«Η κατάληψη της Μπολόνιας δεν αντισταθμίζεται με καταστροφή στην Αθήνα»

 

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φύλ. 998, στις 13/12/2025

 

Ο Δεκέμβρης του 1944 είναι μία από τις πιο κομβικές στιγμές της ιστορίας της χώρας, αλλά και του λαϊκού κινήματος κατά τον 20^ο αιώνα. Δικαίως λοιπόν έχουν γραφεί πολλά για την σύγκρουση του ΕΛΑΣ εναντίον των Άγγλων και των φιλοκυβερνητικών δυνάμεων.

Φυσικά, ένα μικρό σημείωμα όπως αυτό, δεν μπορεί να ιστορήσει την εξέλιξη των μαχών, τις πολιτικές επιδιώξεις και το διπλωματικό παρασκήνιο εκείνης της εποχής. Όποιος θέλει, μπορεί να ανατρέξει σε παλιότερα άρθρα της Π.Σ., στις εκδόσεις και το βιβλιοπωλείο «εκτός των τειχών», αλλά και σε πάμπολλες μελέτες επιστημόνων και μαρτυρίες της εποχής.

 

Οι επεμβάσεις των ΗΠΑ και CIA στη Λατινική Αμερική

 Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φύλ. 998, στις 13/12/2025

Από τη συγκρότηση των ΗΠΑ σε κράτος και ειδικά μετά τη διατύπωση του δόγματος Μονρόε (1823), η Λατινική Αμερική αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους γεωπολιτικούς χώρους για αυτές. Θεωρούσαν αυτονόητο ότι ολόκληρη η αμερικανική ήπειρος ήταν σφαίρα επιρροής τους και οποιαδήποτε προσπάθεια παρέμβασης ή επέμβασης ευρωπαϊκής δύναμης σε αυτή θα εκλαμβανόταν ως επιθετική ενέργεια.

1941-1944: Έλληνες πρόσφυγες στη Συρία και τη Λωρίδα της Γάζας. Μια άγνωστη πλευρά της ελληνικής προσφυγιάς.

 

Με την γνωστή ως Μάχη της Δωδεκανήσου (8 Σεπτεμβρίου 1943-22 Νοεμβρίου 1943) τα ιταλοκρατούμενα, μέχρι τότε, Δωδεκάνησα έπεσαν στα χέρια των Γερμανών κατακτητών. Ακολούθησε μια περίοδος δύσκολη για τους κατοίκους των νησιών αυτών με βασικότερο πρόβλημα αυτό το λιμού. Κάτω από αυτές τις συνθήκες πολλοί από αυτούς αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη γη τους και, με παράνομους μηχανισμούς και δίκτυα, να περάσουν στα γειτονικά τουρκικά παράλια. Το γεγονός ότι η Τουρκία σε εκείνη τη φάση διατηρούσε ουδέτερη στάση, έχοντας ήδη από το 1941 υπογράψει σύμφωνο μη επίθεσης με την Γερμανία του Χίτλερ, την καθιστούσε έναν σχετικά ασφαλή και κοντινό προορισμό για τους Έλληνες πρόσφυγες. Από εκεί κάποιοι κατέφυγαν στην Κύπρο, στη Συρία και κάποιοι σε στρατόπεδα προσφύγων στη Λωρίδα της Γάζας.

 

Ένας Πάνθηρας στον Ασπροπόταμο

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φύλ. 997, στις 29/11/2025

Πυρπολημένη κατοικία στην Καλαμπάκα στο πλαίσιο της επιχείρησης "Πάνθηρας" (από τον ιστότοπο vlahoi.net)

