Τελικά είναι νόμιμη η ιστορική αλήθεια;

 

Το διαβάσαμε κι αυτό. Το Σώμα Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης στη Θεσσαλονίκη θα εξετάσει αν είναι νόμιμη η τοποθέτηση μιας αναμνηστικής πλάκας στην πλατεία του Λευκού Πύργου. Η πλάκα αναφέρεται -όπως στην ίδια επιγράφεται- στη «μνήμη των μαχητών του ΕΛΑΣ που απελευθέρωσαν τη Θεσσαλονίκη από τα ναζιστικά στρατεύματα της κατοχής στις 30 Οκτωβρίου 1944».

 

Στο στόχαστρο δηλαδή της κυβέρνησης, εκτός από το εισόδημα, την δουλειά, τις σπουδές, την υγεία, τα δημοκρατικά δικαιώματα, μπαίνει και η ιστορία, μέσα από ένα μνημείο που έχει βεβηλωθεί το τελευταίο διάστημα πολλές φορές από τις φασιστικές συμμορίες της πόλης. Αυτή τη φορά λοιπόν, μπαίνει στο στόχαστρο του επίσημου κράτους η ίδια ιστορική αλήθεια.

Ελέγχεται δηλαδή το γεγονός ότι στις 30 Οκτώβρη του 1944 μπήκε ο ΕΛΑΣ νικητής στη Θεσσαλονίκη μετά από τις σκληρές μάχες που έδωσε με τα ναζιστικά στρατεύματα. Ενα γεγονός που έχει καταγραφεί ιστορικά και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Ο ΕΛΑΣ μπήκε νικητής στη Θεσσαλονίκη μετά από μάχες με τους Γερμανούς και τους ταγματασφαλίτες. Με όλους αυτούς που είχαν τρομοκρατήσει τους κατοίκους της πόλης και της γύρω περιοχής με εφόδους σε σπίτια, με μπλόκα, με βασανισμούς και εκτελέσεις.

Άραγε ποιο «Σώμα Ελεγκτών» θα παρέμβη αν μιλήσει κάποιος για τους δωσίλογους και τα Τάγματα Ασφαλείας που προσπάθησαν να εμποδίσουν την είσοδο του ΕΛΑΣ στην πόλη; Ή πολύ περισσότερο αν καταγγείλει το ρόλο των Άγγλων και τη συνεργασία τους με τους ταγματασφαλίτες (όπως στη μάχη του Κιλκίς που έγινε λίγες μέρες μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης). Ή για το ρόλο του δοσίλογου ΠΑΟτζή στρατιωτικού διοικητή Μακεδονίας, Παπαγεωργίου, της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας του Γεωργίου Παπανδρέου, ο οποίος στις 16 Οκτώβρη του 1944, λίγο πριν μπει ο ΕΛΑΣ στην πόλη, κάλεσε το λαό της Θεσσαλονίκης «να είναι νομοταγής και σώφρων».

Βασικός στόχος της κυβέρνησης και των αναθεωρητών της ιστορίας που έχει στο πλευρό της ήταν πάντα η συγκάλυψη των εγκλημάτων της ελληνικής αστικής τάξης την περίοδο της κατοχής. Σε μια περίοδο δηλαδή που ο ελληνικός λαός, ματώνοντας, έγραψε τη δική του ιστορία με ολόχρυσα γράμματα. Οργανώθηκε, πολέμησε και νίκησε. Κόντρα στα σιδερόφραχτα στρατεύματα του κατακτητή. Κόντρα στην αστική τάξη δωσίλογη ή αγγλόφιλη. Κόντρα στους ντόπιους συνεργάτες των ναζί, τους γερμανοντυμένους και τους ταγματασφαλίτες.

Η ιστορία έχει γραφτεί και δε σβήνει. Η διαστρέβλωση της αλήθειας που επιχειρείται πρέπει να καταδικαστεί.

Σ.Σ.