«Η μελλοντική νίκη θα ανθίσει μέσα από την "ήττα"». 100 χρόνια από τη δολοφονία της Ρόζας Λούξεμπουργκ

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φυλ. 839, στις 26/1/2019

Σύντομο βιογραφικό

Η Ρόζα Λούξεμπουργκ γεννήθηκε στην Πολωνία, που ήταν τότε τμήμα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, το Μάρτη 1871 (συμπτωματικά τις μέρες της Παρισινής Κομμούνας). Ήταν παιδί εβραίων μικροαστών. Σε μικρή ηλικία περνά μια αρρώστια η οποία θα της αφήσει μια μόνιμη αναπηρία στο ένα της πόδι. Η πολιτική της δράση -παράνομη φυσικά- ξεκινά από τα εφηβικά της χρόνια στην Βαρσοβία. Στα 1889, για να αποφύγει τη σύλληψη, αναγκάζεται να καταφύγει στην Ελβετία, όπου και σπουδάζει νομικά και πολιτική οικονομία. Το 1898 παίρνει το διδακτορικό της δίπλωμα, παντρεύεται τον Γκούσταφ Λύμπεκ, αποκτά τη γερμανική υπηκοότητα και εγκαθίσταται στο Βερολίνο. Εκεί γίνεται μέλος του γερμανικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Σύντομα θα έρθει σε ρήξη με τον Μπερνστάιν και τις ρεφορμιστικές απόψεις που κυριαρχούσαν τότε στο κόμμα. 

Μια εκστρατεία με οδυνηρή κατάληξη. 100 χρόνια από την αποστολή ελληνικών στρατευμάτων ενάντια στους Μπολσεβίκους

 Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 838, στις 12/1/2019

Μια από τις ελάχιστα γνωστές πολεμικές επιχειρήσεις στις οποίες πήρε μέρος ο ελληνικός στρατός πριν από 100 χρόνια ήταν η ουκρανική εκστρατεία ή «η εκστρατεία στη Μεσημβρινή Ρωσία» όπως ονομάστηκε τότε. Ο λόγος που αποφεύγουν οι Έλληνες ιστορικοί να κάνουν εκτενή αναφορά των πολεμικών γεγονότων στα οποία ενεπλάκησαν τότε τα ελληνικά στρατεύματα στη χερσόνησο της Κριμαίας και άλλες περιοχές της Νότιας Ουκρανίας, είναι απλός. Τα ελληνικά στρατεύματα κατατροπώθηκαν από τους Μπολσεβίκους και λίγο έλειψε να μην επιστρέψουν ποτέ. Επίσης συνέβησαν γεγονότα που επισκιάζουν το «ακμαιότατο ηθικό» και καταρρίπτουν το «αξιόμαχο» του ελληνικού στρατού αφού πολλοί φαντάροι αυτομόλησαν και ακόμη περισσότεροι αρνήθηκαν στο τέλος να πολεμήσουν. Ακόμα και αστοί ιστορικοί εκφράζουν την άποψη περί τυχοδιωκτισμού τής τότε ελληνικής κυβέρνησης Βενιζέλου. Όμως, αργότερα, το ελληνικό κράτος δεν αμέλησε να χαράξει στις επιγραφές που υπάρχουν στα σκαλιά του μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη κάποιες λεξούλες, χωρίς περαιτέρω εξήγηση: ΧΕΡΣΩΝ = ΣΕΡΜΙΚΑΣ = ΟΔΗΣΣΟΣ = ΣΕΒΑΣΤΟΥΠΟΛΙΣ. Και ο ανυποψίαστος Έλληνας πολίτης, που αισθάνεται όμως υπερήφανος για το ένδοξο παρελθόν των ηρωικών προγόνων του, φαντάζεται περίλαμπρες νίκες σ’ αυτές τις περιοχές, χωρίς πολλές φορές να γνωρίζει σε ποια γωνιά του κόσμου βρίσκονται.

75 χρόνια από το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων. Γερμανοί και Έλληνες συνεργάτες τους διαπράττουν θηριωδία

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 836, στη 1/12/2018

«Πρέπει το σπίτι (του πολίτη από τον άμαχο πληθυσμό) να καεί συν γυναιξί και τέκνοις... Με στρατιωτική υψηλοφροσύνη ή με τη συνθήκη της Γενεύης ο αγών αυτός δεν έχει πλέον καμίαν σχέσιν... Ως εκ τούτου ο στρατός δικαιούται να χρησιμοποιεί εις τον αγώνα αυτόν κάθε μέσον και εναντίον γυναικών και παιδιών, αρκεί να εξασφαλίζεται δι’ αυτού η επιτυχία», (Χίτλερ, σχετικά με τον πολεμικό κανονισμό της κατοχής, 16/12/1942. Από το βιβλίο «Μαύρη Βίβλος της Κατοχής»).

Ο ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο

Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα των Γερμανών Ναζί στην Ελλάδα, η μεγαλύτερη ίσως θηριωδία των κατοχικών δυνάμεων κατά του άμαχου πληθυσμού, συνέβη στις 13 Δεκέμβρη του 1943 στην περιοχή των Καλαβρύτων.