«Τα γαλάζια μάτια σου μας καλούνε…»

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 986, στις 5/7/2025

Φέτος συμπληρώνονται εξήντα χρόνια από τα Ιουλιανά του 1965 ή, την Αποστασία, όπως είναι πιο γνωστή στην συνείδηση του λαού μας. Αξίζει να γίνει αναφορά στα γεγονότα αυτά, που αποτελούν μια ηρωική σελίδα, βαμμένη με το αίμα του Σωτήρη Πέτρουλα, αλλά και αρκετά διδακτική για το παρόν και το μέλλον.

Μπροσούρα | Άρης Βελουχιώτης 80 χρόνια

 

Στον παρακάτω σύνδεσμο υπάρχει η μπροσούρα "Αρης Βελουχιώτης 80 χρόνια" με επιμέλεια των οργανώσεων Ηπείρου του Κ.Κ.Ε.(μ-λ) 

https://drive.google.com/file/d/1sEVYHFj9vG4Zz_ue-FayZu82C0OQcCV5/view?usp=sharing

Ομιλία σε εκδήλωση του Κ.Κ.Ε.(μ-λ) για τα 80 χρόνια από τον θάνατο του Αρη Βελουχιώτη (Ιωάννινα, 13/6/2025)

Δεν είναι η πρώτη φορά που η οργάνωσή μας τιμάει τον Άρη Βελουχιώτη με εκδηλώσεις. Όχι για να βγάλει πανηγυρικούς και να εκφωνήσει δεκάρικους. Αυτά θα τα κάνει ο Κουτσούμπας. Για να συνεχιστεί το θάψιμο του Άρη με άλλον τρόπο τώρα, μέσα από όψιμα υμνολόγια. Γιατί, εκτός από σφετερισμός και καπηλεία, το να θάβεις το ζήτημα της Ανεξαρτησίας και της αντιιμπεριαλιστικής πάλης για το τότε και για το τώρα, κομβικό και κεφαλαιώδες ζήτημα για τη χώρα μας και επιπλέον να ισχυρίζεσαι ότι η κατεύθυνση αυτή υπονομεύει τον πούρο - καθαρό αντικαπιταλιστικό αγώνα , είναι λαθροχειρία και διαστρέβλωση, είναι στην ουσία θάψιμο του ίδιου του Άρη, του ιδεολογικού και πολιτικού του στίγματος. 

Διαμαντή τον λέγανε…

του Κώστα Μιχαλάκη

Στις 21 Ιουνίου 1949 έπεσε στα Μάρμαρα της Φθιώτιδας ο καπετάν Διαμαντής, κατά κόσμον Γιάννης Αλεξάνδρου, μια από τις πιο σημαντικές μορφές τόσο της Εθνικής Αντίστασης, όσο και του κομμουνιστικού κινήματος την δεκαετία του 1940.

Ο Γιάννης Αλεξάνδρου γεννήθηκε το 1914 στην Κάτω Αγόριανη Φωκίδας, σημερινή Λιλαία, απόγονος πολεμιστή του 1821. Αν και από φτωχή αγροτική οικογένεια, τελείωσε το σχολείο και σπούδασε στην Νομική Θεσσαλονίκης. Από νωρίς οργανωμένος στην ΟΚΝΕ, ήταν καθοδηγητής του Θωμά Πάλλα, του μετέπειτα καπετάν Κόζιακα, της Μαρίας Καραγιώργη και άλλων.

Ο πόλεμος των χωρικών στη Γερμανία. 500 χρόνια από την κορύφωση, τη συντριβή της και τον θάνατο του Τόμας Μίντσερ

 

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 986, στις 7/6/2025

Οι αρχές του 16^ου αιώνα στη Γερμανία ήταν μια περίοδος όξυνσης της ταξικής και πολιτικής πάλης. Η Γερμανία δεν υπήρχε ως ενιαίο κράτος αλλά η περιοχή ανήκε στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους. Με εκατοντάδες βασίλεια, δουκάτα και τοπικούς φεουδάρχες, ο αυτοκράτορας είχε περιορισμένη εξουσία, σε αντίθεση με την Καθολική Εκκλησία που ήταν ο μεγαλύτερος φεουδάρχης. Ο ανώτερος κλήρος (επίσκοποι, καρδινάλιοι κ.λπ) κατείχε τεράστιες εκτάσεις (μοναστηριακά κτήματα) που του έδιναν μεγάλη πολιτική επιρροή, διαιωνίζοντας την παπική εξουσία στις περιοχές αυτές.

