Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΡΕΒΙΖΙΟΝΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΚΚΕ

Λαϊκός Δρόμος, φ.80, 20/3/76

Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 20 χρόνων από την «6η πλατιά ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ», ο «Λαϊκός Δρόμος» άρχισε από το προηγούμενο φύλλο του να δημοσιεύει άρθρα και ντοκουμέντα σχετικά με την ολομέλεια αυτή και τις επιπτώσεις της στο κομμουνιστικό και στο δημοκρατικό κίνημα της χώρας μας. Όπως ήδη γράψαμε, απ' το 1953 τουλάχιστο, αναπτύχθηκε από καθαιρεμένα στελέχη του ΚΚΕ, σε συνεργασία με ενεργά μέλη και στελέχη του και κάτω απ' την καθοδήγηση στελεχών του ΚΚΣΕ, μια πλατιά φραξιονιστική δουλειά, που σαν σκοπό είχε τη διάσπαση του ΚΚΕ και την επιβολή μιας δεξιάς οπορτουνιστικής γραμμής. Αποκορύφωμα της φραξιονιστικής αυτής δουλειάς υπήρξε η σύγκληση της «6ης πλατιάς ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ».

Στο επίκεντρο της φραξιονιστικής δουλειάς των ρεβιζιονιστών κατά την περίοδο 1953-1956 αλλά και της γραμμής που επιβλήθηκε στο ΚΚΕ μετά απ’ την «6η ολομέλεια», βρίσκεται η επίθεση εναντία στο πρόσωπο του Ν. Ζαχαριάδη και της καθοδήγησης που άσκησε στο ΚΚΕ σαν πρώτος γραμματέας της Κ.Ε. Όπως γράψαμε στο προηγούμενο φύλλο του «Λ.Δ.», απ’ τα υλικά της «6ης ολομέλειας» έχει δημοσιευθεί μονάχα μια σύντομη ανακοίνωση που αναγγέλλει την καθαίρεση του Ν.Ζ. από τη θέση του γραμματέα της ΚΕ και από τη θέση του στο Πολιτικό Γραφείο. Το μέτρο αυτό πάρθηκε, σύμφωνα με την παραπάνω ανακοίνωση, «για τα σοβαρά πολιτικά λάθη που έκανε ο σ. Ζαχαριάδης και για τη συστηματικά από μέρους του παραβίαση των αρχών της εσωκομματικής δημοκρατίας». Ωστόσο, η ανακοίνωση αυτή δεν κατονομάζει ούτε λάθη ούτε συγκεκριμένες ενέργειες «παραβίασης των αρχών της εσωκομματικής δημοκρατίας». Οι θέσεις των ρεβιζιονιστών για τα ζητήματα αυτά ξεκαθαρίζονται λίγο αργότερα, πρώτα με ένα γράμμα της ΚΕ προς όλα τα μέλη του ΚΚΕ και στη συνέχεια με τις αποφάσεις της 7ης και της 8ης ολομέλειας (Φλεβάρης 1957, Γενάρης 1958) καθώς και με την «προγραμματική διακήρυξη του ΚΚΕ προς τον ελληνικό λαό», που εγκρίθηκε απ’ την 7η ολομέλεια.

Οι θέσεις αυτές ολοκληρώθηκαν λίγα χρονιά αργότερα, στο 8ο συνέδριο. Από τις θέσεις των ρεβιζιονιστών προκύπτει ότι με το πρόσχημα της «κριτικής των λαθών», πραγματικών ή μη, του Ν. Ζαχαριάδη», ο ρεβιζιονισμός οικοδόμησε τη δικιά του δεξιά οπορτουνιστική αντεπαναστατική γραμμή, απόρριψε και πάσχισε να σβήσει ό,τι θετικό είχε κληρονομήσει στους έλληνες κομμουνιστές η πολύχρονη πάλη του παρελθόντος, υιοθετώντας, βαθαίνοντας και αναπτύσσοντας ό,τι σάπιο και οπορτουνιστικό υπήρχε μέσα σ' αυτό το παρελθόν.

Οι εκτιμήσεις της ΚΕ της ΟΜΛΕ σχετικά με την ιστορική πορεία του ΚΚΕ καθώς και οι θέσεις της για το ρόλο του Ν. Ζαχαριάδη σαν πρώτου γραμματέα της ΚΕ, είναι αναλυτικά διατυπωμένες στις «θέσεις της ΚΕ της ΟΜΛΕ για τα 56 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ». Αναδημοσιεύουμε στο σημερινό φύλλο από το κείμενο αυτό, το κεφάλαιο το σχετικό με τον πραγματικό χαρακτήρα που είχε η επίθεση του ρεβιζιονισμού ενάντια στο Ν. Ζαχαριάδη, καθώς και από άλλα κείμενα, ένα γράμμα που έστειλε ο Ν. Ζαχαριάδης στις 23/5/67 προς τη ΜΛΟ Τασκένδης και την απάντηση της ΚΟ της ΜΛΟ στο γράμμα αυτό.