100 χρόνια από την ίδρυση της ΓΣΕΕ

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 829, στις 28/7/2018

Τα 100 χρόνια από την ίδρυση της ΓΣΕΕ συμπίπτουν -καθόλου τυχαία- με την αντίστοιχη επέτειο από την ίδρυση του ΣΕΚΕ (μετέπειτα ΚΚΕ). Αν και η ιστορία του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα, όπως παντού στον κόσμο, είναι δεμένη με την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος, η ιστορία του συνδικαλισμού σχετίζεται αλλά δεν συμπίπτει με την ιστορία του κινήματος της εργατικής τάξης. Αυτό γιατί η αστική τάξη, και στη χώρα μας, συνειδητοποίησε σχετικά νωρίς πρώτο, ότι η ταξική πάλη, οι εργατικές διεκδικήσεις, δεν μπορούν να πάψουν με κάποιο «διάταγμα» και δεύτερο, ότι η οργάνωση των εργατών παίζει σπουδαίο ρόλο στην αποτελεσματικότητα των αγώνων τους. Φρόντισε λοιπόν να εντάξει στην τακτική της απέναντι στην εργατική τάξη, παράλληλα με την κάθε είδους καταστολή, την αδιάκοπη προσπάθεια παρέμβασης και ελέγχου των συνδικαλιστικών οργάνων. Ειδικά στο ανώτερο επίπεδο πέτυχε, για το μεγαλύτερο διάστημα της 100χρονης ιστορίας της, η ΓΣΕΕ να την υπηρετεί, οργανικά αποκομμένη από τη βάση των εργαζόμενων και συχνά σε αντίθεση με τις ανάγκες με τις προσδοκίες αυτών που -θεωρητικά- αντιπροσωπεύει.

Θεσσαλονίκη. Από το Ισραηλινό νεκροταφείο του χτες, στην Πανεπιστημιούπολη του σήμερα.

 Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 829, στις 28/7/2018

Χρονικό μ’ αφορμή τη βεβήλωση του μνημείου ανάμνησης

Στα χνάρια των φασιστών άλλων εποχών (1930), στα χνάρια των Τριεψιλιτών (1931), φασιστοειδή του σήμερα, μέσα στη γενικότερη αντιδραστικοποίηση της δημόσιας ζωής, την έξαρση του εθνικισμού και τη δράση κάθε λογής φασιστικών δυνάμεων, μόλις δύο εβδομάδες μετά τη βεβήλωση του μνημείου του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος στην πλατεία Ελευθερίας στην Θεσσαλονίκη, βεβήλωσαν στις 10 Ιουλίου 2018. Έριξαν μπογιές και συνθήματα το εβραϊκό μνημείο που είχε στηθεί μέσα στο ΑΠΘ, σε ανάμνηση του παλιού εβραϊκού νεκροταφείου, που βρίσκονταν στον ίδιο χώρο και καταστράφηκε το 1942. Το γεγονός αυτό που καταγγέλθηκε από πολλούς φορείς της πόλης κι από τη δημοκρατική κοινή γνώμη των ,φέρνει στην επικαιρότητα και το χρονικό της δημιουργίας, ζωής και καταστροφής του παλιού εβραϊκού νεκροταφείου της Θεσσαλονίκης, μα προπάντων τις ευθύνες των υπεύθυνων ελληνικών αρχών, της ελίτ της πόλης, της εκκλησίας συνυπολογισμένης κι όχι μόνο.

