Ο «Μαύρος Σπάρτακος» της Αϊτής και η ελληνική Επανάσταση του 1821

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 886, στις 23/1/2021

Η σημερινή Αϊτή είναι μια μικρή χώρα που αποτελεί το δυτικό τμήμα ενός νησιού στην Καραϊβική (το ανατολικό είναι η Δομινικανή Δημοκρατία). Γνώρισε δεκάδες επεμβάσεις και πραξικοπήματα από Ευρωπαίους και Αμερικάνους στη διάρκεια των δύο τελευταίων αιώνων (για να μείνουμε μόνο στη νεότερη ιστορία). Οι περισσότεροι τη γνωρίζουμε από ειδησεογραφικές αναφορές σχετικά με την τεράστια φτώχεια και την εξαθλίωση που βιώνει ο λαός της ή από τον καταστροφικό σεισμό του 2010 που ισοπέδωσε πόλεις και χωριά και άφησε πίσω του 300 χιλιάδες νεκρούς. Κι όμως αυτό το μικρό κράτος που ανεξαρτητοποιήθηκε στις αρχές του 19^ου αιώνα ήταν το πρώτο στον κόσμο που αναγνώρισε την ελληνική επανάσταση του ’21 και το ελληνικό κράτος. Και μάλιστα η στήριξή του δεν έμεινε μόνο στις επίσημες ανακοινώσεις αλλά υπήρξε και μια μικρή, αλλά με μεγάλο συμβολισμό, έμπρακτη προσφορά προς τον επαναστατημένο ελληνικό λαό.

 

ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΠΕΚΑΤΩΡΟΥ ΚΑΙ Η ΜΠΟΧΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΕΝΟΣ ΑΔΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φυλ. 886, στις 23/1/2021

Ο βιασμός δεν ξεχνιέται ποτέ. Είναι ένα τραγικό γεγονός που αφήνει βαθιές πληγές σε όποια ηλικία κι αν συμβεί. Χιλιάδες παιδιά κακοποιούνται σεξουαλικά αλλά ελάχιστα εκμυστηρεύονται το μυστικό που σημαδεύει για πάντα τη ζωή τους. Νεαρά κορίτσια αλλά και αγόρια, αυτό δεν πρέπει να μας διαφεύγει, βιάζονται. Όσο ανεβαίνουν οι ηλικίες, το γυναικείο φύλο είναι αναμφίβολα ο συνήθης αποδέχτης κάθε είδους βίας.

Απόφαση του Π.Γ. του ΚΚΕ(μ-λ): Οι αιτίες της ταραχής των ΗΠΑ και η κατάσταση που διαμορφώνεται

22 Ιανουαρίου 2021

Οι εξελίξεις και τα ερωτήματα που θέτουν

Τα γεγονότα της 6/1/21 στις ΗΠΑ με την εισβολή στο Καπιτώλιο της Ουάσιγκτον, είναι πρωτόγνωρα, τουλάχιστον για τις τελευταίες αρκετές δεκαετίες στη χώρα αυτή. Μια εισβολή στο κεντρικό πολιτικό θέατρο της πρωτεύουσας της επικεφαλής δύναμης του καπιταλιστικού–ιμπεριαλιστικού κόσμου, δεν είναι –δεν μπορεί να είναι– ένα τυχαίο γεγονός. Δεν μπορεί να είναι και δεν είναι αποτέλεσμα της «ιδιορρυθμίας Τραμπ», όσο και αν η εισβολή αυτή είχε στοιχεία σπασμωδικότητας και συνοδεύεται από ερωτήματα για τους άμεσους στόχους που αυτή καθαυτή η εισβολή μπορεί να είχε.

