Μαχήτριες του Δ.Σ.Ε.

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Έναυσμα"

Στο βιβλίο του «Μαχήτριες του Δημοκρατικού Στρατού» ο Κώστας Γκριτζώνας περιγράφει τον σπουδαίο ρόλο και την ανεκτίμητη αγωνιστική προσφορά της γυναίκας στον εξαιρετικά δύσκολο και σκληρό αγώνα που διεξήγαγε ο Δ.Σ.Ε. στα τέσσερα περίπου χρόνια της πολεμικής του δράσης.


Η συμμετοχή των γυναικών σε λαϊκούς, επαναστατικούς στρατούς ήταν πάντα δικαιολογημένη από το γεγονός ότι οι λαϊκές δημοκρατικές και σοσιαλιστικές εξεγέρσεις και επαναστάσεις ξεσπάνε από το σύνολο σχεδόν του λαού για τα δικά του συμφέροντα, μέσα στα οποία βρίσκονται και τα συμφέροντα των γυναικών. Ο Δ.Σ.Ε. ήταν εθνικός, λαϊκός, επαναστατικός στρατός, γέννημα και θρέμμα του ελληνικού λαού από τον οποίο αντλούσε τη δύναμή του, υπερασπιζόμενος τα συμφέροντά του. Συγκροτήθηκε από εθελοντές αγωνιστές της ελληνικής Εθνικής Αντίστασης, που καταδιώκονταν από το μεταβαρκιζιανό κράτος και παρακράτος και κατέφευγαν αναγκαστικά για δεύτερη φορά στα ελληνικά βουνά. Η μαζική συμμετοχή χιλιάδων γυναικών στα τμήματά του αποτελεί μια εξαιρετικά σημαντική ιδιαιτερότητα του Δ.Σ.Ε. Υπολογίζεται ότι οι μαχήτριες του Δ.Σ.Ε. ανέρχονταν στις 8000 περίπου, αποτελώντας κατά μέσο όρο το 23% της συνολικής δύναμής του.

Η τρομοκρατία και η απίστευτη αγριότητα των διώξεων που εξαπέλυσε το μεταβαρκιζιανό κράτος της δωσίλογης Δεξιάς από τη μια και η ελπίδα μιας καλύτερης, μιας ευτυχισμένης και αξιοπρεπής ζωής που τους έδωσε το λαϊκό-δημοκρατικό καθεστώς στις απελευθερωμένες περιοχές από την άλλη, εξηγούν τη μαζική εθελοντική γυναικεία συμμετοχή στα μάχιμα τμήματα του Δ.Σ.Ε. Οι χιλιάδες δολοφονίες, βασανισμοί, φυλακίσεις και εξορίες αγωνιστών και αγωνιστριών της Εθνικής Αντίστασης, οι βιασμοί γυναικών και κοριτσιών που έγιναν από παρακρατικούς και από “όργανα της τάξης” που δρούσαν εκείνη την εποχή με την ανοχή του επίσημου κράτους και των Εγγλέζων, οι δραματικές καταστάσεις που έζησαν οι εαμίτισσες, οι ελασίτισσες και οι επονίτισσες και πολλές άλλες δημοκράτισσες Ελληνίδες εξηγούν το μεγάλο πείσμα με το οποίο πολέμησαν οι μαχήτριες του Δ.Σ.Ε. τους βασανιστές και βιαστές τους.

Οι γυναίκες που πολέμησαν από τις γραμμές του Δ.Σ.Ε. τα κατάφεραν πέρα από κάθε προσδοκία. Πολέμησαν στα τμήματα του πεζικού, έγιναν θαυμάσιες καβαλάρισσες στο ιππικό, ανταποκρίθηκαν με επιτυχία στη δράση τους ως σαμποτέρισσες στα τμήματα της ταξιαρχίας του θρυλικού Βρατσάνου, διακρίθηκαν στις ομάδες ανίχνευσης, στις συλλήψεις στρατιωτών και αξιωματικών του Κυβερνητικού Στρατού, έδειξαν άφταστο ηρωισμό και πνεύμα αυτοθυσίας ως νοσοκόμες και τραυματιοφορίνες, ανέπτυξαν αποτελεσματικές πρωτοβουλίες και ικανότητες στον τομέα των διαβιβάσεων ως τηλεφωνήτριες, ασυρματίστριες και όπου αλλού τάχθηκαν να υπηρετήσουν. Τα άβγαλτα χωριατοκόριτσα του 1946 στις γραμμές του Δ.Σ.Ε. αποκτούσαν οντότητα, κατακτούσαν την ισοτιμία τους με τους άντρες στη ζωή και στη μάχη, αναδείχνονταν σε στελέχη καθοδηγητικά που διοικούσαν τμήματα μικρά ή μεγαλύτερα, αποκτούσαν στρατιωτική μόρφωση στις σχολές Υπαξιωματικών και Αξιωματικών και πολλές από αυτές τιμήθηκαν με μετάλλια Ανδρείας και Ηλέκτρας.

Από τις αφηγήσεις περιστατικών όπως τα έζησε ο ίδιος ο συγγραφέας σαν μαχητής του Δ.Σ.Ε., προβάλλει η απίστευτη ψυχική και σωματική αντοχή αυτών των γυναικών που, μέσα από αφάνταστες κακουχίες, άνισες μάχες με τον αντίπαλο και απερίγραπτα δύσκολες συνθήκες, τις ανέδειξε σε υπόδειγμα πολεμικής επίδοσης, παράγοντα πειθαρχίας και κίνητρο μαχητικότητας για τους συναγωνιστές τους. Ζωντανεύει ο αστείρευτος επαναστατικός ενθουσιασμός, η ακλόνητη πίστη των μαχητριών του Δ.Σ.Ε. στα ιδανικά του αγώνα τους που ήταν το κίνητρο για πράξεις άφταστου ηρωισμού και αυτοθυσίας, για τις πιο λαμπρές σελίδες στην εποποιία του Δ.Σ.Ε. σ΄ όλη τη διάρκεια του ηρωικού και μαρτυρικού αγώνα του.

Παλαμηδά Κατερίνα –Ιατρική ΑΠΘ