Η Ουκρανία στο μάτι του κυκλώνα. Μια κρίσιμη αναμέτρηση

του Βασίλη Σαμαρά

 Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φυλ. 911, στις 19/2/2022

Με κομμένη την ανάσα ο κόσμος όλος παρακολουθεί τα όσα εξελίσσονται στα σύνορα Ρωσίας Ουκρανίας καθώς αντιλαμβάνεται την κρισιμότητά τους. Τι συμβαίνει αλήθεια εκεί; Θα μπει σε κίνηση η κρεατομηχανή για να αλέσει χιλιάδες νεανικά κορμιά αλλά και αμάχους κάθε ηλικίας; Ποιες θα ‘ναι οι συνέπειες όχι μόνο για τον λαό της Ουκρανίας αλλά και για τους λαούς της περιοχής και τον κόσμο όλον;

Το προφανές, ότι πρόκειται για μια έκφραση του ανταγωνισμού ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

ΔΣΕ και Σοβιετική Ένωση. Μια απάντηση στην πρόσφατη αντικομουνιστική επίθεση από τον «ιστορικό καθηγητή» Ραντσένκο

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φυλ. 911, στις 19/2/2022

Πριν από λίγες μέρες, ο ρωσικής καταγωγής ιστορικός Σεργκέι Ραντσένκο, καθηγητής στο τμήμα του Πανεπιστημίου «Τζον Χόπκινς» στην Ιταλία, δημοσίευσε στο... twitter -τόσο ακαδημαϊκά και επίσημα- τέσσερα «αποκαλυπτικά» σοβιετικά έγγραφα της περιόδου του ελληνικού εμφυλίου πολέμου. Μάλιστα διάφορες εγχώριες αστικές φυλλάδες (Εστία, Δημοκρατία κ.α.) έσπευσαν να τα αναπαράγουν, χαρακτηρίζοντάς τα «συγκλονιστικά».

Η εξάπλωση της τυφλής βίας στη νεολαία. Εικόνα σου είμαι, κοινωνία… και σου μοιάζω

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φυλ. 911, στις 19/2/2022

Το φαινόμενο της τυφλής βίας που φανερά εξαπλώνεται στη νεολαία έχει βαθιές αιτίες και φυσικά δεν αφορά «τα δώδεκα τσογλάνια». Αλήθεια, ποια σκατοκατάσταση σπρώχνει όχι δώδεκα αλλά εκατοντάδες ή και χιλιάδες νέους ανθρώπους στα μονοπάτια αυτά; Τι φταίει και νέοι άνθρωποι δεκαοχτώ, είκοσι και τριάντα χρονών, έχουν μετατραπεί σε «ζωντανούς-νεκρούς», ποιος τους μετατρέπει σε φονιάδες; Και τα μεσάνυ­χτα, αντί να πίνουν ένα κρασί συζητώντας με την παρέα τους, αντί να φιλιούνται με την κοπέλα τους, να γίνονται κυνηγοί ανθρώπων, ψάχνοντας να βρουν για να δείρουν και να σκοτώσουν;

Νάουσα 23 Γενάρη 1933. Το συλλαλητήριο των υφαντουργών βάφεται στο αίμα. «Ζήτησαν δουλειά, πήραν σφαίρες…»

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ.909, στις 22/1/2022 

Η περίοδος του Μεσοπολέμου στην Ελλάδα ήταν πλούσια σε εργατικές κινητοποιήσεις και σκληρές απεργίες που συχνά απέβαιναν νικηφόρες. Η άνοδος του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος μαζί με την αύξηση της επιρροής των κομμουνιστικών ιδεών μέσα στην ελληνική κοινωνία είχαν ως αποτέλεσμα να αναγκάσουν το κράτος να απαντά με άγρια καταστολή. Ήδη το 1929 είχε ψηφιστεί το Ιδιώνυμο, ένας νόμος δηλαδή που απαγόρευε τις εργατικές κινητοποιήσεις και την κομμουνιστική δράση. Πολλά μέλη και στελέχη του ΚΚΕ καθώς και συνδικαλιστές εργάτες διώχθηκαν, φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν για τη δράση τους. Η ελληνική αστική τάξη έτρεμε μπροστά στο ενδεχόμενο η ανάταση αυτή του επαναστατικού κινήματος να αποκτήσει προοπτική, να καταλήξει νικηφόρα για την εργατική τάξη και να ανατραπεί το καπιταλιστικό σύστημα. Χρειάστηκε λίγα χρόνια αργότερα να επιβληθεί η δικτατορία του Μεταξά για να φρενάρει έστω και προσωρινά την άνοδο του κινήματος. 

