«ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ» Βιβλίο-ντοκουμέντο για την Αντίσταση στην κατοχική Θεσσαλονίκη. ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΑΣΟ ΚΑΤΣΑΡΟ

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φυλ. 806, στις 22/7/2017

Την συνέντευξη πήρε η Φωτεινή Σαλονικίδου

Για πρώτη φορά οι εικόνες και οι φωνές των ηρώων του Ε.Λ.Α.Σ. και της Ο.Π.Λ.Α. της κατεχόμενης Θεσσαλονίκης ξαναζωντανεύουν μέσα από τις σελίδες του νέου βιβλίου του Τάσου Κατσαρού «ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ, Μάχες του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη Θεσσαλονίκη (1941-1944)» που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο από τις εκδόσεις Διάδοση. Μέχρι σήμερα δεν είχε υπάρξει ξανά ανάλογη εργασία που να συγκεντρώνει στοιχεία από όλη την περιοχή και να τα συνθέτει σε ένα παζλ ιστορικής μνήμης. Από το Χορτιάτη, το Ωραιόκαστρο, το Παλαιόκαστρο, την Πυλαία, το Καλοχώρι, τη Νέα Ευκαρπία και τους Αμπελόκηπους, μέχρι το κέντρο την Καλαμαριά, αλλά και το Κιλκίς, η αντιστασιακή δράση αποκτά όνομα και επώνυμο, μηχανεύεται τακτική, οργανώνει σαμποτάζ, εκτελείται, βασανίζεται, δραπετεύει. 

Θεσσαλονίκη - Στενή Αυτοάμυνα. Η φωνή των εκτελεσμένων!

του Δημ. Παυλίδη

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 805, στις 8/7/2017

https://atheatoskosmosps.blogspot.gr/2017/07/blog-post.html#more

Δίχως ήχο και οποιοδήποτε υποτιτλισμό για να προδίδει την ταυτότητα του το κινηματογραφικό φιλμ διάρκειας μερικών μόνο λεπτών ήταν γνωστό από παλιά, καταχωρημένο σε επίκαιρα της εποχής. Το 1997 ο Ροβήρος Μανθούλης το είχε χρησιμοποιήσει στο εξάωρο ντοκιμαντέρ “ Βίοι Παράλληλοι του Εμφυλίου” δίχως ιδιαίτερο σχολιασμό. Τα τελευταία χρόνια αφότου είχε διευκρινιστεί η προέλευση του είχε αναρτηθεί και στο διαδίκτυο. Μέχρι τώρα όμως οι ακούσιοι πρωταγωνιστές του ήταν απλά ανώνυμοι νέοι, άγνωστοι στο ευρύ κοινό, ο ένας δίπλα στον άλλο στο εδώλιο ενός από τα δεκάδες έκτακτα στρατοδικεία της μετά-κατοχικής Ελλάδας. Τα οποία δουλεύανε ολημερίς και στέλνανε στην σειρά για τουφέκισμα κομμουνιστές και αριστερούς. Αυτά μέχρις ότου ένας σύγχρονος ιστορικός ερευνητής, δίχως ακαδημαϊκές περγαμηνές αλλά με πολύ πάθος για να σωθεί η ιστορική μνήμη για το μεγάλο κόμμα των εκτελεσμένων, ξανάδωσε στα περισσότερα από τα άγνωστα πρόσωπα τα ονόματα και την ταυτότητα τους. Τους έδωσε την χαμένη φωνή τους!

Η οκτωβριανή επανάσταση, οδηγός για τους αγώνες των λαών. 84 χρόνια από τη νίκη της

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 442, στις 17/11/2001

Η Οκτωβριανή Επανάσταση αποτελεί ένα κοσμοϊστορικό γεγονός. Το πιο σημαντικό του 20^ου αιώνα. Για πρώτη φορά οι «από κάτω» όχι μόνο ανατρέπουν τους «από πάνω» αλλά συγκροτούν ένα νέο κοινωνικό σύστημα (σοσιαλισμός), μια νέα κρατική δομή, (δικτατορία του προλεταριάτου) σε μια τεράστια χώρα (Ρωσία).

