Το τελευταίο διάστημα, με τα όσα τραγικά συμβαίνουν στην Γάζα, χρησιμοποιείται από την φίλο-ισραηλινή και κυβερνητική προπαγάνδα όλο και περισσότερο το επιχείρημα πως η Αριστερά και στην Ελλάδα, επειδή έχει τοποθετηθεί υπέρ των Παλαιστινίων και των δικαιωμάτων τους, έχει προσχωρήσει στον αντισημιτισμό!
Θα μπορούσαν πολλά να
ειπωθούν προκειμένου να καταπέσει αυτό το επιχείρημα, το οποίο γίνεται ακόμα
πιο έωλο, αν κάποιος ψάξει λίγο τα λόγια και τις πράξεις ορισμένων εγχώριων
κατηγόρων - σημερινών υποστηρικτών του Ισραήλ πριν λίγα χρόνια.
Ακόμη και αν αφήσουμε
κατά μέρος την ενεργή συμμετοχή Εβραίων διανοουμένων και αγωνιστών στην
δημιουργία του κομμουνιστικού κινήματος, όπως και την καταδίκη του
αντισημιτισμού από τον ίδιο τον Λένιν και τους μπολσεβίκους. Ακόμη και αν
προσπεράσουμε τις ρίζες του ελληνικού σοσιαλιστικού κινήματος, με την Φεντερασιόν
και τον Μπεναρόγια, τους δεσμούς των φτωχών Εβραίων της Θεσσαλονίκης με το ΚΚΕ
σε όλον τον Μεσοπόλεμο, τους Εβραίους κομμουνιστές που έδρασαν σε Θεσσαλονίκη,
Τρίκαλα, Βέροια και αλλού.
Υπάρχει η περίοδος της
τριπλής Κατοχής 1941-1944! Η περίοδος στην οποία η αριστερά συνδέθηκε στην
Ελλάδα με το εβραϊκό στοιχείο περισσότερο από όλες με τις συγκλονιστικές
ιστορίες διάσωσης από την χιτλερική μηχανή όσων περισσότερων Ισραηλιτών ήταν
δυνατόν. Ήδη από τον Ιανουάριο του 1943, πριν τα πρώτα τραίνα φύγουν από την
Θεσσαλονίκη για το Άουσβιτς, το ΕΑΜ καλούσε τους χριστιανούς να σώσουν τους
εβραίους, ενώ το ίδιο έκανε και η Εθνική Αλληλεγγύη την άνοιξη του ίδιου
χρόνου.
Η μεγάλη πλειοψηφία
των Ισραηλιτών που σώθηκαν από το Ολοκαύτωμα συνέβη σε περιοχές όπου το ΕΑΜ
είχε δημιουργήσει ένα ισχυρό πλέγμα διάσωσης και προφύλαξης, με τον ΕΛΑΣ να
προστατεύει τους διωκόμενους. Χαρακτηριστικά, οι κοινότητες της Θεσσαλίας και
της Χαλκίδας είχαν τα μικρότερα ποσοστά απωλειών των μελών τους. Σε
συνεντεύξεις τους, εβραίοι που έζησαν εκείνα τα χρόνια μιλούν για την οργάνωση
που τους φυγάδευσε, τους έστειλε σε σπίτια, τους προστάτευσε και στην ερώτηση
σε ποια οργάνωση αναφέρονται, η απάντηση είναι πάντα η ίδια: «Το ΕΑΜ!»
Πολλοί μάλιστα εβραίοι
εντάχθηκαν στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ. Άλλοι λόγω του κομμουνιστικού παρελθόντος
τους, όπως ο Μωυσής Μπουρλάς (το βιβλίο του οποίου «Έλληνας, Εβραίος και
Αριστερός» αξίζει να διαβαστεί) και η εμβληματική Αλέγρα Φελούς, η οποία ήταν
μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ στα χρόνια του εμφυλίου. Άλλοι πάλι ακολούθησαν τον
δρόμο του ΕΑΜ, καθώς έβλεπαν ότι αυτός ήταν ο δρόμος όχι της προσωπικής τους
σωτηρίας, αλλά και της εθνικής απελευθέρωσης. Τα βιβλία «Συναγωνιστές» του
Ιάσονα Χανδρινού και «Αυτοί που επέζησαν» της Ρίκας Μπενβενίστε είναι
κατατοπιστικά, τόσο για τον αριθμό των ΕΑΜιτών και ΕΛΑΣιτών εβραίων, όσο και
για την αξιόλογη δράση τους. Ο Λουί Κοέν «Κρόνος», Ξανθιώτης που βρέθηκε στην
Ρούμελη αξίζει να αναφερθεί, όπως και ο Βιτάλ Αελιών που πολέμησε με τους
μπουρλοτιέρηδες του Βρατσάνου στον Όλυμπο και έκανε τόσα και τόσα σαμποτάζ. Πολλοί
ήταν οι εβραίοι πολεμιστές του ΕΛΑΣ που έπεσαν με το όπλο στο χέρι και θάφτηκαν
μαζί με τους χριστιανούς συμπολεμιστές τους.