Ο εμπρησμός του Ράιχσταγκ τυλίγει στις ναζιστικές φλόγες τη Γερμανία

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 829, στις 28/7/2018

Στις 27 Φλεβάρη του 1933 το γερμανικό κοινοβούλιο (Ράιχσταγκ) τυλίγεται στις φλόγες. Μέσα σ’ αυτό συλλαμβάνεται ο Μαρίνους βαν ντερ Λούμπε που πάνω του βρίσκεται ένα κομματικό βιβλιάριο του Ολλανδικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Η αφορμή είχε βρεθεί. Το επόμενο διάστημα δεκάδες χιλιάδες μέλη και ηγετικά στελέχη του ΚΚ Γερμανίας θα συλληφθούν όπως και στελέχη της Κομμουνιστικής Διεθνούς και θα συρθούν στην περίφημη Δίκη της Λειψίας με την κατηγορία του εμπρησμού, της πρόκλησης εξέγερσης και με ποινές που φτάνουν μέχρι και την θανατική.

Τα «προγράμματα» των κομμάτων και το πρόγραμμα του συστήματος. Το «τέλος» και η συνέχεια των μνημονίων

του Βασίλη Σαμαρά

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 829, στις 28/7/2018

Στο κείμενο υπάρχουν αναφορές σε μια σειρά άρθρων που είχε γράψει ο ίδιος ο Β. Σαμαράς στην Προλεταριακή Σημαία το 1984. Για όποιον θέλει να διαβάσει ολόκληρα τα άρθρα του 1984 εδώ

Η κυβέρνηση εξήγγειλε το «τέλος των μνημονίων». Την είσοδο της χώρας στις «αγορές». Το άνοιγμα μιας νέας περιόδου ανάκαμψης, ανάπτυξης και άλλα τέτοια ηχηρά. Μόνο που η πραγματικότητα που βιώνουν και θα συνεχίσουν να βιώνουν οι εργαζόμενες λαϊκές μάζες παραμένει ίδια.

Η ανεργία θα συνεχίσει να αποτελεί έναν διαρκή εφιάλτη για χιλιάδες οικογένειες. 

Οι αμοιβές των εργαζομένων θα συνεχίσουν να παραμένουν καθηλωμένες στο χαμηλότερο επίπεδο.

Οι όροι και οι συνθήκες εργασίας γίνονται ολοένα και χειρότερες.

Τα ασφαλιστικά, η περίθαλψη και τα κάθε είδους δικαιώματα των εργαζομένων συνεχίζουν να συρρικνώνονται. 

Ξανά «φουρτουνιασμένο» το Αιγαίο...

του Χρήστου Μιχαήλ

 Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Έναυσμα» τ. 47, άνοιξη 2017

Η πρόσφατη όξυνση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις έχει αναδείξει στην επικαιρότητα όλα τα προβλήματα που αφορούν τα λεγόμενα «εθνικά θέματα». Μέσα από έναν καταιγισμό δημοσιευμάτων (internet, ΜΜΕ, αστικές φυλλάδες), καθημερινά αναδεικνύονται ζητήματα που αφορούν το Αιγαίο, το Κυπριακό, τις μειονότητες, αλλά και μια σειρά εκτιμήσεων- αναλύσεων για την «επιτιθέμενη» Τουρκία και το ενδεχόμενο ενός πολέμου, έως και την έκβαση του, ανάμεσα στις δύο χώρες.

«Για μας ο κινηματογράφος είναι η σημαντικότερη από όλες τις τέχνες» - Β. Ι. Λένιν

της Κατερίνας Φωτοπούλου

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Έναυσμα» τ. 47, την άνοιξη του 2017

Αμέσως μετά την κατάληψη της εξουσίας με την Οκτωβριανή Επανάσταση, οι μπολσεβίκοι και το Κομμουνιστικό Κόμμα ανέδειξαν ως άμεση προτεραιότητα το πολιτιστικό μέτωπο. Η Διακήρυξη για την τέχνη του Λένιν το 1922 υπήρξε το έναυσμα για να ξεδιπλωθεί αυθόρμητα και από τα κάτω η ανάγκη καλλιτεχνικής έκφρασης και δημιουργίας. Στον κινηματογράφο, ονομάστηκε Ρώσικος Σοβιετικός Φορμαλισμός και σαν καλλιτεχνικό ρεύμα έμεινε γνωστό ως Ρώσικη Πρωτοπορία.

