Η ονομασία του ιστολογίου είναι ο τίτλος του βιβλίου του Βασίλη Σαμαρά "1917-1953, Η ιστορία διδάσκει και εμπνέει"

Τετάρτη 19 Ιουνίου 2019

Η καπιταλιστική παλινόρθωση βάφτηκε στο αίμα! 30 χρόνια από την σφαγή στην πλατεία Τιέν Αν Μεν.

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία , φυλ. 849, στις 15/6/2019

Πεκίνο, μεσάνυχτα 3-4 Ιούνη 1989. Ο κόσμος συγκλονίζεται από την μαζική σφαγή του εξεγερμένου λαού της Κίνας στην πλατεία με την εμβληματική ονομασία της …«Ουράνιας Γαλήνης» (Τιέν Αν Μεν). Περισσότεροι από 2.500 είναι οι νεκροί και δεκάδες χιλιάδες οι τραυματίες από την άγρια επίθεση του στρατού με τανκς και πολυβόλα. Στην επίσημη ειδησεογραφία των δυτικών ΜΜΕ, αναδείχθηκε ως κεντρικό αίτημα των διαδηλωτών, η «περισσότερη δημοκρατία», οι «μεταρρυθμίσεις», ο «εκσυγχρονισμός». Έτσι βόλευε τη Δύση. Σίγουρα υπήρχε και αυτή η πλευρά. Οι ειδήσεις από τη μακρινή Κίνα, εκείνη την εποχή, ήταν αρκετά περιορισμένες και σαφώς κατευθυνόμενες. Όμως, μέσα στο τεράστιο πλήθος των Κινέζων φοιτητών και εργατών που διαδήλωναν επί ενάμισι μήνα στο Πεκίνο και σε άλλες μεγάλες πόλεις, ήταν περισσότερο από εμφανείς οι κόκκινες σημαίες καθώς και τα πορτρέτα του Μάο που υψώνονταν, ξεφτίζοντας το αφήγημα των δυτικών ΜΜΕ. Αλλά ας πάμε λίγο πιο πίσω.

Δευτέρα 17 Ιουνίου 2019

Πού βρισκόμαστε- Προς τα πού πάμε


του Βασίλη Σαμαρά
Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 849, στις 15/6/2019


Για την περίοδο που διανύουμε

Βασικό χαρακτηριστικό της περιόδου που διανύουμε, η καθολική επικράτηση των δυνάμεων του συστήματος. Μια επικράτηση που έχει τη βάση της στην αυτή καθ’ αυτή ισχύ του συστήματος, αλλά που το έδαφος ανάπτυξής της συνδέεται άρρηκτα με την ήττα του εργατικού επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος.
Μια επικράτηση που δίνει τη δυνατότητα στις δυνάμεις του συστήματος να προωθούν σχεδόν αδιατάρακτα την πολιτική και τις επιδιώξεις τους.
Την επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη.
Την εκστρατεία επανακατάκτησης επαναποικιοποίησης του κόσμου από τους ιμπεριαλιστές. 

Κυριακή 16 Ιουνίου 2019

Το μειονοτικό θέατρο στις ΗΠΑ και η ριζοσπαστικοποίησή του


του Δημήτρη Χατζηκωνσταντίνου
Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 847, 848 σε δύο συνέχειες στις 18/5/2019 και 1/6/2019
 Α' μέρος

Στις ΗΠΑ η εξέχουσα θέση που είχαν οι λευκοί ως αστική τάξη της χώρας καθόριζε όλες λίγο-πολύ τις πτυχές της καθημερινής δραστηριότητας, από την παραγωγή μέχρι τα κυρίαρχα αφηγήματα στην κουλτούρα -κι άρα και στο θέατρο. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια αναπτυσσόταν και συνεχίζει να αναπτύσσεται ο ρατσισμός με τα στερεότυπα, η άποψη του καπιταλιστικού μονόδρομου όπως και άλλες αντιδραστικές απόψεις που βολεύουν το μεγαλύτερο ιμπεριαλιστικό κράτος αυτή τη στιγμή στον κόσμο. Εντός αυτού του κράτους όμως υπάρχουν και πολλές μειονότητες, οι οποίες όπως συμβαίνει σε όλα τα εκμεταλλευτικά συστήματα είναι από τα βασικότερα θύματα των διακρίσεων και της ταξικής καταπίεσης. Τα περιθώρια ανάπτυξής τους τόσο οικονομικά όσο και καλλιτεχνικά, είναι ασφυκτικά. Παρ' όλη τη δυσχέρεια όμως, το μειονοτικό θέατρο στις ΗΠΑ έπαιξε σημαντικό ρόλο, που κατά καιρούς λαμβάνοντας επαναστατικά και αγωνιστικά χαρακτηριστικά, ήταν η τέχνη των μειονοτικών φωνών που ασφυκτιούσαν μέσα στην ταξική εκμετάλλευση του μεγαλύτερου ιμπεριαλιστικού κράτους στον κόσμο.