Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φ. 488, 1-11-2003 σε αφιέρωμα για τα 86 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση
Το παρακάτω κείμενο είναι περίληψη του άρθρου «Ο διεθνής χαρακτήρας της Οχτωβριανής Επανάστασης» που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά τον Οκτώβρη του 1927. Άπαντα Στάλιν, εκδόσεις Γνώση, τόμος 10
Η Οχτωβριανή Επανάσταση δεν είναι μόνο επανάσταση «μέσα σε εθνικά πλαίσια», μα προπαντός είναι μια επανάσταση με διεθνή, παγκόσμιο χαρακτήρα, γιατί σημαίνει ριζική στροφή στην ιστορία της ανθρωπότητας από το παλιό στο καινούριο.
Στο παρελθόν οι επαναστάσεις τέλειωναν συνήθως με την αντικατάσταση στο πηδάλιο του κράτους της μιας ομάδας εκμεταλλευτών με μιαν άλλη ομάδα εκμεταλλευτών. Οι εκμεταλλευτές άλλαζαν, η εκμετάλλευση έμενε. Αυτό έγινε με τις επαναστάσεις των δούλων, με τις επαναστάσεις των δουλοπάροικων, με τις επαναστάσεις της εμποροβιομηχανικής αστικής τάξης. Η Οχτωβριανή Επανάσταση διαφέρει από άποψη αρχής απ’ αυτές τις επαναστάσεις. Η Οχτωβριανή Επανάσταση δε βάζει για σκοπό της την αντικατάσταση της μιας μορφής εκμετάλλευσης με μιαν άλλη ομάδα εκμεταλλευτών, αλλά την εξάλειψη κάθε εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, την ανατροπή όλων των ομάδων των εκμεταλλευτών.
Εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου, που είναι η πιο επαναστατική και η πιο οργανωμένη τάξη απ’ όλες τις εκμεταλλευόμενες τάξεις.
Γι’ αυτό ακριβώς η νίκη της Οχτωβριανής Επανάστασης σημαίνει ριζική στροφή στην οικονομία και την πολιτική, στη ζωή και στον τρόπο ζωής, στα ήθη και στις παραδόσεις, στον πολιτισμό και σ’ όλη την πνευματική φυσιογνωμία των εκμεταλλευόμενων μαζών όλου του κόσμου.
Εδώ βρίσκεται η ρίζα του ότι οι καταπιεζόμενες τάξεις όλων των χωρών τρέφουν την πιο μεγάλη συμπάθεια προς την Οχτωβριανή Επανάσταση, βλέποντας σ’ αυτή την εγγύηση της απελευθέρωσής τους.
Τέσσερα βασικά χαρακτηριστικά.
1) Τα κέντρα του ιμπεριαλισμού («μητροπόλεις»). Ο Οχτώβρης, σαν στροφή από την κυριαρχία του καπιταλισμού στις προχωρημένες χώρες -προς τον κομμουνισμό. Στη χώρα μας λένε συχνά ότι η Οχτωβριανή Επανάσταση είναι ρήγμα στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό μέτωπο. Τι σημαίνει όμως αυτό; Σημαίνει ότι η Οχτωβριανή Επανάσταση εγκαινίασε την εποχή των προλεταριακών επαναστάσεων και της διχτατορίας του προλεταριάτου.
Αλλοτε ξεκινούσαν από τη γαλλική επανάσταση του 18ου αιώνα, χρησιμοποιώντας τις παραδόσεις της και καλλιεργώντας του θεσμούς της.
Σήμερα ξεκινούν από την Οχτωβριανή Επανάσταση.
Αλλοτε η Γαλλία.
Σήμερα η ΕΣΣΔ.
Αλλοτε ο «γιακωβίνος» ήταν το φόβητρο όλης της αστικής τάξης.
Σήμερα ο μπολσεβίκος είναι το φόβητρο της αστικής τάξης.
Η εποχή των «κοινών» αστικών επαναστάσεων, όπου το προλεταριάτο ήταν μόνο η δύναμη κρούσης, ενώ οι εκμεταλλευτές απολαβαίναν τους καρπούς της επανάστασης, πέρασε.
Ηρθε η εποχή των προλεταριακών επαναστάσεων στις κεφαλαιοκρατικές χώρες.
2) Η περιφέρεια του ιμπεριαλισμού. Ο Οχτώβρης εγκαινίασε την εποχή των απελευθερωτικών επαναστάσεων στις αποικίες και στις εξαρτημένες χώρες.