Οκτωβριανή επανάσταση. Δείχνει το δρόμο στα σημερινά αδιέξοδα

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 370, στις 21/11/1998

Στις 25 Οκτώβρη 1917 (7 Νοέμβρη) άνοιξε ένα νέο, πρωτόφαντο κεφάλαιο στην εξέλιξη της ανθρώπινης κοινωνίας και των κοινωνικοοικονομικών συστημάτων. "Της γης οι κολασμένοι", η εργατιά, τα στρατευμένα παιδιά της μεγάλης ρώσικης χώρας που ζούσαν κάτω από το κνούτο και την καταπίεση της τσαρικής "Οχράνας", την εκμετάλλευση των καπιταλιστών και γαιοκτημόνων και θυσιάζονταν στο μέτωπο για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών, στον πόλεμο-σφαγείο, αποφάσισαν να πάρουν τις τύχες τους στα δικά τους χέρια.

75 χρόνια από το θάνατο του Λένιν. Ο λενινισμός πάντα επίκαιρος

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 375, στις 6/2/1999

«Από τη Ρωσία της Νέας Οικονομικής Πολιτικής θα ξεπεταχτεί η σοσιαλιστική Ρωσία». Με αυτά τα λόγια ολοκλήρωσε την ομιλία του στη γενική συνέλευση των Σοβιέτ της Μόσχας και αυτός υπήρξε ο τελευταίος δημόσιος λόγος του στις 20 Νοέμβρη του 1922. Μιλάμε, φυσικά, γιο τον Λένιν.

Το 1923 σε μια σειρά άρθρων μεγάλης σημασίας, όπως: «Σελίδες ημερολογίου», «Για τη συνεργασία», «Για την επανάστασή μας», «Πώς να αναδιοργανωθεί η εργατοαγροτική επιθεώρηση», «Καλύτερα λιγότερα αλλά καλύτερα», ο Λένιν κάνει τον απολογισμό της δουλειάς που πραγματοποιήθηκε στη διάρκεια των χρονών της επανάστασης και ταυτόχρονα χαράζει τα νέα καθήκοντα, τους νέους δρόμους για την επομένη πορεία της σοσιαλιστικής επανάστασης. Μέσα από αυτά τα άρθρα αποκαλύπτει ότι η χώρο των Σοβιέτ έχει στην κατοχή της ό,τι χρειάζεται για να οικοδομήσει μια πλήρη σοσιαλιστική κοινωνία και υποδεικνύει στο κόμμα τα μακρά χρόνια που θ' ακολουθήσουν και τις επίμονες προσπάθειες που θα απαιτηθούν. Στη συνέχεια, το μπολσεβίκικο κόμμα και ο Στάλιν έκαναν πράξη την οικοδόμηση ου σοσιαλισμού στη Ρωσία.

Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδίας (Μαρξιστικό - Λενινιστικό) (Λαϊκός Πόλεμος) Ο Μάο και ο Λαϊκός Πόλεμος

Δημοσιεύτηκε σε δύο συνέχειες στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 374, 375, στις 23/1/1999 και 6/2/1999

Όπως γράψαμε στο προηγούμενο φύλλο, σκοπεύουμε στην έκδοση σειράς κείμενων από το διεθνές, μ-λ κίνημα. Ξεκινάμε με εκτεταμένα αποσπάσματα από ντοκουμέντο που παρουσιάστηκε από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδίας (Μαρξιστικό - Λενινιστικό) (Λαϊκός Πόλεμος),  στο Διεθνές Σεμινάριο για τα 105 χρόνια από τη γέννηση του Μάο, το Δεκέμβρη του 1998.  Το πρώτο μέρος εξετάζει τη διεθνή κατάσταση, ενώ το δεύτερο μέρος που θα δημοσιευθεί στο επόμενο φύλλο αναλύει τη σημερινή ινδική πραγματικότητα.

Πολ Ποτ. Η αλήθεια δεν είναι ποτέ αυτή που μας σερβίρουν τα φερέφωνα του συστήματος

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 360, στις 30/5/1998

Τα τελευταία χρόνια, κατά τακτά διαστήματα η αντιδραστική προπαγάνδα (και όχι μόνο) αναφέρεται στα «εγκλήματα» του Πολ Ποτ και των Κόκκινων Χμερ στην Καμπότζη. Με τον πρόσφατο θάνατο του Πολ Ποτ αναζωπυρώθηκε η σχετική προπαγάνδα, με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό (όχι τυχαία) την προσωποποίηση της ευθύνης, την απόδοσή της εξ ολοκλήρου σχεδόν στον Πολ Ποτ και μόνο. Εντύπωση μάλιστα προκαλεί η ευκολία με την οποία διάφοροι «αριστεροί» όχι μόνο καταπίνουν αμάσητο ό,τι τους σερβίρει η αντιδραστική προπαγάνδα, αλλά και το αναπαράγουν προσδίδοντάς του και «αριστερή» επικύρωση.

Ο Οκτώβρης του 1917 και οι Οκτώβρηδες στο λυκαυγές του 21ου αιώνα

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 328, στις 9/11/1996

Τα 79 χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης δίνουν αφορμή για να συλλογισθεί κανείς μέσα από τι συμπληγάδες πορεύτηκε η πρώτη απόπειρα της ανθρωπότητας να οικοδομήσει μια νέα κοινωνία, τελείως διαφορετική από τις προηγούμενες.

Αναλογιζόμενος ο σκεπτόμενος άνθρωπος την πορεία των κοινωνιών του, δεν μπορεί παρά να σταματήσει και να επιμείνει σ' αυτό που σήμαινε η επανάσταση του Οκτώβρη. Από κει και μετά, ανάλογα με τα ταξικά του συμφέροντα και την ταξική του ένταξη, βγάζει τα συμπεράσματά του κι αντίστοιχα στέκεται μπροστά σ' αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός.

Άρης Βελουχιώτης. Μια ξεχωριστή μορφή του εθνικο-λαϊκού απελευθερωτικού αγώνα

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 298, στις 24/6/1995

Πενήντα χρόνια από τη νίκη των λαών κατά του ναζιφασισμού και μ’ αφορμή αυτή την επέτειο ανασκαλεύονται ζητήματα σχετικά με τις πτυχές και τις φυσιογνωμίες αυτού του αγώνα.

Τις μέρες του Ιούνη διοργανώθηκαν εκδηλώσεις στη μνήμη του πρωτοκαπετάνιου Άρη Βελουχιώτη που έτσι άδοξα πριν 50 χρόνια και συγκεκριμένα στις 16/6/45, μαζί με το πρωτοπαλίκαρό του Τζαβέλα, μπροστά στα αδιέξοδα στα οποία είχε οδηγηθεί ο απελευθερωτικός αγώνας του λαού, προτίμησαν να δώσουν τέλος στη ζωή τους, θεωρώντας ότι πλησίαζε το τέλος τους από τα βόλια του εχθρού. Αυτή τουλάχιστον η εκδοχή του χαμού του είναι η επικρατέστερη.

Κορέα 1950-1953. Ο Ψυχρός Πόλεμος γίνεται Θερμός

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 801, στις 13/5/2017

Ο Πάμπλο Πικάσο ζωγράφισε το 1951 τη «Σφαγή στην Κορέα» εμπνευσμένος από το έργο του Γκόγια «3^η Μαρτίου» (1814) που αναφέρεται στην αντίσταση των Ισπανών ενάντια στις γαλλικές δυνάμεις κατοχής.

Οι πρώτες πράξεις του Ψυχρού Πολέμου

Βρισκόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Περίοδος του Ψυχρού Πολέμου. Έχει προηγηθεί η λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (ΒΠΠ) με τη νίκη του Κόκκινου Στρατού επί των Γερμανών Ναζί και έχουν δημιουργηθεί στην Ανατολική Ευρώπη οι Λαϊκές Δημοκρατίες. Ένα χρόνο νωρίτερα, στα 1949, ο κινέζικος λαός βγαίνοντας νικητής, μετά από έναν μακρόχρονο εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, εγκαθίδρυσε σοσιαλιστικό καθεστώς. Σε πολλές περιοχές του πλανήτη εμφανίστηκαν δυναμικά εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα που κλόνισαν τα θεμέλια του ιμπεριαλισμού. 

Ινδία, 50 χρόνια από την ιστορική εξέγερση. Οι κληρονόμοι του Ναξαλμπάρι

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 801, στις 13/5/2017

του Βαραβάρα Ράο*

“Στην Ινδία, η Ένοπλη Αγροτική Επαναστατική Εξέγερση του Ναξαλμπάρι, της οποίας πλησιάζει η 50η επέτειος, εμπνεύστηκε και επηρεάστηκε από την Μεγάλη Προλεταριακή Πολιτιστική Επανάσταση της Κίνας. Το Ναξαλμπάρι ήταν ένα πρωτοπόρο γεγονός κάτω από την καθοδήγηση του συν. Τσάρου Μαζουμντάρ ενός από τους δυο μεγάλους ηγέτες, δάσκαλους και ιδρυτές του ΚΚΙ (Μαοϊκού), (ο άλλος ήταν ο Κανχάι Τσάτερτζι), γεγονός που σημάδεψε μια καινούρια αρχή στην ιστορία της δημοκρατικής επανάστασης στη χώρα”.

Τα πώς και τα γιατί της 21ης Απρίλη 1967 - Το διεθνές πλαίσιο

Το κείμενο αυτό αποτελεί τη μια από τις δύο εισηγήσεις που πραγματοποιήθηκαν στην εκδήλωση του Εκτός των Τειχών «Τα πώς και τα γιατί της 21ης Απρίλη 1967».

Η 21η του Απρίλη του 1967 στην Ελλάδα και η επιβολή της αμερικανοστήριχτης δικτατορίας δεν ήταν ένα γεγονός ανεξάρτητο από το διεθνές πολιτικό σκηνικό, μια ιδιαιτερότητα που «έτυχε» να συμβεί σε μια μικρή χώρα της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου. Βλέποντας την υφήλιο εκείνα τα ταραγμένα χρόνια της δεκαετίας του '60, θα δούμε τους τρόπους με τους οποίους εκφράστηκε αυτή ακριβώς η -ίδια εν πολλοίς- ταραχή στις διάφορες γωνιές του πλανήτη και πώς η χώρα μας εντάχθηκε σε όλον αυτό τον ορυμαγδό εξελίξεων.

Η, σε παγκόσμιο επίπεδο, μεγάλη αναταραχή της δεκαετίας του '60 δεν ήταν παντού αρνητική για τους λαούς και το κομμουνιστικό κίνημα. Ήταν, πράγματι, και μια... «υπέροχη κατάσταση»... Τα «περιεχόμενα» της ιστορικής αυτής περιόδου περιλαμβάνουν μεν εγκαθίδρυση δικτατοριών, δολοφονίες αγωνιστών και κομμουνιστών, ανελέητο κυνήγι των λαών, ισοπέδωση δημοκρατικών δικαιωμάτων και σειρά αναδιατάξεων στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα πολιτικά και ιδεολογικά, αλλά είναι γεμάτα και με λαμπρές σελίδες για τα λαϊκά και κομμουνιστικά κινήματα σε διάφορες γωνιές του πλανήτη, με παγκόσμια εμβέλεια και σημαντικά λαϊκά ξεσπάσματα μέχρι και σε δυτικές καπιταλιστικές μητροπόλεις. Γι' αυτό και αυτή η δεκαετία δικαίως χαρακτηρίζεται ως μία από εκείνες που στιγμάτισαν την Ιστορία, αφού σε έναν μεγάλο βαθμό καθόρισε την μετέπειτα πορεία όλων των πλευρών της παγκόσμιας σκακιέρας.