 |
| Αλέγρα Φελούς |
Πολλοί από τους
εβραίους αυτούς που σώθηκαν από το ΕΑΜ ή πολέμησαν τους κατακτητές μέσα από τις
γραμμές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, διώχτηκαν από το ελληνικό κράτος την περίοδο του εμφυλίου
και τους δόθηκε η σκληρή επιλογή: Μπορούσαν να απελευθερωθούν, αν πήγαιναν στο
νεοϊδρυθέν τότε κράτος του Ισραήλ. Στην περίπτωση αυτή όμως, θα έπρεπε να
απαρνηθούν την ελληνική υπηκοότητα και ιθαγένεια, αλλιώς τους περίμενε η
Μακρόνησος και άλλα νησιά εξορίας.
 |
| Λουί Κοέν "Κρόνος" |
Είναι λοιπόν
ανιστόρητο και αγγίζει την ύβρη το επιχείρημα ότι το αριστερό και κομμουνιστικό
κίνημα είναι αντισημιτικό. Φυσικά, από θέση οι αριστεροί είναι αντισιωνιστές,
καθώς ο σιωνισμός δεν είναι κάτι άλλο παρά, η αποικιοκρατικού χαρακτήρα, Μεγάλη
Ιδέα του Ισραήλ όπως αποδείχνεται για μια ακόμη φορά με τις τελευταίες
αποφάσεις και θέσεις της ισραηλινής κυβέρνησης. Όμως, οι κομμουνιστές ήταν
πάντα ενάντια σε τέτοιες απόψεις. Την ίδια στάση δεν είχαν και οι Έλληνες
κομμουνιστές για την μικρασιατική εκστρατεία εξάλλου; Να θυμίσουμε επίσης ότι
οι πρώτοι εχθροί του σιωνισμού ήταν εβραίοι που θεωρούσαν ότι μπορούσαν είτε να
αφομοιωθούν στα κράτη στα οποία διαβιούσαν, είτε να ζήσουν σε αυτά με ένα σοσιαλιστικό
καθεστώς. Το ζήτημα βέβαια του σιωνισμού αξίζει μιας άλλης, μεγαλύτερης συζήτησης
και ανάλυσης.
Κ.Μ.
Πηγή: https://antigeitonies3.blogspot.com/2025/08/blog-post_83.html
Το κομμουνιστικό κίνημα δεν μπορεί να είναι αντισημιτικό, αφού βασίζεται στο μαρξισμό, που έχει θεμελιακό στοιχείο την αλληλεγγύη των λαών, που αποτυπώνεται κ στον εμβληματικό του ύμνο, τη Διεθνή. Αλλά είναι άλλο, το κομμουνιστικό κίνημα κ άλλο, το να αυτοπροσδιορίζεται κάποιος κομμουνιστής. Τα δυό αυτά δε συμπίπτουν απαραίτητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέγοντας σήμερα σιωνισμός, εννοούμε το εβραιοαμερικανικό ή γενικά το παγκόσμιο εβραϊκής καταγωγής κεφάλαιο. Αλλά αυτό είναι ιστορικό λάθος. Σε πρώτη σημασία, ο όρος προσδιορίζει το εθνικό κίνημα των Εβραίων της διασποράς για την ίδρυση εθνικού κράτους, κίνημα που υπάγεται στο ιστορικό φαινόμενο της "αφύπνισης των εθνών", που πυροδότησε η Γαλλική επανάσταση κ πρόκειται για τα έθνη, που μέχρι τότε αποτελούσαν μέρη των Ευρωπαϊκών πολυεθνικών αυτοκρατοριών κ που μέσω των εθνικών κρατών διεκδίκησαν την εξουσία από τη φεουδαρχική αριστοκρατία. Την ηγεμονία του κινήματος αυτού είχε η αστική τάξη, με σύμμαχο τα εργατολαϊκά στρώματα, που διαχωρίστηκαν αργότερα κ αφού παγιώθηκε η αστική εξουσία στα νέα εθνικά κράτη. Το δρόμο αυτό ακολούθησε με τις ιδιαιτερότητές του κ ο Εβραϊκός λαός, τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα αυτή. Αριστερά υπήρξε μέσα στο κίνημα αυτό κ στην πορεία της οικοδόμησης του Εβραϊκού εθνικού κράτους, που όμως δεν κατάφερε να επικρατήση εκεί, όπως δεν τα κατάφερε κ σε άλλα εθνικά κράτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατηγορούν το Ισραήλ, ότι δημιουργήθηκε με εποικισμό. Όμως κ οι άλλες εθνότητες της Παλαιστίνης εγκαταστάθηκαν εκεί με εποικισμό, σε προγενέστερες εποχές. Παλαιστινιακό κράτος δεν είχε υπάρξει μέχρι τότε κ η χώρα είχε περάσει στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Από την άλλη κ οι Εβραίοι είχαν ιστορικά δικαιώματα. Η Διακήρυξη του Μπάλφουρ ξεκαθαρίζει, ότι η ίδρυση εβραϊκής εθνικής εστίας στην Παλαιστίνη προϋποθέτει, ότι δε θα θιγούν τα πολιτικά κ θρησκευτικά δικαιώματα άλλων εθνοτήτων της περιοχής. Το πρώτο Παλαιστινιακό Αραβικό κράτος ιδρύθηκε, απ' όσο ξέρω, ταυτόχρονα με το Εβραϊκό κράτος του Ισραήλ, από τον ΟΗΕ. Ξεσηκώθηκαν ομως επί τόπου όλα τα Αραβικα κράτη της περιοχής. Από αντίθεση στο Δυτικό ιμπεριαλισμό; Όχι. Βασικά το πρόβλημα δεν ήταν ο ιμπεριαλισμός, που ούτως η άλλως ήταν υποχρεωμένοι να συναλλάσσωνται μαζί του, αλλά ο "παρείσαχτος" που περίσευε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην κύρια ευθύνη για το Παλαιστινιακό έχουν οι αυτοπροσδιορισμένες αριστερές δυνάμεις του κινήματος, που αγνόησαν τις δυο θεμελιακές αρχές του μαρξισμού κ του κομμουνιστικού κινήματος, τη διεθνιστική αλληλεγγύη των λαών κ τη στήριξη στίς δικές μας δυνάμεις κ πρόκριναν την τρομοκρατία ενάντια στους λαούς κ τον εθνικιστικό σοβινισμό με τη στήριξη στα αντιδραστικά καθεστώτα των αδελφών Αραβικών κρατών, που για τους δικούς τους λόγους εμπόδισαν την ίδρυση Παλαιστινιακού κράτους σε συμφωνία με το Ισραήλ. Και φτάσαμε σήμερα, να εχη γίνει η υποτιθέμενη αριστερά ουρά του τζιχαντισμού, που κακοποιεί κ εργαλειοποιεί το ισλάμ για την προώθηση των συμφερόντων των ισχυρών Αραβικών οικονομικών ελίτ. Και έρχουνται οι ψευτοεπαναστάτες κ στοχοποιούν απλούς Ισραηλινούς πολίτες κ Εβραίους γενικά, που δεν ευθύνονται για τις πολιτικές επιλογές της Ισραηλινής άρχουσας τάξης, που υπηρετεί το Δ. ιμπεριαλισμό, πετυχαίνοντας την τροφοδότηση του εθνικιστικού μίσους ανάμεσα στους λαούς, υπέρ των συμφερόντων των ισχυρών οικονομικών παραγόντων σε κάθε περίπτωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μια διόρθωση: Αντί για "ισχυρές Αραβικές οικονομικές ελίτ" θα έπρεπε να βάλω "ισχυρές οικονομικές ελίτ του μουσουλμανικού κόσμου", γιατί δεν είναι μόνο αραβικής εθνικότητας αυτές οι ελίτ.
ΑπάντησηΔιαγραφή