Η επανάσταση του 1821 και η «εθνική ενότητα»

 Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φ. 885, στις 9/1/2021

Ένα από τα γεγονότα που σημάδεψαν τη νεότερη ελληνική ιστορία ήταν η επανάσταση του 1821. Η φετινή χρονιά συμπίπτει με τα 200 χρόνια από την έναρξή της. Μάλιστα, εδώ και πολλούς μήνες έχει συγκροτηθεί η Επιτροπή «Ελλάδα 2021» με στόχο -αν και η πανδημία τούς χάλασε τα σχέδια- να γιορταστεί η εθνική επέτειος με πολλές δράσεις και… φανφάρες. Από τη μέχρι τώρα πορεία της Επιτροπής και από τις δημοσιεύσεις στην ιστοσελίδα της, δε φαίνεται κάτι διαφορετικό από το αναμενόμενο. Δηλαδή μια προσπάθεια να αποκρύψουν την ιστορική πραγματικότητα, να αναδείξουν ότι η «επιτυχία» της Επανάστασης του ‘21 βασίστηκε στην υποτιθέμενη «εθνική ενότητα» που κατακτήθηκε εκείνη την εποχή και να υποβαθμίσουν μέχρι εξαφανίσεως τις κοινωνικές αντιθέσεις και την ταξική διαστρωμάτωση που διαπερνούσε την τότε κοινωνία. Έτσι υπερτονίζουν, σε βαθμό διαστρέβλωσης, το εθνικό περιεχόμενο της επανάστασης για να μην αναδειχθεί ο κοινωνικός της χαρακτήρας. Για όσους όμως υπερασπίζονται τον μαρξισμό είναι γνωστό ότι η ιστορία της ανθρώπινης κοινωνίας είναι η ιστορία των ταξικών αγώνων. Και η περίπτωση της επανάστασης του ‘21 που κατέληξε στην ίδρυση του ελληνικού κράτους δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. 

Μια ιστορία από τα παλιά (1927)

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φ. 531, στις 10/9/2005 με αφορμή την καταστροφή της Νέας Ορλεάνης και άλλων περιοχών των ΗΠΑ από το πέρασμα του τυφώνα «Κατρίνα» στα τέλη Αυγούστου του 2005

Η αντίδραση του Μπους μετά την καταστροφή της Λουιζιάνα ήταν να πάει να παίξει γκολφ. Δεν είναι ανέκδοτο αλλά η κυνική πραγματικότητα. Αυτός είναι ο συναισθηματικός κόσμος της αστικής τάξης και των εκπροσώπων της. Αυτός ήταν πάντα, έτσι κι αλλιώς.

Αν και προσπαθούν να σβήσουν τα σημάδια της ιστορίας οι προοδευτικοί δεν ξεχνάνε, αφού τα διδάγματα της ιστορίας είναι πάντα χρήσιμα για το μέλλον των καταπιεσμένων.

Το 1927, όταν ο ποταμός Μισσισσιππής κάλυψε τη Νέα Ορλεάνη, ο τότε πρόεδρος Κάλβιν Κούλιντζ φωτογραφήθηκε με το σημειωματάριο που είχε όλα τα μέτρα για την αποκατάσταση των πληγέντων. Δεν έκανε τίποτα βέβαια αλλά πήγε για γκολφ με το μεγαλοβιομήχανο των σιδηροδρόμων.

Μια μικρή αναφορά στη ζωή και τη μέχρι σήμερα προσφορά του σ. Βασίλη Κουζέλη

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φ. 433, στις 7/7/2001

Η αναφορά μας σε γεγονότα και εκτιμήσεις της εθνικής αντίστασης δεν είναι απλά θέμα ιστορικής αναδρομής στις πιο ένδοξες σελίδες του κομμουνιστικού κινήματος. Πρωτίστως θέλει να προβληματίσει και να διδάξει τις νεότερες γενιές, να τις ενσωματώσει στην πορεία που διένυσε αυτός ο λαός και οι πρωτοπόροι του κομμουνιστές, που έδωσαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν, τη νιότη τους και την ίδια τους τη ζωή σ' αυτόν τον αγώνα. Οι ευθύνες γίνονται μεγαλύτερες όταν θέλεις να αναφερθείς σε μορφές αυτού του κινήματος, σε κομμουνιστές που διαμόρφωσαν τις εξελίξεις, όχι μόνο τότε, αλλά και μετέπειτα ενάντια στη ρεφορμιστική στροφή, όπως είναι ο καπετάν-Μπότσαρης, όπως λεγόταν ο Κουζέλης που συμπλήρωσε 20 χρόνια εξορίας και φυλακής.

ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ: Ένα μικρό σημείωμα

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φ. 194, στις 12-1-1991

Τελευταία, είδαν το φως της δημοσιότητας κάποιες τοποθετήσεις απόγονων του Ν. Ζαχαριάδη, και όσων ήξεραν και όσων "δεν ήξεραν" ότι ήταν τέτοιοι για το τι σκέφτονταν τα τελευταία χρόνια της ζωής του, για την "ψυχολογική" του κατάσταση κλπ.

Τι και ποιους εξυπηρετεί αυτή η ιστορία;

Ο Ζαχαριάδης ήταν δημόσιο πρόσωπο, ηγέτης του παλιού ΚΚΕ, και θα κριθεί ιστορικά από το έργο του και όχι απ' τα κουτσομπολιά και τις φλυτζανούδες που ψυχανεμίζονται τις απόψεις του. Σίγουρα όμως όσοι προσπαθούν να φέρουν στα μέτρα τους το Ζαχαριάδη και να τον εμφανίσουν εκ των υστέρων σαν "μετανοούσα Μαγδαληνή" για το πριν το ‘55 διάστημα, είτε Σοβιετικοί είναι αυτοί, είτε ομογάλακτοί τους στην Ελλάδα, είτε αστοί, δεν διάλεξαν την πιο αποδοτική μέθοδο.

ΡΟΖΑ ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ

80 χρόνια από τη δολοφονία της μεγάλης επαναστάτριας

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φ. 374, στις 23/1/1999

Πριν από 80 χρόνια στις 15 Γενάρη 1919, οι Γερμανοί αντεπαναστάτες (Αντιμπολσεβίκικη Ένωση, χαφιέδες κ.λπ.) έπιασαν και δολοφόνησαν άγρια τους ηγέτες και οι ιδρυτές του Κ.Κ. Γερμανίας Καρλ Λίμπκνεχτ και Ρόζα Λούξεμπουργκ. Η μανία της γερμανικής αντίδρασης ενάντια στην εργατική τάξη, τους κομμουνιστές και την πρόσφατη γερμανική επανάσταση του ‘18 βγήκε πάνω στους ηγέτες αυτούς του προλεταριάτου που έχοντας αφιερώσει τη ζωή τους στην υπόθεση ήταν όντως άκρως επικίνδυνοι για τη σάπια γερμανική ιμπεριαλιστική αστική τάξη.

Από το ‘90-’91 στο σήμερα: 8 χρόνια μετά τη δολοφονία Τεμπονέρα το νεολαιίστικο κίνημα ξανά στους δρόμους

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φ. 373 στις 9-1-1999

 Οι χρονιές του ‘90-’91 χρονιές που το τιμόνι της αντιλαϊκής επίθεσης το είχε η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνταράχτηκαν από ένα πραγματικά μεγαλειώδες νεολαιίστικο κίνημα ένα κίνημα όπου η μία του συνιστώσα ήταν το φοιτητικό κίνημα που «σιγοβράζε» και η άλλη το πρωτοεμφανιζόμενο -με τέτοιου είδους μαζικά μαχητικά και οργανωτικά χαρακτηριστικά- μαθητικό κίνημα. Δεν έλειψε βέβαια η συμπαράσταση του ίδιου του εργαζόμενου λαού κατά τις μεγάλες διαδηλώσεις που ματοκυλίστηκαν από την αστυνομία, ούτε και η έμπρακτη συμπαράσταση αγωνιστών που έδωσαν ακόμα και το αίμα τους ακόμα όπως ο Νίκος Τεμπονέρας καθηγητής μέλος του ΕΑΜ στην Πάτρα που δολοφονήθηκε στις 8 Γενάρη ‘91 από τη φασιστοσυμμορία του Καλαμπόκα μέσα στο σχολείο όπου συμπαραστεκόταν τους καταληψίες μαθητές (ας σημειωθεί ότι ο δολοφόνος Καλαμπόκας της ΟΝΝΕΔ κυκλοφορεί τώρα ελεύθερος με τις ευλογίες του ΠΑΣΟΚ).