Η περιοχή του Ασπροποτάμου Τρικάλων είναι μια ορεινή περιοχή της νότιας Πίνδου που συνορεύει βόρεια με το Μέτσοβο, δυτικά με τα Τζουμέρκα και νότια με το Περτούλι. Η ομορφιά της είναι γνωστή και προσελκύει πολλούς επισκέπτες κυρίως το καλοκαίρι, αλλά και τον χειμώνα. Η περιοχή ονομάζεται Ασπροπόταμος γιατί εκεί σχηματίζεται το ομώνυμο ποτάμι που κατηφορίζει νότια και είναι πιο γνωστός ως Αχελώος. Τα χωριά του έχουν πλούσια ιστορία από τα οθωμανικά χρόνια, με τους κατοίκους να ασχολούνται κυρίως με κτηνοτροφία και υλοτομία, κάνοντας αρκετά πλούσιο τον τόπο. Και ιστορικά όμως έχουμε αρκετούς αρματολούς και κλέφτες να δρουν σε αυτά, ενώ δεν λείπουν και όμορφα μνημεία, όπως η εκκλησία των Δολιανών, με τους 13 τρούλους της. Το πιο σημαντικό χωριό της περιοχής, η Κρανιά, ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος οικισμός της περιοχής μετά την πόλη των Τρικάλων το 1881, όταν η περιοχή πέρασε στην ελληνική επικράτεια, ενώ έχει να υπερηφανεύεται ότι ο Κώστας Βίρβος κατάγεται από εκεί.

Η Οργάνωση Μαρξιστών Λενινιστών Ελλάδας (ΟΜΛΕ) για τη «φιλελευθεροποίηση» της Χούντας και την εξέγερση του Πολυτεχνείου

 

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φύλ. 996, στις 15/11/2025

Το ξεκίνημα του 1973 στην Ελλάδα σημαδεύτηκε από μεγάλες φοιτητικές κινητοποιήσεις, με πιο εμβληματική αυτήν της κατάληψης της Νομικής, που θεωρείται προπομπός της εξέγερσης του Νοέμβρη. Στη νεολαία και τον λαό επικρατούσε μεγάλη δυσφορία και αναβρασμός Οξυνόταν συνεχώς η αντίθεση των λαϊκών μαζών με τον φασισμό και τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Οι εσωτερικές αντιθέσεις του καθεστώτος αλλά και η δυσαρέσκεια στους κόλπους της αστικής τάξης διογκώνονταν. Όλα οδηγούσαν στη μεγάλη έκρηξη. «Μόνο όσοι στήριξαν και στηρίζουν ελπίδες στην "αυτοεξέλιξη" του φασισμού σε δημοκρατία, μόνο όσοι έτρεφαν αυταπάτες για την "ομαλή πορεία" των διαδικασιών "φιλελευθεροποίησης" του φασισμού, μόνο όσοι ανησυχούσαν για τον "κίνδυνο να απομονωθεί η πολιτική ηγεσία από τα πεντέμισι εκατομμύρια ψηφοφόρων οι οποίοι οπωσδήποτε θα ψηφίσουν στις "εκλογές" που προετοίμαζε ο Παπαδόπουλος δεν μπορούσαν να αντιληφθούν και τελικά δεν ήθελαν μια τέτοια εξέλιξη». (Προκήρυξη της ΟΜΛΕ - Δεκέμβρης 1973).

25/10/1983. Αμερικανοί πεζοναύτες εισβάλουν στη Γρενάδα

 

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φύλ. 995, στην 1/11/2025

Τον Οκτώβρη του 1983, οι ΗΠΑ, για πολλοστή φορά μέσα στον 20^ο αιώνα, ανακάλυψαν το «υπέρτατο κακό» και τον επικίνδυνο εχθρό για τον «ελεύθερο κόσμο» σε ένα νησιωτικό κράτος της Καραϊβικής, τη Γρενάδα, που βρίσκεται στα ανοιχτά της Βενεζουέλας, με μόλις 90.000 κατοίκους, και λίγο μεγαλύτερο σε έκταση από τη Λευκάδα. Έτσι, εισέβαλαν στο νησί με πεζοναύτες και για 3 μέρες σημειώθηκαν συγκρούσεις και βομβαρδισμοί. Άμεσος στόχος των Αμερικανών ήταν να το καταλάβουν, να ανατρέψουν την κυβέρνησή του και να τοποθετήσουν στην εξουσία τον εκλεκτό τους.