Εγκληματικά έργα και ημέρες των συνεργατών των Γερμανών. Το μπλόκο της Ευκαρπίας (Θεσσαλονίκη)

 Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 828, στις 14/7/2018

Το 1944 ήταν η τελευταία χρονιά που οι Γερμανοί ναζί βρίσκονταν στην Ελλάδα. Οι αλλεπάλληλες ήττες της Βέρμαχτ στο ανατολικό μέτωπο μετά τη μάχη του Στάλινγκραντ και η ραγδαία προέλαση του κόκκινου στρατού, σύντομα θα υποχρέωναν τους κατακτητές να αποχωρήσουν από τις χώρες που είχαν καταλάβει.

Στην Ελλάδα ένας επιπλέον παράγοντας που καθιστούσε ζήτημα χρόνου το διώξιμο των Γερμανών ήταν το δυνάμωμα του αντιστασιακού κινήματος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Μεγάλα κομμάτια της ελληνικής υπαίθρου είχαν απελευθερωθεί αλλά και αρκετές πόλεις όπως τα Γρεβενά, η Καρδίτσα, τα Τρίκαλα και το Καρπενήσι ελέγχονταν από τον ΕΛΑΣ από τα μέσα του 1943. Στα δύο μεγαλύτερα αστικά κέντρα (Αθήνα και Θεσσαλονίκη) οι επιτυχίες του ΕΑΜικού κινήματος ήταν τεράστιες. Διαδηλώσεις για τη ματαίωση βουλγαρικής επέκτασης, ματαίωση της επιστράτευσης, απεργίες κ.α. 

ΦΑΣΙΣΜΟΣ. Αγκωνάρι του συστήματος, εχθρός του λαού

της Βαρδάκη Άσπας

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Έναυσμα» την Άνοιξη 2017

Είναι πολλές οι δεκαετίες που έχουν περάσει από τότε που ο φασισμός, από θέση εξουσίας και με χαρακτήρα πολιτικού ρεύματος, έδειξε το ανατριχιαστικό του πρόσωπο σε εκατομμύρια λαού και εργαζομένων. Στην Ελλάδα, η δικτατορία του '67 αποτελεί μια μαύρη, πιο πρόσφατη σελίδα στην ιστορία της χώρας μας, με τα πραξικοπήματα που προηγήθηκαν αυτής να είναι ενδεικτικά του ίδιου φαινομένου. Σήμερα, η άνοδος της ακροδεξιάς διεθνώς και στο εσωτερικό «δένει» με την ταύτιση κομμουνισμού- φασισμού. Ωστόσο, για να ορίσουμε, κατανοήσουμε και αντιπαλέψουμε τον φασισμό, είναι ανάγκη να αναζητήσουμε τους όρους γέννησης, επικράτησης (επιδιώξεις, ρητορεία, πράξη) και πτώσης του, σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο.

Βιβλιοπαρουσίαση. Η εθνική συγκρότηση στα Βαλκάνια και το λεγόμενο «Μακεδονικό Ζήτημα»

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 827, στις 30/6/2018

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Εκτός των Τειχών» το βιβλίο του Δ. Μανού «Η εθνική συγκρότηση στα Βαλκάνια και το λεγόμενο «Μακεδονικό Ζήτημα», το οποίο περιλαμβάνει κείμενα που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Έναυσμα και στην ΠΣ όταν άνοιξε το ζήτημα της πΓΔΜ μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Δημοσιεύουμε την εισαγωγή του βιβλίου.

