Η επικαιρότητα της Προλεταριακής Επανάστασης

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία αρ. φυλ. 213, στις 2/11/1991

Διανύουμε την τελευταία δεκαετία του αιώνα μας και η Οκτωβριανή Επανάσταση, που ξέσπασε στη δεύτερη δεκαετία (1917), σφράγισε τον αιώνα μας με τα συγκλονιστικά της μηνύματα που ακόμα και σήμερα παραμένουν επίκαιρα

Η κατάρρευση των κακέκτυπων του σοσιαλισμού, τόσο στην πρώτη χώρα, όπου επιχειρήθηκε αυτή η τιτάνια προσπάθεια, δηλ. στη Σοβιετική Ένωση, όσο και στις άλλες που την ακολούθησαν, επιχειρήθηκε και επιχειρείται να παρουσιαστεί και να ταυτιστεί με το τέλος του σοσιαλισμού, με το τέλος του κομμουνιστικού κινήματος. Ορισμένοι, μάλιστα, μιλάνε και για το τέλος της Ιστορίας. Ματαιοπονούν! Γιατί η Ιστορία δεν τελειώνει, δεν μπορεί να τελειώσει ενόσω υπάρχουν άνθρωποι και αντίστοιχες κοινωνίες. Και ενόσω μέσα σ' αυτές τις κοινωνίες θα κυριαρχεί η κοινωνική αδικία, τότε ο σοσιαλισμός και η κομμουνιστική προοπτική κυοφορούνται μέσα σε τέτοιες καταστάσεις, μέχρις ότου ολοκληρωθεί το πλήρωμα του χρόνου και η "μαμή της ιστορίας" φέρει στο προσκήνιο τη νέα κοινωνία.

Εξάλλου, οι αντικειμενικοί όροι που συνέβαλαν στη δημιουργία του «Οχτώβρη» -τηρουμένων των αναλογιών, ιδιομορφιών και αλλαγών που έχουν συντελεστεί στον κόσμο- συνεχίζουν να λειτουργούν και μάλιστα με γοργότερους ρυθμούς.

Το κύριο σύνθημα του Οχτώβρη, «ψωμί, ειρήνη, ελευθερία» ξαναβρίσκει τη δραματική του επικαιρότητα στις μέρες μας. Σήμερα που οξύνεται ο ανταγωνισμός των ιμπεριαλιστών για το ξαναμοίρασμα του κόσμου, για το ποιος θα ελέγχει τις περισσότερες και μεγαλύτερες αγορές, για το ποιος θα ελέγχει τις πρώτες ύλες και ιδιαίτερα την ενέργεια (πετρέλαιο, φυσικό αέριο), για το ποιος θα αποχτήσει τις σημαντικότερες και τις περισσότερες σφαίρες επιρροής στον κόσμο, σήμερα, λοιπόν, που κυριαρχεί η ιμπεριαλιστική …ειρήνη, σήμερα έχουμε τη μεγαλύτερη προετοιμασία ενός γενικευμένου πολέμου.

Ο πόλεμος στον Κόλπο, ο ακήρυχτος πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία, οι εξελίξεις στη Σ.Ε. και ευρύτερα στην Ευρώπη μαρτυρούν το πόσο πολεμοχαρής είναι η ειρήνη των ιμπεριαλιστών. Μιλάνε για «ειρήνη», όταν ετοιμάζονται για πόλεμο και κάνουν τον πιο φονικό, τον πιο βρώμικο, τον πιο βάρβαρο πόλεμο, όταν θέλουν να επιβάλουν την ειρήνη τους.

Σε πόλεμο βρισκόταν και η Ρωσία το 1917 και οι στρατιώτες, οι ναύτες του ρώσικου στρατού είναι γνωστό το πόσο συνέβαλαν στην πραγματοποίηση της Οχτωβριανής Επανάστασης και το σταμάτημα του πολέμου.

Αναμφίβολα έχουν υπόψη τους οι ιμπεριαλιστές τι τους στοίχισε ο Α' και ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος (ίδρυση σοβιετικού κράτους ο πρώτος, διαμόρφωση ολάκερου σοσιαλιστικού στρατοπέδου ο δεύτερος), όμως οι νόμοι που διέπουν το καπιταλιστικό – ιμπεριαλιστικό σύστημα είναι πιο ισχυροί απ’ τους υπολογισμούς τους και ο πόλεμος γίνεται αναπόφευκτος όταν βρίσκονται σε ισχύ αυτοί οι νόμοι.

Ο πόλεμος, συνεπώς, του Κόλπου χτες, της Γιουγκοσλαβίας σήμερα, των Βαλκανίων αύριο θα γεννήσουν την ανάγκη για ειρήνη. Και η ειρήνη πρέπει να είναι των λαών και όχι των ιμπεριαλιστών, όπως κι ο σημερινός πόλεμος (Κόλπος, Γιουγκοσλαβία} είναι δικός τους κι όχι των λαών. Οι λαοί προορίζονται για την αλληλοσφαγή για ξένα και ενάντια με τα δικά τους συμφέροντα. Οφείλουν -συνακόλουθα- να κηρύξουν το δικό τους πόλεμο στον ήδη κηρυγμένο ενάντιά τους πόλεμο, στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών.