Το προλεταριάτο δεν μπορεί ν’ απελευθερωθεί, αν δεν απελευθερώσει τους λαούς που καταπιέζονται από τον ιμπεριαλισμό. Ενιαίο μέτωπο των προλεταριακών επαναστάσεων στις μητροπόλεις και των αποικιακών επαναστάσεων στις εξαρτημένες χώρες.
Η εποχή της αδιατάραχτης εκμετάλλευσης των αποικιών και εξαρτημένων χωρών, πέρασε.
Ηρθε η εποχή των απελευθερωτικών επαναστάσεων στις αποικίες, η εποχή της αφύπνισης του προλεταριάτου αυτών των χωρών, η εποχή της ηγεμονίας του.
3) Κέντρα και περιφέρεια μαζί. Ετσι ο Οχτώβρης κατάφερε θανάσιμο πλήγμα στον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό, απ’ το οποίο δε θα συνέλθει ποτέ.
Ο ιμπεριαλισμός ποτέ δε θα ξαναβρεί την «ισορροπία» και τη «σταθερότητα» που είχε πριν από τον Οχτώβρη.
Η εποχή της «σταθερότητας» του καπιταλισμό πέρασε.
Ηρθε η εποχή της παρακμής του καπιταλισμού.
4) Ο Οχτώβρης σημαίνει ιδεολογική νίκη του κομμουνισμού ενάντια στο σοσιαλδημοκρατισμό, του μαρξισμού ενάντια στο ρεφορμισμό.
Αλλοτε, πριν από τη νίκη της διχτατορίας του προλεταριάτου στην ΕΣΣΔ, οι σοσιαλδημοκράτες και οι ρεφορμιστές μπορούσαν να κάνουν επιδείξεις με τη σημαία του μαρξισμού, να ερωτοτροπούν με το Μαρξ και τον Ενγκελς κτλ, επειδή αυτό δεν ήταν επικίνδυνο για την αστική τάξη και ο άνθρωποι δεν ξέραν ακόμα που μπορεί να οδηγήσει η νίκη του μαρξισμού.
Σήμερα, ύστερα από τη νίκη της διχτατορίας του προλεταριάτου στην ΕΣΣΔ, τώρα που όλοι κατάλαβαν πού οδηγεί ο μαρξισμός και τι μπορεί να σημαίνει η νίκη του, οι σοσιαλδημοκράτες και οι ρεφορμιστές, που οσφράνθηκαν τον κίνδυνο για την αστική τάξη απ’ αυτές τις επιδείξεις και τις ερωτοτροπίες με το μαρξισμό, προτίμησαν να ξεκόψουν από το μαρξισμό.
Από δω και μπρος μοναδικό καταφύγιο και προπύργιο του μαρξισμού έγινε ο κομμουνισμός.
Από δω και μπρος το πνεύμα του μαρξισμού εγκαταλείπει τη σοσιαλδημοκρατία έτσι όπως η σοσιαλδημοκρατία εγκατέλειψε το μαρξισμό.
Από τότε που νίκησε η Οχτωβριανή Επανάσταση μαρξιστές μπορούν να είναι μόνο εκείνοι που υποστηρίζουν αποφασιστικά και ανεπιφύλαχτα την πρώτη στον κόσμο προλεταριακή διχτατορία.
Τι σημαίνει να υποστηρίζει κανείς την πρώτη στον κόσμο προλεταριακή διχτατορία; Σημαίνει να πάρει θέση άμεσου αγώνα ενάντια στη δική του αστική τάξη. Επειδή όμως οι σοσιαλδημοκράτες δε θέλουν να πολεμήσουν την αστική τους τάξη, αλλά προτιμούν να προσαρμοστούν σ’ αυτή, παίρνουν φυσικά θέση υπέρ του αγώνα ενάντια στην πρώτη στον κόσμο προλεταριακή διχτατορία, θέση υπέρ της παλινόρθωσης του καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ. Αυτό ακριβώς είναι και η δύση της σοσιαλδημοκρατίας.
Ο Οχτώβρης εγκαινίασε την εποχή του θριάμβου του παγκόσμιου κομμουνισμού, που είναι η εποχή δύσης της σοσιαλδημοκρατίας και του κατευθείαν περάσματός της στο στρατόπεδο της αστικής τάξης.
Ο Οχτώβρης είναι η νίκη του μαρξισμού στην ιδεολογία.
Οχτώβρης 1927
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου