του
Δημήτρη Τσοντάκη
Δημοσιεύτηκε
στο περιοδικό «Έναυσμα» Νο 35, τον Απρίλη του 2011
Το
βιβλίο του Ηλία Μεταλλίδη δεν είναι ένα ιστορικό βιβλίο και ούτε παρουσιάζεται
σαν τέτοιο, καθώς δεν ήταν αυτή η πρόθεση του συγγραφέα. Αποτελεί όμως σίγουρα
μία πηγή για την περίοδο της κατοχής και κυρίως του εμφυλίου στην περιοχή της
Κεντρικής Μακεδονίας και ειδικά του νομού Κιλκίς. Είναι γέννημα της ανάγκης
ενός αγωνιστή να εκφράσει τις αγωνίες, τις μαρτυρίες και τις απόψεις του για
την περίοδο εκείνη. Για την αδικία και τις διώξεις που υπέστη αυτός, οι
σύντροφοι του και ολόκληρος ο ελληνικός λαός την περίοδο της κατοχής από τους
κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Να μιλήσει για τους πόθους του
λαού για ελευθερία, ανεξαρτησία, ειρήνη, λαοκρατία και πως αυτά πληρώθηκαν με
αίμα από τους «συμμάχους» μας αγγλοαμερικάνους για να υπηρετήσουν τα σχέδια
τους. Είναι μια κραυγή ενός ανθρώπου που έχασε στον αγώνα την οικογένεια του,
έχασε την ιδιαίτερη πατρίδα του, το χωριό Ξυρόβρυση που καταστράφηκε από τους
παρακρατικούς και αναγκάστηκε να ξενιτευτεί από την χώρα που γι' αυτήν
πολέμησε, συγγραφέας θέλει λοιπόν μέσα από αυτό το βιβλίο να παραδώσει στη νέα
γενιά ένα ντοκουμέντο ενάντια στην παραχάραξη της Ιστορίας από τους «νικητές»
του εμφυλίου, ένα μάθημα για τους νέους που θα τους βοηθήσει στους αγώνες τους
στο σήμερα.
Η
γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι καθημερινή, προφορική και μέσα από τη γραφή του
βγάζει τον καθημερινό λαϊκό άνθρωπο της εποχής, βοηθώντας τον αναγνώστη να δει
μέσα από τα μάτια του αυτό που εκτυλισσόταν. Τον άνθρωπο που μέσα από τους
αγώνες, τις στερήσεις και τη συλλογική δράση ξεπερνάει τον εαυτό του και
εξυψώνεται. Αν σκεφτούμε δε, ότι ο συγγραφέας, όπως αναφέρει, δεν έχει
τελειώσει σχεδόν ούτε το δημοτικό, θα καταλάβουμε πως η εποχή εκείνη έδωσε σε
πολλούς ανθρώπους τέτοια ψυχικά και κοινωνικά χαρίσματα ώστε να μπορούν να
γράψουν ένα έργο που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από επαγγελματίες λογοτέχνες
και θα μπορούσε να ενταχθεί στα πλαίσια του σοσιαλιστικού ρεαλισμού.
Αξίζει
λοιπόν να διαβαστεί από όλους μας, για να συνθέσει στο μυαλό μας την Ιστορία
της εποχής, αλλά και για να μας εμπνεύσει στους νέους αγώνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου