Η επίθεση στον λαό ούτε χθες ξεκίνησε, ούτε αύριο θα τελειώσει!

του Βασίλη Σαμαρά

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών στις 4/7/2019

Ένα βασικό χαρακτηριστικό της περιόδου που διανύουμε είναι η καθολική κυριαρχία των δυνάμεων του συστήματος σε παγκόσμια κλίμακα.

Στα πλαίσιά της αναπτύσσονται εδώ και δεκαετίες : Η επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη.  Η εκστρατεία επανακατάκτησης -επαναποικιοποίησης του κόσμου από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.  Απέναντι σε αυτά οι λαοί αντιστέκονται, αγωνίζονται, εξεγείρονται. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι δεν κατορθώνουν να δώσουν μια συνολική απάντηση, να διαμορφώσουν όρους μιας πραγματικής διεξόδου. Οι αγώνες τους καταστέλλονται, οι αντιδράσεις τους ελέγχονται ή και εκτρέπονται σε ανώδυνες για το σύστημα κατευθύνσεις. 

 

Οι συνολικότερες αιτίες και όροι για μια τέτοια κατάσταση πραγμάτων βρίσκονται:
Πρώτον, στην ίδια την φύση του συστήματος. Στην μήτρα που γεννάει η ακόρεστη δίψα του κεφαλαίου για κέρδη. Που εκτρέφει την ασυγκράτητη τάση του ιμπεριαλισμού για επέκταση και κυριαρχία.  Δεύτερο, το ότι αυτή η επίθεση μπόρεσε να αναπτυχθεί σε τέτοιες κλίμακες συνδέεται άμεσα με τον αρνητικό συσχετισμό που διαμορφώθηκε από την ήττα του εργατικού κομμουνιστικού κινήματος και την παλινόρθωση στις σοσιαλιστικές χώρες.  Τρίτο, το ότι η πάλη των λαών δεν μπόρεσε να ορθώσει αποτελεσματικούς φραγμούς στην εξέλιξη της επίθεσης συνδέεται άμεσα με τις αντιλήψεις που κυριάρχησαν στο κίνημα και το αφόπλισαν ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά. Τις αυταπάτες για εύκολες, γρήγορες εκλογικές λύσεις. Για «αντεπιθέσεις» του αέρος. Για «μεταβατικά προγράμματα».

Τις συνέπειες αυτών των εξελίξεων είναι που βιώνουμε και στη χώρα μας. Σ’ αυτά τα πλαίσια και με αντίστοιχες επιδιώξεις κινήθηκε και η αστική τάξη της χώρας μας πολύ πριν έρθουν τα «μνημόνια».  Αυτές τις κατευθύνσεις υλοποιούσε και το πολιτικό της προσωπικό στο ίδιο διάστημα. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και τελευταία ο ΣΥΡΙΖΑ.  Οι Ευρωεκλογές έδωσαν ένα σαφές προβάδισμα στη ΝΔ. Ως προς τον ΣΥΡΙΖΑ, η ήττα του οφείλεται στον ίδιο ακριβώς παράγοντα που τον ανέδειξε σαν κυβέρνηση. Στις αυταπάτες για εύκολη, γρήγορη και ανέξοδη επιστροφή στην προτεραία κατάσταση.  Μόνο που η πραγματικότητα αποδείχτηκε ξανά αμείλικτη.  Έτσι ένας κόσμος, απογοητευμένος, επέστρεψε στις «παραδοσιακές» του κοίτες. Πρόκειται βέβαια για επιλογή απελπισίας, αλλά έτσι συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις.

Όπως και να' χει, το κύριο και κρίσιμο στοιχείο των εξελίξεων βρίσκεται στο ότι το πολιτικό εκκρεμές μετατοπίστηκε συνολικά προς τα δεξιά. Αυτό σημαίνει ότι η επίθεση στον λαό και θα συνεχιστεί και θα βαθύνει περισσότερο.  Ότι οι δεσμοί (τα δεσμά) της εξάρτησης θα ενισχυθούν, με ιδιαίτερα επικίνδυνη πλευρά την εμπλοκή της χώρας στους τυχοδιωκτικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ.  Ότι το χτύπημα των δημοκρατικών ελευθεριών του λαού και της νεολαίας θα προωθηθεί αμείλικτα και σαν μέσο θωράκισης αυτής της πολιτικής.

Το ζήτημα βρίσκεται στο πώς τα αντιμετωπίζουμε.  Βασικός όρος, η κατανόηση ότι αυτά που μας έρχονται ούτε τυχαία, ούτε προσωρινά θα είναι. Αποτελούν έκφραση της μορφής που θέλουν να δώσουν στον κόσμο οι δυνάμεις του συστήματος.  Συνακόλουθα, η απόρριψη κάθε είδους αυταπατών.  Πάνω απ ‘όλα, η συνειδητοποίηση ότι μόνο με τον αγώνα του λαού και της νεολαίας  μπορούν να ορθωθούν φραγμοί σ’ αυτά που μας ετοιμάζουν.  Ότι κερδήθηκε ως τα σήμερα, κερδήθηκε μέσα από μακρόχρονους σκληρούς αγώνες και μόνο με αγώνες μπορούμε να τα υπερασπίσουμε, να τα διεκδικήσουμε.

Όσο μας αφορά δεν έχουμε καμιά αυταπάτη για το πού βρισκόμαστε και τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε.  Επιμένουμε έτσι στην άποψη, ότι για να φτάσουμε μακριά (επειδή μακριά στοχεύουμε) πρέπει να βρούμε τα βήματά μας.  Αυτό που βλέπουμε σαν άμεσα αναγκαίο είναι η ανάπτυξη των εστιών Αντίστασης, η ανάδειξη του πνεύματος της Αντίστασης σε στάση ζωής και στην ευρύτερη δυνατή κλίμακα.  Η αναγκαιότητα της πάλης για αυτό που αποτελεί το κρίσιμο ζητούμενο της περιόδου που διανύουμε. Την αναζωογόνηση, ανασυγκρότηση των μετώπων πάλης  του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας, σαν την αναγκαία συνθήκη για την αντιμετώπιση τόσο των άμεσων ζητημάτων όσο και για την οικοδόμηση όρων προοπτικής.  Σε μια τέτοια κατεύθυνση καλούμε σε συμπόρευση, συμπαράταξη και κοινό αγώνα. Καλούμε τους αγωνιστές που απορρίπτουν τις αυταπάτες, που δεν βολεύονται σε λύσεις ευκολίας, που αναζητούν δρόμους έκφρασης των προβληματισμών και οραματισμών τους.

Όσο για τις εκλογές και απευθυνόμενοι στους αγωνιστές με αντίστοιχους προβληματισμούς.  Αγαπητοί συναγωνιστές, η ψήφος σας στο ΚΚΕ(μ-λ) ούτε βουλευτή θα βγάλει, ούτε θα αλλάξει άμεσα την όλη κατάσταση. Αυτό που μπορεί, είναι να στηρίξει, να ενισχύσει την τάση και τις δυνάμεις που αγωνίζονται για την προώθηση αυτών των κατευθύνσεων στο κίνημα !

Βασίλης Σαμαράς, Υποψήφιος με το ΚΚΕ(μ-λ) στην Α’ εκλογική περιφέρεια Θεσσαλονίκης