 

Η Μεγάλη Συριακή Εξέγερση και ο βομβαρδισμός της Δαμασκού από τους Γάλλους

 

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φύλ. 994, στις 18/10/2025

Καθεστώς Γαλλικής Εντολής

Η γαλλική κυριαρχία στην περιοχή της Συρίας-Λιβάνου (που τότε θεωρούνταν ενιαίο κράτος) ξεκινάει με την λήξη του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου. Ήταν το αποτέλεσμα των μυστικών συμφωνιών μεταξύ Γάλλων και Βρετανών το 1916 που έμειναν στην ιστορία με την ονομασία συμφωνίες Σάικς - Πικό και κατοχύρωναν την περιοχή της Συρίας στους Γάλλους. Η «νομιμοποίησή» της έγινε με την Εντολή της Κοινωνίας των Εθνών και την ανάληψη της διακυβέρνησης των εδαφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην Μ. Ανατολή κυρίως από Γαλλία και Μ. Βρετανία. Παρά τις υποσχέσεις των ιμπεριαλιστών για δημιουργία ανεξάρτητου αραβικού κράτους με πρωτεύουσα τη Δαμασκό, στην ουσία δημιουργήθηκε μια αποικιοκρατικού τύπου διοίκηση στην περιοχή.

Από τις συμφωνίες του Όσλο στο εποικιστικό σχέδιο Ε1. Μια ιστορία άρνησης του δικαιώματος των Παλαιστινίων σε ελεύθερη γη και πατρίδα

 

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φύλ. 993, στις 4/10/2025

«Η κυβέρνηση του κράτους του Ισραήλ και η παλαιστινιακή ομάδα που εκπροσωπεί τον παλαιστινιακό λαό συμφωνούν […] να τεθεί τέλος σε δεκαετίες αντιπαράθεσης και σύγκρουσης [..]και να αγωνιστούν για ειρηνική συνύπαρξη, αμοιβαία αξιοπρέπεια και ασφάλεια για την επίτευξη μιας δίκαιης, διαρκούς και συνολικής ειρηνευτικής διευθέτησης και ιστορικής συμφιλίωσης…»

 Με αυτή την παραπλανητική πρόταση ξεκινούσε το κείμενο της πρώτης Συμφωνίας του Όσλο που υπογράφηκε στην Ουάσινγκτον το 1993 μεταξύ του Ισραήλ και της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Μια δεύτερη συμφωνία υπογράφτηκε στην Τάμπα της Αιγύπτου το 1995. Έμειναν, όμως, στην ιστορία ως οι Συμφωνίες του Όσλο αφού οι διαπραγματεύσεις έγιναν μυστικά στην νορβηγική πρωτεύουσα. Με βάση αυτές, μέχρι το 1999 θα δημιουργούνταν παλαιστινιακό κράτος, με νέες διαπραγματεύσεις και συμφωνίες, υπό την επίβλεψη των αμερικάνων ιμπεριαλιστών.

Ηράκλειο, Αύγουστος 1935. Μια απεργία που εξελίχθηκε σε εξέγερση

 

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φύλ. 992, στις 20/9/2025

Ο Μεσοπόλεμος για την Ελλάδα είναι μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα περίοδος, εξαιτίας κυρίως της ανόδου του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, με Ιδιώνυμο, δικτατορίες, ανελέητο κυνήγι πρωτοπόρων εργατών και κομμουνιστών, φυλακίσεις και εξορίες. Παράλληλα, η αστική τάξη προώθησε τη δημιουργία φασιστικών ομάδων που συμπλήρωναν την επίσημη πολιτική κρατικής τρομοκρατίας. Οι απεργιακές κινητοποιήσεις που ξεσπούσαν σε κάθε γωνιά της χώρας αντιμετωπίζονταν με υπέρμετρη βία και πρωτόγνωρη καταστολή, με αποτέλεσμα, σε πολλές περιπτώσεις, η εργατιά να θρηνεί νεκρούς. Μια τέτοια περίπτωση είναι και η απεργία των σταφιδεργατών του Ηρακλείου το 1935, που πνίγηκε στο αίμα.

2/9/1945. 80 χρόνια από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Βιετνάμ

 

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φύλ. 991, στις 6/9/2025

Στις 2 Σεπτέμβρη του 1945 ο ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος Βιετνάμ, Χο Τσι Μιν, ανακηρύσσει την ανεξαρτησία της χώρας. Ήταν το αποτέλεσμα μιας μακρόχρονης σύγκρουσης του αντιαποικιακού κινήματος με τους γάλλους αποικιοκράτες αλλά και τους ιάπωνες κατακτητές στα χρόνια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Έμελλε, όμως, να ακολουθήσουν σχεδόν άλλα 10 χρόνια ανελέητου πολέμου με τον γαλλικό στρατό για να ολοκληρωθεί ο νίκη του βιετναμέζικου λαού στον Ντιεν Μπιεν Φου το 1954.

 

Είναι οι αριστεροί αντισημίτες;

 

Το τελευταίο διάστημα, με τα όσα τραγικά συμβαίνουν στην Γάζα, χρησιμοποιείται από την φίλο-ισραηλινή και κυβερνητική προπαγάνδα όλο και περισσότερο το επιχείρημα πως η Αριστερά και στην Ελλάδα, επειδή έχει τοποθετηθεί υπέρ των Παλαιστινίων και των δικαιωμάτων τους, έχει προσχωρήσει στον αντισημιτισμό!

80 χρόνια μετά τη Χιροσίμα. Ένα λεπτό που άρχισε στις 8:15 π.μ. και δεν τελείωσε ακόμα

 

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία (ηλεκ. έκδοση) φυλ. 990, στις 2/8/2025

Στις 8:15 π.μ. της 6ης Αυγούστου 1945, τίποτα δεν ήταν ίδιο πια στη Χιροσίμα. Μόλις είχε εξαπολυθεί από ένα αμερικάνικο βομβαρδιστικό Β-29, το γνωστό σήμερα Enola Gay, η πρώτη ατομική βόμβα. Τα αποτελέσματά της ήταν τρομακτικά: 70.000 άνθρωποι έχασαν σχεδόν αμέσως τη ζωή τους, το κέντρο της πόλης ισοπεδώθηκε σε μεγάλη ακτίνα από το σημείο έκρηξης της βόμβας, ενώ υπολογίζεται ότι άλλες 50.000 ανθρώπων πέθαναν από ραδιενέργεια, τραύματα και άλλες συνέπειες της έκρηξης.

 

Κυπριακό Από την αποικιοκρατία στον Αττίλα και στη ΝΑΤΟποίηση του νησιού

 

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία (ηλεκ. έκδοση) φυλ. 990, στις 2/8/2025

Η βρετανική κατοχή στην Κύπρο ξεκινάει με τη λήξη του ρωσοτουρκικού πολέμου το 1878. Η ιδιαίτερη γεωπολιτική θέση του νησιού ως σταυροδρόμι τριών ηπείρων και οι βλέψεις των Άγγλων σε Μ. Ανατολή και Ασία κατέστησαν την Κύπρο αποικία της Μ. Βρετανίας από το 1925. Την ίδια περίπου περίοδο ξεκινούν και οι πρώτες αντιαποικιακές εξεγέρσεις των Κυπρίων, όπως αυτή του 1931, με σημαντικό ρόλο των κομμουνιστών. Η εξέγερση πνίγηκε στο αίμα.

 

Ειρήνη Γκίνη. Η πρώτη γυναίκα που εκτελέστηκε στον εμφύλιο

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 989, στις 19/7/2025

Το χάραμα της 26ης Ιούλη του 1946 έπεφτε νεκρή από το εκτελεστικό απόσπασμα η Ειρήνη Γκίνη, η 27χρονη κομμουνίστρια σλαβομακεδόνισσα δασκάλα. Ήταν η πρώτη εκτέλεση γυναίκας στην περίοδο του εμφυλίου. Τα επόμενα χρόνια, ακολούθησαν δεκάδες άντρες και γυναίκες που στήθηκαν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα του μοναρχοφασιστικού καθεστώτος επειδή ύψωσαν το ανάστημά τους και αγωνίστηκαν στην περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου για μια ελεύθερη πατρίδα, για ισότητα και δικαιοσύνη, για ανεξαρτησία και σοσιαλισμό.

«Τα γαλάζια μάτια σου μας καλούνε…»

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 986, στις 5/7/2025

Φέτος συμπληρώνονται εξήντα χρόνια από τα Ιουλιανά του 1965 ή, την Αποστασία, όπως είναι πιο γνωστή στην συνείδηση του λαού μας. Αξίζει να γίνει αναφορά στα γεγονότα αυτά, που αποτελούν μια ηρωική σελίδα, βαμμένη με το αίμα του Σωτήρη Πέτρουλα, αλλά και αρκετά διδακτική για το παρόν και το μέλλον.

Μπροσούρα | Άρης Βελουχιώτης 80 χρόνια

 

Στον παρακάτω σύνδεσμο υπάρχει η μπροσούρα "Αρης Βελουχιώτης 80 χρόνια" με επιμέλεια των οργανώσεων Ηπείρου του Κ.Κ.Ε.(μ-λ) 

https://drive.google.com/file/d/1sEVYHFj9vG4Zz_ue-FayZu82C0OQcCV5/view?usp=sharing

Ομιλία σε εκδήλωση του Κ.Κ.Ε.(μ-λ) για τα 80 χρόνια από τον θάνατο του Αρη Βελουχιώτη (Ιωάννινα, 13/6/2025)

Δεν είναι η πρώτη φορά που η οργάνωσή μας τιμάει τον Άρη Βελουχιώτη με εκδηλώσεις. Όχι για να βγάλει πανηγυρικούς και να εκφωνήσει δεκάρικους. Αυτά θα τα κάνει ο Κουτσούμπας. Για να συνεχιστεί το θάψιμο του Άρη με άλλον τρόπο τώρα, μέσα από όψιμα υμνολόγια. Γιατί, εκτός από σφετερισμός και καπηλεία, το να θάβεις το ζήτημα της Ανεξαρτησίας και της αντιιμπεριαλιστικής πάλης για το τότε και για το τώρα, κομβικό και κεφαλαιώδες ζήτημα για τη χώρα μας και επιπλέον να ισχυρίζεσαι ότι η κατεύθυνση αυτή υπονομεύει τον πούρο - καθαρό αντικαπιταλιστικό αγώνα , είναι λαθροχειρία και διαστρέβλωση, είναι στην ουσία θάψιμο του ίδιου του Άρη, του ιδεολογικού και πολιτικού του στίγματος. 

Διαμαντή τον λέγανε…

του Κώστα Μιχαλάκη

Στις 21 Ιουνίου 1949 έπεσε στα Μάρμαρα της Φθιώτιδας ο καπετάν Διαμαντής, κατά κόσμον Γιάννης Αλεξάνδρου, μια από τις πιο σημαντικές μορφές τόσο της Εθνικής Αντίστασης, όσο και του κομμουνιστικού κινήματος την δεκαετία του 1940.

Ο Γιάννης Αλεξάνδρου γεννήθηκε το 1914 στην Κάτω Αγόριανη Φωκίδας, σημερινή Λιλαία, απόγονος πολεμιστή του 1821. Αν και από φτωχή αγροτική οικογένεια, τελείωσε το σχολείο και σπούδασε στην Νομική Θεσσαλονίκης. Από νωρίς οργανωμένος στην ΟΚΝΕ, ήταν καθοδηγητής του Θωμά Πάλλα, του μετέπειτα καπετάν Κόζιακα, της Μαρίας Καραγιώργη και άλλων.

Ο πόλεμος των χωρικών στη Γερμανία. 500 χρόνια από την κορύφωση, τη συντριβή της και τον θάνατο του Τόμας Μίντσερ

 

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 986, στις 7/6/2025

Οι αρχές του 16^ου αιώνα στη Γερμανία ήταν μια περίοδος όξυνσης της ταξικής και πολιτικής πάλης. Η Γερμανία δεν υπήρχε ως ενιαίο κράτος αλλά η περιοχή ανήκε στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους. Με εκατοντάδες βασίλεια, δουκάτα και τοπικούς φεουδάρχες, ο αυτοκράτορας είχε περιορισμένη εξουσία, σε αντίθεση με την Καθολική Εκκλησία που ήταν ο μεγαλύτερος φεουδάρχης. Ο ανώτερος κλήρος (επίσκοποι, καρδινάλιοι κ.λπ) κατείχε τεράστιες εκτάσεις (μοναστηριακά κτήματα) που του έδιναν μεγάλη πολιτική επιρροή, διαιωνίζοντας την παπική εξουσία στις περιοχές αυτές.

Ο απεργοκτόνος νόμος 330/1976 του Λάσκαρη και η «κατάργηση της πάλης των τάξεων»

 Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 985 στις 24/5/2025

Η πτώση της Χούντας το 1974 και τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, εκτός των άλλων εξελίξεων, σημαδεύτηκαν από μια σοβαρή κινηματική ανάταση στον φοιτητικό και εργατικό χώρο. Ιδιαίτερα όμως οι βιομηχανικοί εργάτες κατάφεραν να συγκροτήσουν επιτροπές και εργοστασιακά σωματεία και να πραγματοποιήσουν μαζικές απεργίες, πολλές φορές ενάντια στις διαθέσεις της ηγεσίας της ΓΣΕΕ.