Τα πώς και τα γιατί της 21ης Απρίλη 1967 - Η εσωτερική πολιτική κατάσταση

Το κείμενο αποτελείται από τα βασικά σημεία της μιας από τις δύο εισηγήσεις που πραγματοποιήθηκαν στην εκδήλωση του Εκτός των Τειχών «Τα πώς και τα γιατί της 21ης Απρίλη 1967» έτσι όπως δημοσιεύονται στη Προλεταριακή Σημαία που κυκλοφορεί. (φυλ. 800, 29/4/2017)

Η εκδήλωση στο Εκτός των Τειχών που έγινε στις 21 του Απρίλη, έθεσε έναν μεγάλο πλούτο ζητημάτων, τόσο εισηγητικά όσο και στη συζήτηση που ακολούθησε. Αφού τέθηκε το βασικό περίγραμμα της διεθνούς κατάστασης της δεκαετίας του ‘60 και τα πολιτικά και ιστορικά γεγονότα που οδήγησαν αλλά και σημάδεψαν την επταετία στη χώρα μας, ακολούθησε σειρά πολύ ενδιαφέρουσων τοποθετήσεων. Βασικό τους στοιχείο, η αποδόμηση των σημερινών επιχειρημάτων που, είτε από τα δεξιά είτε από τα αριστερά, βγάζουν λάδι τους Αμερικάνους στην υπόθεση της Χούντας, αλλά και η απάντηση σε εκείνες τις φωνές που σήμερα μιλούν για την «αδέκαστη» χουντική ηγεσία, τη διαφάνεια στον δημόσιο βίο και άλλα τέτοια φαιδρά. Τα οποία, όμως, ακούγονται σήμερα κυρίως από τη νεολαία, διαστρεβλώνοντας τα πραγματικά γεγονότα και υπηρετώντας μια ακροδεξιά ρητορική.

18 χρόνια μετά τους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας. Ο Δίας και ο Τυφώνας θα αιματοκυλήσουν ξανά τα Βαλκάνια;

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 799, στις 8/4/2017

Σύμφωνα με έναν από τους αρχαιοελληνικούς μύθους, η οροσειρά Αίμος, που προσδιορίζει τη βαλκανική χερσόνησο, πήρε το όνομά της από το αίμα του τέρατος Τυφώνας. Ο Δίας, ύστερα από μια χαμένη μάχη στο όρος Κάσιο (σημερινή Συρία), κυνήγησε και νίκησε τον Τυφώνα στο όρος βόρεια της Θράκης. Ίσως για να δικαιωθεί ο μύθος κατά το πέρασμα των αιώνων, πολλοί θεοί και ανθρωπόμορφα τέρατα φρόντισαν να μη στεγνώσει ποτέ από το αίμα το παγκόσμιο σταυροδρόμι των Βαλκανίων. 18 χρόνια μετά τους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας, ακολουθώντας το δρομολόγιο του αρχαίου μύθου, ο αμερικάνικος και ο ρωσικός ιμπεριαλισμός μεταφέρουν ξανά την αντιπαράθεση από τη Μ. Ανατολή στη βαλκανική χερσόνησο.

Η επικαιρότητα της μαύρης επετείου

του Νίκου Παπαβασιλείου

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών

http://www.efsyn.gr/arthro/i-epikairotita-tis-mayris-epeteioy

50 χρόνια μετά, αλλά το 2017 «θυμίζει» πολλά από το 1967. Γι’ αυτό η προσέγγιση των αιτιών και των όρων που οδήγησαν στην αμερικανοκίνητη φασιστική χούντα της 21/4/67 είναι χρειαζούμενη στον λαό μας γι’ αυτά που σήμερα ζει, γι’ αυτά που έχει μπροστά του. Είναι αναγκαία απέναντι στις αστικές δυνάμεις που σύρονται από τους ίδιους με τότε προστάτες τους και σέρνουν τον λαό σε αντιδραστικά αδιέξοδα.