσης της Φρουράς της «Οχυράς θέσης Κρήτης», η οποία υπογράφηκε στην κατοικία του αρχαιολόγου Έβανς, τη βίλλα Αριάδνη στην Κνωσσό, στις 9-10 Μαΐου 1945. Ήταν η προτελευταία ναζιστική σημαία που κατέβηκε. Η τελευταία είχε ξεχαστεί σε ένα φυλάκιο κάπου στην Αρκτική.

 

ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ, ΒΙΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΤΑΞΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΣΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΖΗΤΗΜΑ

 


Πλευρές του Γυναικείου Ζητήματος βγαίνουν στην επιφάνεια μετά από δυσάρεστα γεγονότα. Τώρα δόθηκε αφορμή με την απαγόρευση των αμβλώσεων στην Πολωνία. Πριν λίγες εβδομάδες, με αφορμή την εξωφρενική δήλωση ενός παίχτη του Big brother άναψε η συζήτηση για τους βιασμούς γυναικών. Στην επιφάνεια βγήκαν ορολογίες και φράσεις που είναι πολύ της μόδας αλλά συσκοτίζουν αντί να εξηγούν.

Κύριο χαρακτηριστικό όλων αυτών είναι η αταξική θεώρηση των πραγμάτων, η αναζήτηση λύσεων στον κόσμο των ιδεών και η διαφυγή από την πραγματικότητα.

 

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2020

Η στάση της Σοβιετικής Ρωσίας στη Μικρασιατική Εκστρατεία

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 879, στις 3/10/2020


Η ήττα της Ελλάδας στη Μικρασιατική Εκστρατεία (1919-1922) και η Μικρασιατική Καταστροφή ήταν ένα οδυνηρό γεγονός για τον ελληνικό λαό που κλήθηκε να θυσιάσει χιλιάδες νέους για τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της εποχής αλλά και της ελληνικής αστικής τάξης. Ήταν ένα οδυνηρό γεγονός και για την ίδια την αστική τάξη που είδε να θάβεται στα βάθη της Ανατολίας η «Μεγάλη Ιδέα» του Κωλέτη και το όραμα του Βενιζέλου για την «Ελλάδα των δυο ηπείρων και των πέντε θαλασσών».

 

Οι αμανέδες, τα μακάμια και τα κοινά τραγούδια Τούρκων και Ελλήνων

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 879, στις 3/10/2020


Από πάντα η προσφυγιά κι η μετανάστευση δημιουργούνταν από συγκεκριμένους υπεύθυνους: τους δημιουργούς των πολέμων και της φτώχιας, είτε πρόκειται για ντόπιους είτε για ξένους δυνάστες. Στην περίοδο του καπιταλισμού και ιδιαίτερα στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο, αυτοί οι συγκεκριμένοι είναι οι ιμπεριαλιστές που καταπιέζουν τις εξαρτημένες σε αυτούς χώρες ή και δημιουργούν πολέμους για τα δικά τους συμφέροντα. Σε αυτό τον καμβά βόμβας, αίματος και δυστυχίας, αυτοί που την πληρώνουν είναι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Από τα χειρότερα όμως είναι το γεγονός πως πολύ συχνά στη χώρα που καταλήγουν, ο εθνικισμός, ο φασισμός και όλοι οι υπόλοιποι “υπάλληλοι” του ντόπιου καπιταλισμού, τους αντιμετωπίζουν σαν ξένους, βρωμιάρηδες και μιαρούς. Ενώ στην πραγματικότητα όσα τους ενώνουν είναι πάντα σπουδαιότερα από τις εθνοτικές και πολιτισμικές τους διαφορές, που σίγουρα δε χρειάζεται να είναι και σημείο έριδας, αλλά σημείο συνάντησης.

Ο έντυπος λόγος στην Αμερική του '70: το παράδειγμα του μαύρου κινήματος

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 873,στις 20/6/2020


Συχνά όταν μιλάμε για τον αμερικανικό λαό, πολλοί σκέφτονται ανθρώπους αμόρφωτους κοινωνικά, αδαείς, αδιάφορους για όσα συμβαίνουν στον υπόλοιπο κόσμο. Πέραν του ότι αυτά σε μεγάλο βαθμό δεν πατούν στην πραγματικότητα ούτε καν σήμερα -παρά μόνο στην πραγματικότητα του Χόλυγουντ- ιδιαίτερα η δεκαετία του '70 στις ΗΠΑ ήταν ίσως από τις πιο φλέγουσες περιόδους της σύντομης ιστορίας αυτού του κράτους. Πρόκειται όμως για μια δεκαετία περιστρεφόμενη γύρω από τα κοινωνικά κινήματα της εργατικής τάξης και του λαού των ΗΠΑ. Κινήματα των γυναικών και ΛΟΑΤ, κινήματα των εθνοτήτων, αντικατασταλτικά κινήματα, μα και βέβαια στροφή στην εργατική τάξη των περισσότερων από αυτά κινημάτων. Όπως κάθε κίνημα, έτσι και αυτά χρειάστηκαν την προπαγάνδα τους. Ο έντυπος λόγος ήταν βασικότατο κομμάτι της διάδοσης απόψεων, σε μια εποχή χωρίς social media, χωρίς καν υπολογιστές για εκτυπώσεις και διαδικτυακές διαδόσεις. Και ο πλούτος των εντύπων εκείνης της περιόδου είναι μεγάλης αξίας, ιστορικά, κινηματικά και ιδεολογικά.

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2020

Η Γη είναι επίπεδη (αλλά «μας το κρύβουν»)


του Βασίλη Σαμαρά

Το 1ο μέρος του κειμένου δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 879, στις 3/10/2020


Αφορμή γι’ αυτό το κείμενο στάθηκε το φαινόμενο της άνθισης των διαφόρων θεωριών συνωμοσίας που σε διάφορες παραλλαγές κυκλοφορούν πλέον σε ευρεία κλίμακα αυτή την περίοδο. Ο γράφων είχε -και έχει- την αμετακίνητη άποψη ότι, ως αυτές καθ’ αυτές, δεν αποτελούν παρά ανοησίες με τις οποίες είναι ζήτημα αν θα άξιζε να ασχοληθεί κανείς. Θεωρήματα που σε άλλους καιρούς και με άλλες συνθήκες δεν θα αποτελούσαν παρά αντικείμενο πλάκας στους ανά την επικράτεια καφενέδες, όπως θα έλεγε κι εκείνος ο Μπουσμπουρέλης. Μόνο που στους καιρούς μας είναι πολύς πλέον ο κόσμος που παίρνει στα σοβαρά αυτές τις τερατολογίες, που επηρεάζεται ως προς το πώς ερμηνεύει και αξιολογεί τα διάφορα φαινόμενα και πώς αντιμετωπίζει -ακόμη και «έμπρακτα»- τις εξελίξεις. Εν τέλει και με όλα αυτά αναδεικνύεται ένα πρόβλημα ευρύτερων διαστάσεων. Αναγκαίο συνεπώς και, παρά το γελοίο του πράγματος, να το πάρουμε στα σοβαρά και να το αντιμετωπίσουμε αναλόγως.