Η αντίσταση των Ελλήνων κομμουνιστών στη ρεβιζιονιστική στροφή

 Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φυλ. 908, στις 8/1/2022

Μαχητές του ΔΣΕ στην Τασκένδη

Μετά την εκδήλωση του πραξικοπήματος στα εσωτερικά του ΚΚΕ και την ανατροπή της ηγεσίας του, εκδηλώθηκε από Έλληνες κομμουνιστές το μ-λ κίνημα ενάντια στην 6η ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (1956), ενάντια στις θέσεις της ΕΣΣΔ για τον «ειρηνικό δρόμο» και την αποσταλινοποίηση, αλλά και ενάντια στην κομματικά παράνομη καθαίρεση του Ν. Ζαχαριάδη. Συνεπώς υπήρξε αντιπαράθεση σε όλο το φάσμα των ζητημάτων που αφορούσαν το ελληνικό και διεθνές κομμουνιστικό κίνημα και θα πρέπει η αποτίμηση του κινήματος αυτού να γίνει συνολικά και όχι τεμαχισμένα.

 

Για τον Νίκο Ζαχαριάδη

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φυλ. 908, στις 8/1/2022

Η αποτίμηση της συνεισφοράς μιας σημαντικής ηγετικής προσωπικότητας του εργατικού-κομμουνιστικού κινήματος της χώρας μας, όπως του Ν. Ζαχαριάδη, αποτελεί σημαντικό ζήτημα για τη φυσιογνωμία μιας επαναστατικής κομμουνιστικής οργάνωσης, καθώς διαμορφώνει ένα πλαίσιο ευθύνης αλλά και δέσμευσης απέναντι σε κρίσιμα προβλήματα του εργατικού-κομμουνιστικού κινήματος.

Αποτελεί ένα μέρος από το μεγάλο βάρος που πρέπει να σηκώσουν το κομμουνιστικό κίνημα και οι νέοι αγωνιστές του σήμερα, στην πορεία της ανασυγκρότησης και του ανοίγματος επαναστατικών δρόμων στα επίπεδα που απαιτεί η ταξική πάλη.

30 χρόνια από την κατάρρευση της ΕΣΣΔ. Η ελπίδα του λαού είναι κόκκινη!

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 908, στις 8/1/2022

Το αποτυχημένο πραξικόπημα του Αυγούστου του 1991

Ήταν 26 Δεκεμβρίου του 1991, όταν η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο υποστελλόταν από το Κρεμλίνο, για να αντικατασταθεί από την τρίχρωμη ρωσική. Η εξέλιξη αυτή δεν αποτέλεσε παρά το επιστέγασμα μιας σειράς διεργασιών που συντελέστηκαν το δίχρονο '89-'91, με κατάληξη τη διάλυση της Ε.Σ.Σ.Δ και την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ. Ο δρόμος είχε ανοίξει κάποια χρόνια πριν, με την εξαγγελία από τον Γκορμπατσόφ, που είχε ανέλθει στην εξουσία το 1985, των μεταρρυθμίσεων που έμειναν στην ιστορία με τα ονόματα «περεστρόικα» και «γκλάσνοστ».

7-14 Γενάρη 1919. Η «τραγική εβδομάδα» της Αργεντινής. Εργατική απεργία και στρατιωτική καταστολή στο Μπουένος Άιρες

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φυλ. 908, στις 8/1/2022

Απεργοί γύρω από τα εργαστήρια Vasena, στη γειτονιά San Cristóbal του Μπουένος Άιρες.

Τις πρώτες μέρες του Γενάρη του 1919 η πρωτεύουσα της Αργεντινής συγκλονιζόταν από μια μεγάλη εργατική εξέγερση που κράτησε μία ολόκληρη εβδομάδα. Εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες κατέβηκαν σε απεργία και παρέλυσαν το Μπουένος Άιρες, στήνοντας οδοφράγματα. Η καταστολή που ακολούθησε είχε ως αποτέλεσμα περίπου 700 νεκρούς. Οι μέρες εκείνες έμειναν στη μνήμη του λαού της Αργεντινής ως «η τραγική εβδομάδα». 