Ο απεργοκτόνος νόμος 330/1976 του Λάσκαρη και η «κατάργηση της πάλης των τάξεων»

 Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 985 στις 24/5/2025

Η πτώση της Χούντας το 1974 και τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, εκτός των άλλων εξελίξεων, σημαδεύτηκαν από μια σοβαρή κινηματική ανάταση στον φοιτητικό και εργατικό χώρο. Ιδιαίτερα όμως οι βιομηχανικοί εργάτες κατάφεραν να συγκροτήσουν επιτροπές και εργοστασιακά σωματεία και να πραγματοποιήσουν μαζικές απεργίες, πολλές φορές ενάντια στις διαθέσεις της ηγεσίας της ΓΣΕΕ. 

80 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΝΙΚΗ. ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΗΤΤΗΘΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 984 στις 10/5/2025

Η 80η επέτειος της συνθηκολόγησης της Γερμανίας και της λήξης του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη δεν πρέπει να μείνει χωρίς να ανασυρθούν μνήμες από τον τιτάνιο εκείνον αγώνα. Επίσης, είναι μια αφορμή για την εξαγωγή συμπερασμάτων για την φύση του πολέμου αυτού και την στάση της ΕΣΣΔ και των κομμουνιστών σε αυτόν.

Αντιφασιστική Νίκη. Η ιστορική αλήθεια και οι επιθέσεις αστών και ιμπεριαλιστών για την παραχάραξή της

 

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 984 στις 10/5/2025

Η 9^η Μάη είναι χαραγμένη στη μνήμη των λαών της Ευρώπης αλλά και όλου του κόσμου ως η ημέρα της συντριβής τους Ναζισμού, η ημέρα που η κόκκινη σημαία καρφώθηκε με τον πιο εμβληματικό τρόπο στο Ράιχσταγκ. Είναι η μέρα που εκφράζει την τεράστια συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης (ΣΕ) και του Κόκκινου Στρατού αλλά και των παρτιζάνων στην νίκη απέναντι στον φασιστικό Άξονα.

Aπό το συνήθη τόπο εκτελέσεων, στον ασυνήθη τόπο ταφής

Ομιλία του Γιάννη Χατζη εκ μέρους της ΚΟΘ του ΚΚΕ(μ-λ) στο Γεντί Κουλέ, 27 Απρίλιου 2025, σε εκδήλωση για τους εκτελεσμένους κομμουνιστές και αγωνιστές

Τίποτα δεν θυμίζει στους περαστικούς της οδού Επταπυργίου και στους κατοίκους των γύρω οδών, ότι η πλαγιά πίσω από το Γεντί Κουλέ κι ο χώρος που βρίσκονται τα σπίτια τους και το παρακείμενο σχολείο, υπήρξαν χώρος εκτελέσεων και ταφής δεκάδων κομμουνιστών αγωνιστών.

Με το φιλεντέμ στα χείλη. Η απαγωγή του στρατηγού Κράιπε

Ο λαός της Κρήτης είναι γνωστό ότι από την πρώτη στιγμή αντιστάθηκε στους Γερμανούς με τη συμμετοχή του στη μάχη της Κρήτης το 1941. Η αντίσταση αυτή συνεχίστηκε με διάφορους τρόπους ώς την πλήρη απελευθέρωση του νησιού το Μάιο του 1945, όταν παραδόθηκε και η τελευταία γερμανική φρουρά στα Χανιά.