Από τότε που γράφτηκαν τα κείμενα της έκδοσης έχουν περάσει εικοσιπέντε χρόνια περίπου. Τα κείμενα δεν πρόλαβαν την πιο μεγάλη εξέλιξη στον γεωγραφικό τόπο στον οποίο σε σημαντικό βαθμό αναφέρονται: την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία και τους ευρωνατοϊκούς βομβαρδισμούς ενάντια στον σέρβικο λαό και τη χώρα του^. την εσωτερική αμφισβήτηση -από τους Αλβανούς- της εθνικής συγκρότησης της FYROM και τις εμφύλιες ένοπλες συγκρούσεις που κατέληξαν στον γνωστό συμβιβασμό της Οχρίδας, με τη σφραγίδα του ιμπεριαλισμού.

6-7-8 Ιουλίου, Γράμμος. Περπατώντας στα χνάρια των μαχητών του ΔΣΕ

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 827, στις 30/6/2018

100 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την δημιουργία του ΣΕΚΕ-ΚΚΕ το 1918. Είναι εκείνη η εποχή όπου η Οκτωβριανή Επανάσταση έχει πυροδοτήσει εξελίξεις και έχει εξαπλώσει τις κομμουνιστικές ιδέες σε όλο τον κόσμο, δημιουργώντας έτσι τις κατάλληλες συνθήκες για την δημιουργία οργανώσεων/κομμάτων εκεί όπου έχουν ξεσπάσει εργατικοί ή και αγροτικοί αγώνες το προηγούμενο διάστημα. 

Το «μισό τ’ ουρανού» πίσω από τα σύννεφα

της Αθηνάς Μακρυδάκη

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Έναυσμα» τ. 46, φθινόπωρο 2016

Εδώ και λίγες εβδομάδες, έχει ανοίξει ξανά το γυναικείο ζήτημα, στα πλαίσια της Αριστεράς, με αφορμή τα γεγονότα σε Πολωνία και Αργεντινή. Από τη μία, η κυβέρνηση της Πολωνίας κατέθεσε νομοσχέδιο το οποίο απαγορεύει την άμβλωση και από την άλλη μία 16χρονη Αργεντινή δέχτηκε έναν δολοφονικό και βάναυσο βιασμό. Ως αντίδραση, οι γυναίκες ξεχύθηκαν στους δρόμους των δύο πόλεων. Θα θέλαμε και εμείς να πούμε την άποψή μας πάνω στο ζήτημα, πιάνοντας λίγο τα πράγματα από την αρχή.

Μέση Ανατολή. Ενόψει μιας νέας φάσης στην ιμπεριαλιστική επέμβαση και νέων πολεμικών κινδύνων για όλους τους λαούς της περιοχής

Εισηγητική παρέμβαση του Δ. Παυλίδη στην εκδήλωση με θέμα: “Μέση Ανατολή. Η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και ο κίνδυνος ενός γενικευμένου πολέμου” που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 30 Ιουνίου 2018, στα πλαίσια του 21ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Αν και είναι λιγάκι οξύμωρο να μιλάμε για φάσεις σε μια πολεμική σύγκρουση που αρκετές φορές έδειξε να ανακυκλώνεται χωρίς καθαρούς νικητές και νικημένους, να πισωγυρίζει και να αποκτά χαοτικά χαρακτηριστικά, κατά την γνώμη μου μπορούμε να αποπειραθούμε μια πρόβλεψη. Βρισκόμαστε στην προπαρασκευή μιας νέας περιόδου στην αναμέτρηση επί του συριακού εδάφους. Λέω αναμέτρηση επί συριακού εδάφους μιας και από την αρχή σχεδόν και πιο καθαρά στην εξέλιξή του, ο λεγόμενος συριακός εμφύλιος, μετασχηματίστηκε σε μια περιφερειακή και στην συνέχεια διεθνή σύγκρουση. Πολλοί στην Δύση θεώρησαν πως οι πύραυλοι που εξαπέλυσαν από κοινού Αμερικάνοι και Γάλλοι τον περασμένο Απρίλιο στα περίχωρα της Δαμασκού έγιναν για λόγους γοήτρου, δίχως φανερό σκοπό και κάποια αποτελεσματικότητα.