150 χρόνια από την Παρισινή κομμούνα

της Ελένης Δαμαλή

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Έναυσμα», τ. 56, το φθινόπωρο του 2021

Η Παρισινή κομμούνα αποτελεί αδιαμφισβήτητα σταθμό στην ιστορία του εργατικού επαναστατικού κινήματος. Πέρα από τα επιτεύγματα της, η κομμούνα ξεχώρισε λόγω των διδαγμάτων και τα συμπερασμάτων που κατάφερε να αντλήσει το εργατικό κίνημα από την γέννηση, την υπόσταση, αλλά και την ήττα της.

 

Τελικά είναι νόμιμη η ιστορική αλήθεια;

 

Το διαβάσαμε κι αυτό. Το Σώμα Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης στη Θεσσαλονίκη θα εξετάσει αν είναι νόμιμη η τοποθέτηση μιας αναμνηστικής πλάκας στην πλατεία του Λευκού Πύργου. Η πλάκα αναφέρεται -όπως στην ίδια επιγράφεται- στη «μνήμη των μαχητών του ΕΛΑΣ που απελευθέρωσαν τη Θεσσαλονίκη από τα ναζιστικά στρατεύματα της κατοχής στις 30 Οκτωβρίου 1944».

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Η θρησκευτική αθλιότητα είναι ταυτόχρονα η έκφραση της πραγματικής αθλιότητας και η διαμαρτυρία ενάντια στην πραγματική αθλιότητα. Η θρησκεία είναι ο στεναγμός του καταπιεσμένου δημιουργήματος, το θυμικό ενός άκαρδου κόσμου, όπως είναι το πνεύμα μη πνευματικών καταστάσεων. Είναι το όπιο του λαού. Καρλ Μαρξ

Η 25η Δεκέμβρη σαν μέρα γέννησης του Ιησού καθιερώθηκε απ’ τον Πάπα Ιούλιο το 354. Την ημέρα εκείνη είχε γεννηθεί ο θεός Μίθρας, ιδιαίτερα δημοφιλής στους Ρωμαίους. Πριν την απόφαση αυτή, τα Χριστούγεννα γιορταζόταν μαζί με τα Θεοφάνια στις 6 Γενάρη. Σύμφωνα με την παράδοση, ο επίσκοπος της Καισάρειας της Καππαδοκίας Βασίλειος, που ονομάστηκε Μέγας, εκφώνησε το 376 την πρώτη ομιλία για τη γιορτή των Χριστουγέννων. 

Η σφαγή στην Κοφίνου και η πορεία προς την κορύφωση της κυπριακής τραγωδίας

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 907, στις 11/12/2021

Στις 15 Νοέμβρη του 1967 οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις στην Κύπρο εισέβαλαν στην Κοφίνου, δολοφονώντας 24 Τουρκοκύπριους και καίγοντας όλα τα σπίτια του χωριού. 1000 Τουρκοκύπριοι έμειναν άστεγοι. Μετά από αυτή την ενέργεια και με την παρέμβαση των Αμερικάνων, η ελληνική μεραρχία αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την Κύπρο, ανοίγοντας το δρόμο για την τουρκική εισβολή του 1974 και τη διχοτόμηση του νησιού.

 

Ο σοβιετοφινλανδικός πόλεμος και η στάση των ιμπεριαλιστών

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φύλ. 906, σις 27/11/2021

Ισθμός της Καρελίας. Η κόκκινη γραμμή δείχνει τα σοβιετοφινλανδικά σύνορα πριν και μετά τον πόλεμο. Η μπλε γραμμή δείχνει τη γραμμή Μανερχάιμ

 

Στις 30/11/1939 λίγες μόλις εβδομάδες μετά την εισβολή της ναζιστικής Γερμανίας στην Πολωνία και την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ξέσπασε ο σοβιετοφινλανδικός πόλεμος, ύστερα από επίθεση που εξαπέλυσε ο Κόκκινος Στρατός στα σύνορα των δύο χωρών. Πολλά ειπώθηκαν γι’ αυτό τον πόλεμο και όλα σε βάρος των Σοβιετικών. Ότι ήταν μια εισβολή σε ξένο κράτος χωρίς να υπάρχει αιτία, ότι οι Ρώσοι ήθελαν να κατακτήσουν όλη τη Φινλανδία και στη συνέχεια τη Σουηδία και τη Νορβηγία, ότι οι σοβιετικοί στρατιώτες είχαν χαμηλό ηθικό και έχαναν συνεχώς στις μάχες κ.α. Για να κατανοήσουμε όμως το χαρακτήρα αυτού του πολέμου πρέπει να δούμε τα δεδομένα της εποχής.

 

Θεσσαλονίκη: "Διδάγματα από την εξέγερση του Νοέμβρη"

Εισήγηση του σ. Κώστα Καμαρέτσου στην εκδήλωση “Με την εξέγερση του Νοέμβρη για τους σεισμούς που μέλλονται να έρθουν” (14/11/2021)

 

Συναγωνιστές και φίλοι,

για ακόμα μια χρονιά θα βγούνε λόγοι για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου από εχθρούς και ψεύτικους φίλους. Θα μιλήσουν ανούσια για τη “δημοκρατία”, υπερασπιζόμενοι το σημερινό καθεστώς της εκμετάλλευσης και της εξάρτησης, καταλήγοντας ότι αγώνας αυτός αφορούσε το παρελθόν και δικαιώθηκε.

Η δικιά μας εκδήλωση στέκεται ενάντια σε αυτή τη λογική. Γιατί θα αντιμετωπίσει το Πολυτεχνείο ως αυτό που πραγματικά ήταν: μια λαϊκή αντιφασιστική-αντιιμπεριαλιστική εξέγερση. Που έθεσε τον ανεκπλήρωτο στόχο μιας Ελλάδας ανεξάρτητης, με τον εργαζόμενο λαό αφέντη στον τόπο του, χωρίς την κυριαρχία του ξένου ιμπεριαλισμού και των ντόπιων εκμεταλλευτών. 

Θεσσαλονίκη: "Το φετινό Πολυτεχνείο να γίνει Έναυσμα για το ξεδίπλωμα των αγώνων"

 Εισήγηση της σ. Φωτεινής Σαλονικίδου στην εκδήλωση “Με την εξέγερση του Νοέμβρη για τους σεισμούς που μέλλονται να έρθουν” (14/11/2021)

Σύντροφοι και συντρόφισσες, φίλες και φίλοι

Σήμερα, 48 χρόνια μετά την ηρωική εξέγερση του Νοέμβρη το ίδιο σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, εντός και εκτός Ελλάδος οδηγεί το λαό και τη νεολαία στα πιο μαύρα σκοτάδια. Βάζει στο γύψο δικαιώματα και ελευθερίες ολόκληρου αιώνα.

Βυθισμένο στην κρίση του, χωρίς οργανωμένο αντίπαλο, το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα εξαπολύει μια ιστορικών διαστάσεων επίθεση σε βάρος του λαού και της νεολαίας.

48 χρόνια μετά, όχι πια στο φόντο του ψυχρού πολέμου, αλλά σε έναν πλανήτη πολλαπλά διαιρεμένο, συνεχίζουν να οξύνονται όλοι οι ανταγωνισμοί και οι πολεμικοί κίνδυνοι. Οι ισχυρότεροι του πλανήτη, οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές, σκυλιάζουν για να καλύψουν τη σχετική τους αποδυνάμωση κόντρα στο στρατηγικό τους αντίπαλο, τη Ρωσία και τον αναδυόμενο ανταγωνιστή τους, την Κίνα. Οι διαφιλονικούμενες ζώνες του χάρτη γίνονται κέντρα επικίνδυνων εξελίξεων. Μαζί τους και η Ν.Α Μεσόγειος και τα Βαλκάνια. Οι Ευρωπαίοι αναζητούν το ρόλο τους στο νέο τοπίο και καταληστεύουν ανελέητα την εξαρτημένη τους περιφέρειά, μαζί και το λαό μας. Δεμένη στο άρμα της διπλής εξάρτησης, η χώρα μας μετατρέπεται σε ένα απέραντο ΝΑΤΟϊκό ορμητήριο πολέμου την ίδια ώρα που γη και ύδωρ, λιμάνια και αεροδρόμια, ρεύμα και νερό, μαζί με τον ιδρώτα του λαού μας βγαίνουν στο σφυρί. Αυτή είναι η λεγόμενη στρατηγική αναβάθμιση της χώρας για την οποία καμαρώνει η ελληνική αστική τάξη. Είναι όλα αυτά που για εμάς σημαίνουν φτώχεια, λεηλασία και πολεμικοί κίνδυνοι. 

Ας αναπτύξουμε τη συζήτηση-αντιπαράθεση (στον απόηχο του άρθρου «η ρεβιζιονιστική στροφή του 1956, το ΚΚΕ και το μ-λ κίνημα»)

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 905, στις 13/11/2021

Είναι θετικό το γεγονός ότι το παραπάνω άρθρο που δημοσιεύτηκε σε δύο συνέχειες στην ΠΣ δημιούργησε προβληματισμούς και έγινε αντικείμενο συζήτησης στο διαδίκτυο, αλλά όχι μόνο σ’ αυτό, απ’ όσο έχουμε τουλάχιστον αντιληφθεί. Το θετικό φυσικά δε βρίσκεται στο ότι ένα άρθρο της ΠΣ «επιτέλεσε» τον σκοπό του, δηλαδή διαβάστηκε (είναι φυσικά και αυτό), αλλά στο ενδιαφέρον που υπήρξε σε σοβαρά ζητήματα που απασχολούν το κίνημα: την παλινόρθωση του καπιταλισμού στις σοσιαλιστικές χώρες, τον ίδιο τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό, το περιεχόμενο, τις δυσκολίες και τα προβλήματα με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπο το προλεταριάτο και το κόμμα του, αλλά και τις απαντήσεις που έδωσε ή δεν μπόρεσε να δώσει ο Μάο, η ΜΠΠΕ και το μ-λ κίνημα. Και όλα αυτά σε αναφορά με το σήμερα, με την ανάγκη συγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος της εποχής μας.

4 Νοέμβρη 1944. Η μάχη του Κιλκίς και η σκληρή τιμωρία των δοσίλογων

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φυλ. 905, στις 13/11/2021

Η μάχη του Κιλκίς έγινε αφού έφυγαν οι Γερμανοί από τη χώρα, στις 4/11/1944, ανάμεσα στον ΕΛΑΣ και τις ένοπλες συμμορίες των συνεργατών των Ναζί στη βόρεια Ελλάδα. Ήταν μια από τις πιο σκληρές μάχες που έδωσε ο ΕΛΑΣ, συντρίβοντας τους ταγματασφαλίτες και άλλους δοσίλογους, απελευθερώνοντας ταυτόχρονα και την πόλη του Κιλκίς.

 

Η ρεβιζιονιστική στροφή του 1956, το ΚΚΕ και το μ-λ κίνημα

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία σε δύο συνέχειες, φυλ. 903 και 904 στις 16/10/2021 και 30/10/2021

 

(με αφορμή το άρθρο «Μαοϊσμός, “μ-λ κίνημα” και οπορτουνισμός», 15-9-2021, ιστοσελίδα «Ατέχνως»)

Από τότε που το ΚΚΕ ξεκίνησε τη διαδικασία «επαναπροσδιορισμού» του, είναι αναγκασμένο να συναντάει στον δρόμο του το λεγόμενο «μαοϊκό ρεύμα». Αυτό αναδεικνύεται τόσο μέσα από τους προσυνεδριακούς του διαλόγους (κυρίως από το 18ο Συνέδριο και μετά), όσο και από άρθρα στην ΚΟΜΕΠ και σε διαδικτυακά μέσα που εκφράζουν τις απόψεις του. Είναι μια άβολη υπόθεση, που προσπαθεί να την αντιμετωπίσει με αστήριχτους χαρακτηρισμούς, λάσπη και ιστορικές παραχαράξεις.

“Το παλτό” του Νικολάι Γκόγκολ, σε διασκευή για θέατρο

 Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φυλ. 903, στις 16/10/2021

Στη Θεσσαλονίκη παίζει για τρίτη συνεχή χρονιά το θεατρικό έργο “Το παλτό”, βασισμένο στην ομώνυμη νουβέλα του Νικολάι Γκόγκολ, σε σκηνοθεσία Αντώνη Καραγιάννη και διασκευής για θέατρο Δέσποινας Καλαϊτζίδου. Πρωταγωνιστές είναι ο Κρίτωνας Ζαχαριάδης και ο Βασίλης Κανελόπουλος.

Πρόκειται για ένα έργο το οποίο, αν και γραμμένο στα μέσα του 19ου αιώνα, παραμένει επίκαιρο, ενώ έχει επηρεάσει σημαντικά τη μετέπειτα ρωσική λογοτεχνία.

Squid Game: ποιος φταίει για την αρένα αυτής της βαρβαρότητας;

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φύλ. 904, στις 30/10/2021

Το Squid Game του Dong Hyuk Hwang επιδιώκει να γίνει (αν δεν έχει γίνει ήδη) η πιο πολυδιαδεδομένη και πολυϊδωμένη σειρά της συνδρομητικής πλατφόρμας ταινιών Netflix. Επόμενο ήταν λοιπόν να γίνει μεγάλος σαματάς γύρω από τη σειρά αυτή και να ανοίξει μεγάλη συζήτηση, ιδιαίτερα στους κύκλους της αριστεράς και όσων γενικά ασκούν κριτική στο καπιταλιστικό σύστημα.