Ο υποστράτηγος Κράιπε ανάμεσα στους απαγωγείς του Πάρτικ Λη Φέρμος (δεξιά) και Γουίλιαμ Μος (αριστερά)

ΑΘΕΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ | Υψώματα Ζέελοερ, ανατολική Γερμανία Κόκκινος στρατός! Ελευθερωτής της Ευρώπης από τον ναζισμό

 

του Δημήτρη Παυλίδη

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 983, στις 26/4/2025

Ο Βαλέρι Φαμίνσκι υπήρξε φωτογράφος του ιατρικού σώματος του Σοβιετικού Στρατού. Μια συλλογή σκηνών που αποθανάτισε ανάμεσα στον Μάρτιο και τον Μάιο του 1945 κατά την διάρκεια της τελικής επίθεσης για την κατάληψη του Βερολίνου βρέθηκε στο οικογενειακό αρχείο του και δημοσιεύτηκε σε λεύκωμα το 2020. Ο Ουκρανός φωτογράφος Άρτουρ Μπόνταρ που βρήκε το αρχείο με τα αρνητικά εντυπωσιάστηκε από την ιδιαίτερη ματιά του. Αντίθετα με τις γνωστές φωτογραφίες που απεικονίζουν ηρωικές και πολεμικές στιγμές, η μηχανή του Φαμίνσκι αποτυπώνει την σκληρή πλευρά του πολέμου, τον ανθρώπινο πόνο και στις δύο πλευρές. 

Γροιλανδία. Θερμές αντιπαραθέσεις στη Γη των Πάγων

 

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 982, στις 5/4/2025

Η Γροιλανδία, το τελευταίο διάστημα, μπήκε στο στόχαστρο των ιμπεριαλιστών και κυρίως ΗΠΑ και Ρωσίας, όχι μόνο για τον τεράστιο ορυκτό της πλούτο (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, σπάνιες γαίες, ουράνιο, πολύτιμα μέταλλα κ.ά.) αλλά κυρίως για τη γεωστρατηγική της θέση. Και μόνο το γεγονός ότι βρίσκεται μεταξύ Ευρώπης-Β. Αμερικής μέσα στον Αρκτικό Κύκλο και πάνω στον πιο σύντομο δρόμο ΗΠΑ-Ρωσίας υπογραμμίζει το μεγάλο ειδικό βάρος της περιοχής στην αντιπαράθεση των ιμπεριαλιστών. Η παρουσία στρατιωτικών βάσεων, που θα λειτουργήσουν είτε ως πρώτη γραμμή άμυνας σε μια ενδεχόμενη πυραυλική-πυρηνική επίθεση είτε και επιθετικά, τοποθετούν το νησί στην κορυφή της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης. Το λιώσιμο των πάγων από την άλλη δίνει νέες δυνατότητες εξόρυξης στο παρθένο και πλούσιο υπέδαφος της αλλά και φιλοδοξίες για άνοιγμα νέων εμπορικών δρόμων Δύσης-Ανατολής. Ακόμα και η Κίνα δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για αυτή την περιοχή ως εναλλακτική διαδρομή για τον «δρόμο του μεταξιού».

Διώξεις και απολύσεις εκπαιδευτικών στον 20ο αιώνα

 

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φύλ. 981, στις 22/3/2025

Ο τρόπος με τον οποίο το κράτος αντιμετώπιζε τους εκπαιδευτικούς έχει άμεση σχέση με τον ρόλο της εκπαίδευσης ως μηχανισμού μετάδοσης της κυρίαρχης ιδεολογίας στην νέα γενιά, αναπαραγωγής του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος και της ταξικής κοινωνίας. Αυτός είναι και ο λόγος που, σε όλες τις εποχές, μόνιμος στόχος του κρατικού μηχανισμού ήταν η συμμόρφωση των εκπαιδευτικών, η τυφλή υπακοή και υποταγή τους στις άνωθεν εντολές, ώστε να λειτουργήσουν ως ιμάντες μεταβίβασης της εκπαιδευτικής πολιτικής. Κάτι που δεν ήταν πάντα εύκολο.

 

Φεβρουάριος 1945. Διάσκεψη της Κριμαίας (Γιάλτα). Το «μοίρασμα του κόσμου», τα «ποσοστά» και η πραγματικότητα

 

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φύλ. 980, στις 8/3/2025

Από τις 4 ως τις 11 Φεβρουαρίου του 1945 συναντήθηκαν στην Γιάλτα της Κριμαίας οι Στάλιν, Τσόρτσιλ και Ρούσβελτ για να καθορίζουν τις λεπτομέρειες της οριστικής συντριβής του Άξονα και άλλα ζητήματα που αφορούσαν την μεταπολεμική κατάσταση όπως Γερμανία, Γιουγκοσλαβικό, Πολωνικό, συγκρότηση ΟΗΕ, είσοδος της Σοβιετικής Ένωσης (ΣΕ) στον πόλεμο κατά της Ιαπωνίας κ.ά. Η κυρίαρχη προπαγάνδα, όμως, κατάφερε να μείνει ως συμπέρασμα πως στη Γιάλτα, οι τρεις ηγέτες αντάλλασσαν χαρτάκια με ποσοστά και μοίραζαν τον κόσμο.

Η Διάσκεψη στην Κριμαία ήταν η συνέχεια δύο άλλων διασκέψεων που έγιναν στα τέλη του 1943, του Καΐρου και της Τεχεράνης. Επίσης, να θυμίσουμε ότι στο ενδιάμεσο διάστημα, ο Κόκκινος Στρατός σημείωνε μια σειρά από νίκες κατά της Βέρμαχτ, με αποκορύφωμα, στις αρχές του 1945, την επίθεσή του σε ένα τεράστιο μέτωπο 1.200 χιλιομέτρων από τη Βαλτική ως τα Καρπάθια. Η επίθεση αυτή πραγματοποιήθηκε μετά από επείγουσα έκκληση του Τσόρτσιλ προς τον Στάλιν επειδή τα γερμανικά στρατεύματα επιτέθηκαν με επιτυχία στην Αλσατία και η διοίκηση των Δυτικών ήταν έτοιμη να εκκενώσει το Στρασβούργο, κάτι που απετράπη την τελευταία στιγμή. Να θυμίσουμε ακόμα την αποτυχία των Δυτικών στις αρχές Γενάρη στο μέτωπο των Αρδεννών. Το αποτέλεσμα της σαρωτικής επίθεσης των Σοβιετικών ήταν να καταρρεύσει η γερμανική στρατιωτική μηχανή στο ανατολικό μέτωπο, μέσα σε λίγες εβδομάδες.

13-15/2/1945. 80 χρόνια από τον βομβαρδισμό της Δρέσδης. Έγκλημα πολέμου με σαφείς σκοπιμότητες

 

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φύλ. 979, στις 22/2/2025

Στις αρχές του 1945, λίγους μήνες πριν από την λήξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, μια σειρά γερμανικών πόλεων βομβαρδίστηκαν σφοδρά από την αμερικανική και την αγγλική αεροπορία. Στις περισσότερες περιπτώσεις αποσκοπούσαν στην αποδυνάμωση της Γερμανίας και την επίσπευση της παράδοσής της. Όμως, οι απώλειες αμάχων που προκλήθηκαν καθώς και οι καταστροφές μνημείων ανεκτίμητης πολιτιστικής κληρονομιάς εξακολουθούν να γίνονται ακόμα και σήμερα αντικείμενο συζήτησης. Η Δρέσδη ήταν η πιο τραγική περίπτωση, αφού καταστράφηκε σχεδόν όλη η πόλη και σκοτώθηκαν δεκάδες χιλιάδες άμαχοι.

 

100 χρόνια από την λαϊκή-αγροτική εξέγερση των Τρικάλων

  

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φυλ. 978, στις 8/2/2025

Συμπληρώθηκαν στις 2 Φεβρουαρίου 100 χρόνια από την εξέγερση αγροτών και λαού στα Τρίκαλα το 1925, εξέγερση η οποία καταπνίγηκε αιματηρά με 6 νεκρούς και πολλούς τραυματίες. Τι οδήγησε όμως σε αυτά τα γεγονότα και ποια είναι τα διδάγματά της;

 

Άουσβιτς, 27/1/1945. Ο Κόκκινος Στρατός απελευθερώνει το μεγαλύτερο κολαστήριο των Ναζί

 

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φύλ. 977, στις 25/1/2025

Στις 27/1/1945, ο Κόκκινος Στρατός, καταδιώκοντας τις ναζιστικές στρατιές και μετά από μια τρομερή προέλαση στην Ανατολική Ευρώπη, έφτασε στις πύλες του Άουσβιτς και απελευθέρωσε τους εναπομείναντες 7 χιλιάδες κρατουμένους. Ήταν το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης Εβραίων και άλλων εθνικών, θρησκευτικών και κοινωνικών ομάδων. Ένα πραγματικό «εργοστάσιο θανάτου». Υπολογίζεται ότι μόνο σε αυτό εκτελέστηκαν, με τον πιο φρικτό τρόπο, περισσότεροι από 1 εκατομμύριο άνθρωποι.

 

11 Γενάρη του 1944 Ο βομβαρδισμός του Πειραιά από τους «Συμμάχους»

 Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φύλ. 976, στις 11/1/2025

 

 

Από την αρχή των πολεμικών πράξεων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στο ελληνικό έδαφος, με την ιταλική εισβολή του 1940 αλλά και αργότερα, ο Πειραιάς, και ιδιαίτερα το λιμάνι του, αποτέλεσε έναν από τους βασικούς στόχους των αεροπορικών βομβαρδισμών, λόγω της ιδιαίτερης οικονομικής και γεωστρατηγικής σημασίας του σε ολόκληρη τη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Η ιταλική πολεμική αεροπορία στην αρχή, μετά η γερμανική και στη συνέχεια τα «συμμαχικά» αεροπλάνα πραγματοποίησαν εκατοντάδες βομβαρδισμούς μέχρι τη λήξη του πολέμου. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι στόχοι ήταν στρατιωτικοί ή πλοία με υλικό σχετικό με τις ανάγκες του πολέμου. Σε όλες υπήρχαν και οι λεγόμενες «παράπλευρες απώλειες» δηλαδή δεκάδες άμαχοι νεκροί και τραυματίες. Ο βομβαρδισμός, όμως, που έγινε στις αρχές του 1944 από την αμερικανική και την αγγλική αεροπορία έμεινε στην ιστορία ως ο καταστροφικότερος και με εκατοντάδες άμαχων νεκρών, σε αντίθεση με τους μόλις 10 γερμανούς στρατιώτες που σκοτώθηκαν την ίδια μέρα.

 

Ο Κόκκινος Δεκέμβρης του ’44 (Αφιέρωμα)

 

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φύλ. 975, στις 14/12/2024

 

1. Οι συνθήκες που οδήγησαν στον Δεκέμβρη του ’44

(του Σ.Σ.)

Η δεκαετία του ’40 στην Ελλάδα σημαδεύτηκε από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την Κατοχή, την Αντίσταση και τον Εμφύλιο. Ο Δεκέμβρης του ’44 δεν ήταν απλώς ένα ακόμη επεισόδιο στη σειρά των γεγονότων. Ήταν μια κεντρική σύγκρουση, μια αναμέτρηση δύο κόσμων, μια αντιπαράθεση με έντονα ταξικά χαρακτηριστικά και αποτέλεσε την κλιμάκωση και την κορύφωση των αντιθέσεων που είχαν αναδειχθεί στην ελληνική κοινωνία σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής. Ήταν, τελικά, μια ανοιχτή ιμπεριαλιστική επέμβαση, που είχε ως στόχο τη διατήρηση της αστικής εξουσίας στην Ελλάδα και της κυριαρχίας του αγγλικού στέμματος στη μεταπολεμική εποχή.

Λαϊκή εξουσία στην απελευθερωμένη Θεσσαλονίκη του 1944

 Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 973, στις 16/11/2024

Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τους Γερμανούς ακολούθησε μια δίμηνη περίοδος κατά την οποία ούτε η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου ούτε οι Άγγλοι κατάφεραν να πάρουν την εξουσία στην πόλη. Το ίδιο συνέβη και σε άλλες μεγάλες πόλεις. Έτσι, την περίοδο από το Νοέμβρη του 1944 μέχρι και τη λήξη της μάχης του Δεκέμβρη στην Αθήνα, στις περιοχές αυτές, είχαν πάρει την εξουσία το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ.