Η ονομασία του ιστολογίου είναι ο τίτλος του βιβλίου του Βασίλη Σαμαρά "1917-1953, Η ιστορία διδάσκει και εμπνέει"

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2016

Η εξέγερση του Δεκέμβρη 1944

Προλεταριακή Σημαία φ. 284, 26-11-1994
  
Είμαστε μεις
των τανκς οι νεκροθάφτες
μπουρλοτιέρηδες εμείς
πρωτοπόροι της Αθήνας
για μια λεύτερη ζωή…


Οι ιμπεριαλιστές έθεσαν στο λαό το δίλημμα: εξανδραποδισμός ή αγώνας. Και ο λαός διάλεξε το δεύτερο.

Στο σημερινό «λευκό» τοπίο στην «ησυχία» της χειμερίας νάρκης που φαίνεται να κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό, ο κόκκινος Δεκέμβρης του 1944 μένει χαραγμένος παντοτινά στη μνήμη ενός ολάκερου λαού. Ο εξεγερμένος λαός που βρίσκεται πραγματικά στην εξουσία, ύστερα από θυσίες και αίμα των παιδιών του, αποφασίζεται να δολοφονηθεί, να εξανδραποδιστεί, να υποταχθεί πλήρως στο ανερχόμενο ρεύμα της καπιταλιστικής δικτατορίας των νικητών ιμπεριαλιστών που προέκυψαν από τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι μάχες της Αθήνας και του Πειραιά συγκλόνισαν όλη την ανθρωπότητα, όπως ακριβώς πριν λίγα χρόνια η ισπανική επανάσταση. Δίδαξαν το μονόδρομο που μένει σε κάθε λαό όταν δολοφονείται, όταν του αφαιρούν τη δυνατότητα να γίνει κυρίαρχος, να υπάρχει. Χρόνια τώρα το καπιταλιστικό σύστημα και οι εκφραστές του προσπαθούν να εξαφανίσουν αυτό ακριβώς το μήνυμα, να το παραποιήσουν, όπως πολύ χοντροκομμένα έκαναν και τότε, όταν δε χρειάζονταν τα προσχήματα.
Η λαϊκή εξέγερση του Δεκέμβρη αποτελεί σταθμό στην πορεία αυτού του λαού για ανεξαρτησία, για πραγμάτωση της δικιάς του ιστορίας, για την ουσιαστική του παρουσία στο πολιτικό σκηνικό χωρίς αφεντάδες και εκμεταλλευτές. Η ήττα του δεν οφείλεται στις διαθέσεις του, στις δυνατότητες που έχει ως λαός, στις προσπάθειες που κατέβαλε για να νικήσει. Αυτό είναι το ουσιαστικότερο συμπέρασμα που πρέπει να αποκαλύψει το σύγχρονο επαναστατικό κίνημα που οικοδομείται 50 χρόνια μετά. Η πραγματικά αστείρευτη δύναμη αυτών των μαζών υποτάχθηκε γιατί αφενός συνάντησε απέναντί της το σύνολο των τότε κυρίαρχων αντιδραστικών δυνάμεων, αλλά και γιατί εξίσου υπονομεύτηκε από μια ηγεσία που δεν στάθηκε στο ύψος των απαιτήσεών της.

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016

Γυναίκες: Το μισό του ουρανού. Να κατακτήσουμε στη γη αυτό που μας ανήκει!

Προλεταριακή Σημαία 12-3-2005

Το άρθρο γράφτηκε με βάση αποσπάσματα από την εισήγηση της Τασούλας Γκενίδου, πρώην Γεν. Γραμματέα του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ και Δημοτικών Επιχειρήσεων Ν. Θεσσαλονίκης, στην εκδήλωση της ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης στις 6 Μάρτη 2005 


Κλάρα Τσέτκιν
Η ολομέτωπη επίθεση στους εργαζόμενους δεν αφήνει απέξω την γυναίκα εργαζόμενη…
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ο.Η.Ε οι γυναίκες δουλεύουν 98 λεπτά την ημέρα περισσότερο από τους άνδρες στις αναπτυσσόμενες χώρες και 18 λεπτά την ημέρα στις προηγμένες χώρες. Και όπως αποκαλύπτει η Γιούροστατ, στην Ευρωπαϊκή Ενωση το ποσοστό ανεργίας των γυναικών είναι 10%, ενώ εκείνο των ανδρών είναι 8,3%. Ακόμη το 30,4% των γυναικών έχουν θέσεις μερικής απασχόλησης, ενώ το ποσοστό των ανδρών είναι 6,6%. Σε κλειστές πόρτες προσκρούουν οι νέες γυναίκες 15-29 ετών, στις οποίες το ποσοστό ανεργίας φθάνει το 27,5% σύμφωνα με την έρευνα του εργατικού δυναμικού της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας για το γ΄ τρίμηνο του 2004. Τα στοιχεία της ΕΣΥΕ για τον Ιανουάριο του 2005: καταγραμμένοι άνεργοι 527.222, άντρες 194.331 ποσοστό 36,86%, γυναίκες 332.891 ποσοστό 63,14%!

Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2016

D-Day ή πώς ξαναγράφεται η ιστορία

του Βασίλη Σαμαρά
Προλεταριακή Σημαία φ. 275, 18-6-1994

Και «μελέτησε», λέει, επισταμένα ο Κλίντον την Ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Και θα πρέπει να του έγινε και εντατικό φροντιστήριο για το τι θα πει, γιατί αυτά που «έπρεπε» να πει, μόνο η πραγματική Ιστορία «δεν θα έπρεπε» να είναι. Το γιατί συνδέεται με το περιεχόμενο που θέλησαν να δώσουν στη φιέστα, και πάνω απ’ όλα με το προκλητικό και θρασύτατο αποκλεισμό της Ρωσίας από τις εκδηλώσεις.

Οι στόχοι του «εορτασμού» γίνονται έτσι προφανείς και σχεδόν διάφανοι. Σε πρώτη ματιά, στο στόχαστρο βρίσκεται η Ιστορία. Ωστόσο, οι κύριες αιτίες βρίσκονται σε σημερινές επιδιώξεις των ιμπεριαλιστών της Δύσης (κύρια των ΗΠΑ), τις οποίες καλείται να υπηρετήσει η διαστροφή της Ιστορίας. Ο αποκλεισμός της Ρωσίας έχει αυτός καθαυτός ένα διπλό περιεχόμενο. Αποτελεί κατ’ αρχήν έκφραση μιας πολιτικής που θέλει αποκλεισμό της Ρωσίας από τα τεκταινόμενα στην Ευρώπη (και τον κόσμο) παρά τις αγωνιώδεις και γλοιωδέστατες προσπάθειες του Γέλτσιν και της συμμορίας του να γίνουν αποδεκτοί στο «κλαμπ». (Από μια άποψη, παίρνουν την ανταμοιβή που τους αξίζει). Ωστόσο, υπάρχει και η άλλη πλευρά. Η πρόκληση-αναγνώριση του ρόλου της Ρωσίας θα δημιουργούσε διάφορους συνειρμούς. Ποιος ήταν αυτός ο πόλεμος; Ποιοι τον δημιούργησαν και γιατί; Ποιος ο ρόλος καθένα σ’ αυτόν; Και, πάνω απ’ όλα, ποιος ο ρόλος της σοσιαλιστικής τότε Σ.Ε. και του «καταραμένου» Στάλιν; (Αλήθεια, «υπήρξε» ποτέ αυτή η χώρα ή μήπως πρόκειται για ονειροφαντασία και μάταια θα την αναζητούμε σε λίγα χρόνια στα βιβλία της «Ιστορίας»;).

Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2016

Ομιλία του Β. Σαμαρά στο κάμπινγκ της Ασίζης (Σεπτέμβρης 2003)

Προλεταριακή Σημαία  20-9-2003

Ευρώπη - Αμερική. Μαζί ή χώρια; Σύμμαχοι ή αντίπαλοι; Σε ποια βάση, με ποιους όρους και με τι στόχους; Στην πρόσφατη ιστορία (μετά το 1945) κινήθηκαν μαζί (όχι χωρίς αντιθέσεις ή και «χτυπήματα κάτω από τη μέση» και κυρίως από τη μεριά των ΗΠΑ). Μετά τις ανατροπές του ’89-’91 κινήθηκαν κατ’ αρχάς στην ίδια κατεύθυνση και μάλιστα σαν η δεσπόζουσα πλέον συμμαχία στον κόσμο. Με την απόφαση των ΗΠΑ, τελευταία, να επιτεθούν στο Ιράκ εκδηλώθηκε μια σοβαρή διάσταση και με ενδείξεις ότι μπορούσε να οδηγηθεί σε ρήγμα. Αμέσως μετά υπήρξαν εκδηλώσεις τάσεων επαναπροσέγγισης. Τι πραγματικά ισχύει και ποιες είναι οι προοπτικές του πράγματος.