80 χρόνια από τη Μάχη της Κρήτης. Η πρώτη ένοπλη αντιφασιστική πράξη του κρητικού λαού

 Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φύλ. 895, στις 29/5/2021

Στις 20 Μάη του 1941 ξεκίνησε η γερμανική επιδρομή στην Κρήτη. Η «κυβέρνηση» Τσουδερού (τα υπολείμματα της μεταξικής δικτατορίας), μαζί με τον βασιλιά Γεώργιο και τον Άγγλο πρέσβη έσπευσαν να εγκαταλείψουν το νησί με προορισμό την Αίγυπτο. Τα βρετανικά στρατεύματα αποδείχθηκαν ανεπαρκή να πολεμήσουν έναν οργανωμένο στρατό όπως ήταν ο γερμανικός. Ο κρητικός λαός, αν και άοπλος, αντιστάθηκε με όποια μέσα διέθετε, γράφοντας μια χρυσή σελίδα στην ιστορία του αντιφασιστικού αγώνα του ελληνικού λαού και των λαών της Ευρώπης.

 

Μάιος 1945. Η εξέγερση και η απελευθέρωση της Πράγας

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φύλ. 894, στις 15/5/2021

Η συνθηκολόγηση του Τρίτου Ράιχ στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο υπογράφηκε τη νύχτα 8-9 Μάη του 1945, όταν έληξαν και οι τελευταίες μάχες στο Βερολίνο. Μια ημερομηνία που τυπικά σηματοδοτεί τη λήξη του Πολέμου στην Ευρώπη και τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Κι όμως, για λίγες ακόμη μέρες, οι μάχες συνεχίζονταν σε μια άλλη πρωτεύουσα της Κεντρικής Ευρώπης, την Πράγα. Ήταν η τελευταία μεγάλη μάχη στο ανατολικό μέτωπο που ξεκίνησε στις 6 Μάη και έληξε στις 11 του ίδιου μήνα, με την απελευθέρωση της πόλης από τους εξεγερμένους κατοίκους της και τον Κόκκινο Στρατό.

 

Ματωμένες Πρωτομαγιές

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φύλ. 893, στη 1/5/2021

Πέρασαν 135 χρόνια από την εξέγερση των εργατών του Σικάγου την 1^η Μάη του 1886. Μέσα σε αυτά τα χρόνια -που μοιάζουν με δευτερόλεπτα στην ιστορία της ανθρωπότητας- η εργατική τάξη, σε όλο τον κόσμο, οργανώθηκε, πάλεψε και απέσπασε σημαντικές κατακτήσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις κατάφερε να πάρει και την εξουσία, αποδεικνύοντας ότι ο καπιταλισμός δεν είναι αιώνιος και ότι η εκμετάλλευση μπορεί να καταργηθεί. Δυστυχώς μέσα σ’ αυτά τα χρόνια χώρεσε και το πισωγύρισμα. Πολλά εργατικά δικαιώματα αφαιρέθηκαν, χάθηκαν ιστορικές κατακτήσεις ή εξακολουθούν να βάλλονται, όπως γίνεται στις μέρες μας με το 8ωρο, την ασφάλιση κ.ά. Το ρολόι της ιστορίας μοιάζει να γυρίζει πίσω στα μέσα του 19^ου αιώνα που κανένα εργατικό δικαίωμα δεν ήταν δεδομένο.