Το μήνυμα -συνεπώς- του Οχτώβρη για το πώς οι λαοί φτάνουν στην ειρήνη, δηλαδή με την επαναστατική ανατροπή, είναι κάτι περισσότερο από επίκαιρο και δεν θα αργήσει να 'ναι άμεσο, με τους γοργούς ρυθμούς που εξελίσσονται τα πράγματα. Και το οχτωβριανό μήνυμα της ειρήνης συνδυάζεται με την ελευθερία των εθνοτήτων να αυτοπροσδιοριστούν και των λαών να γευθούν την κοινωνική δικαιοσύνη και χειραφέτηση. Ακόμα και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις, οι γλωσσικές και πολιτιστικές ιδιαιτερότητες γίνονται σεβαστές και αναγνωρίζονται. Η Οχτωβριανή Επανάσταση έδωσε λοιπόν μια πλούσιο εμπειρία σ' αυτό τον τομέα κι αποτέλεσε τομή σε σχέση με το τι είχε προηγηθεί από την αστική τάξη όταν αυτή έκανε την επανάστασή της ενάντια στη φεουδαρχία. Ακόμα και τα αστικοδημοκρατικά της καθήκοντα τα έφερε σε πέρας η Οχτωβριανή Επανάσταση και, βέβαια, δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, γιατί αλλιώς θα παραιτούνταν από τα σοσιαλιστικά της καθήκοντα. Να γιατί η εργατική τάξη και το κόμμα της αποτελούν τις αναγκαίες προϋποθέσεις για να ολοκληρωθούν με τον πιο ριζοσπαστικό και ολοκληρωμένο τρόπο τα αστικοδημοκρατικά καθήκοντα σε κάθε εξαρτημένη και καθυστερημένη χώρα. Το προλεταριάτο κρατάει σταθερά το βλέμμα του στη σοσιαλιστική επανάσταση και την κομμουνιστική προοπτική, γι' αυτό και με το αστικοδημοκρατικό στάδιο επιθυμεί να τελειώνει το γρηγορότερο, ενώ η οστική τάξη όχι μόνο δεν μπορεί να βλέπει αυτά, αλλά και βλέπει προς τα πίσω, όταν προβάλλει στο προσκήνιο το πραγματικά της δέος, δηλ. ο σοσιαλισμός.

Αν εξαιρεθούμε τη γη, η οποία στην αγροτική Ρωσία το 1917 αποτελούσε την υπ' αριθμό ένα κοινωνική προτεραιότητα της επανάστασης και, βέβαια, μ' αυτό συνδυαζόταν η άνοδος του βιοτικού επιπέδου των αγροτών, τότε το μήνυμα "ψωμί", με την ευρύτερη (αλλά αρχίζει να γίνεται και με τη στενότερη) έννοια είναι πάρα πολύ επίκαιρο.

Οι απολύσεις, π ανεργία, η λιτότητα, η φτώχεια και η εξαθλίωση που επεκτείνεται ολοένα και σε μεγαλύτερα στρώματα των εργαζομένων, κάνουν το σύνθημα του Οχτώβρη "ψωμί" σημερινή υπόθεση. Η επίθεση γενικότερα του συστήματος ενάντια στις καταχτήσεις των εργαζομένων, ενάντια στα δημοκρατικά - συνδικαλιστικά τους δικαιώματα, είναι κάτι που οδεύει καλπάζοντας προς τη βαρβαρότητα Θα σταματήσει στην προοχτωβριανή βαρβαρότητα του καπιταλισμού ή θα συνεχίσει και στο απώτερο παρελθόν της; Αυτό, για μας, θα εξαρτηθεί από τη δύναμη και την αντίσταση που προβάλλει και θα συνεχίσει να προβάλλει ο εργαζόμενος λαός. Και η αντίστασή του θα γίνεται πιο μεγάλη, πιο αποτελεσματική, πιο ελπιδοφόρα όταν θα πολεμήσει και τις αυταπάτες που καλλιεργούνται από τους διάφορους ρεφορμιστές στους κόλπους του κινήματος. Έτσι κι αλλιώς, ο πόλεμος που έρχεται δεν αφήνει πολλή περιθώρια ελιγμών. Ο σοσιαλσοβινισμός τους προβάλλει πιο ανάγλυφα, σε διάφορες ευκαιρίες, και σύντομα δεν θα 'χουν τίποτα άλλο σαν επιλογή από το να μιμηθούν τους «φωστήρες» της II και ΙΙ 1/2 Διεθνούς. Να λοιπόν ένα επικαιρότατο μήνυμα του Οχτώβρη: το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών με τους ψεύτικους φίλους!