Στέφανος Βελδεμίρης. 58 χρόνια από τη δολοφονία του νεολαίου αγωνιστή της ΕΔΑ

του Στέλιου Αγκούτογλου
Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 857, στις 2/11/2019

Ήταν 26 Οκτωβρίου 1961, τρεις ημέρες πριν τις εκλογές που έμειναν στη μνήμη του λαού μας ως εκλογές της «βίας και νοθείας». Αυτές οι εκλογές έρχονταν να «διορθώσουν» το ανορθόδοξο για το αμερικανοστήρικτο αστικό καθεστώς αποτέλεσμα του 1958, με το οποίο η ΕΔΑ είχε γίνει αξιωματική αντιπολίτευση σε πείσμα της μετεμφυλιακής τρομοκρατίας.

Θεσσαλονίκη, 11 Νοέμβρη 1979. 40 χρόνια από τη μαχητική αντιφασιστική κινητοποίηση ενάντια στους νοσταλγούς της χούντας και την κυβερνητική απαγόρευση

του Γιάννη Χατζή
Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 857, στις 2/11/2019

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 1979, 12 το μεσημέρι. Η οδός Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη ήταν ένας ήσυχος δρόμος εκείνο το ηλιόλουστο φθινοπωριάτικο πρωινό, όταν ξαφνικά, στη μέση του δρόμου, εμφανίστηκε ο σ. Βασίλης Σαμαράς με το σύνθημα «Δεν περνάει ο φασισμός»!

Σε κλάσματα δευτερολέπτου, από τα γύρω στενά εμφανίζονται δεκάδες αντιφασίστες διαδηλωτές, με κατεύθυνση τον κινηματογράφο ΗΛΥΣΙΑ, έξω από τον οποίο, για πρώτη φορά από την πτώση της δικτατορίας, είχε οργανωθεί εκδήλωση των χουντοφασιστών. Στόχος η διάλυση της.

ΤΟ «ΟΧΙ» ΕΓΙΝΕ «ΝΑΙ». Από την εποποιία στη συνθηκολόγηση

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φυλ. 857, στις 2/11/2019

Η υπουργός παιδείας κατάφερε να εξαφανίσει τον φασισμό, τους Γερμανούς και τους Ιταλούς χωρίς να φωνάξει ΑΕΡΑ!

Απέδειξε πως δεν είναι χαζή αλλά αντιδραστική. Δεν θεωρεί τον φασισμό πρόβλημα! Γι’ αυτό δεν τον αναφέρει.

Γνωρίζει πολύ καλά την ιστορία. Ξέρει πια σημεία πρέπει να κρατήσει και ποια να λογοκρίνει για να δικαιώσει το παρελθόν τις τωρινές επιλογές της κυβέρνησης.

Είναι επικίνδυνη. Τα βάζει με τις δυνάμεις του «μίσους και της βίας» και «τις ακραίες φωνές του λαϊκισμού». Έντεχνα εισάγει τη θεωρία των δύο άκρων!

Υπηρετεί επάξια την αστική τάξη.

Σταθμός Μπακεντάνο, Σαντιάγο. Ζωντανά τα φαντάσματα της δικτατορίας!

του Δημήτρη Παυλίδη

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φυλ. 857, στις 2/11/2019

Παρότι η επίσημη ονομασία έχει αλλάξει από το 1928 και φέρει το όνομα του αήττητου στρατηγού στον πόλεμο του Ειρηνικού, οι κάτοικοι στο Σαντιάγο επιμένουν να αποκαλούν την Μπακεντάνο, πλατεία Ιταλίας. Σε σχήμα ωοειδές στην καρδιά της πόλης, είναι ο ιστορικός τόπος για τις γιορτές αλλά και τις κοινωνικές ταραχές που έχουν σημαδέψει την νεότερη ιστορία της Χιλιανής πρωτεύουσας. Έτσι και τώρα, η πλατεία έγινε από τα επίκεντρα των διαδηλώσεων και των συγκρούσεων με την αστυνομία και εδώ έδωσαν ραντεβού ένα εκατομμύριο Χιλιάνοι στις 25 Οκτωβρίου. Ομώνυμη της πλατείας είναι η διπλανή στάση του μετρό, του οποίου η γραμμή 1 περνά σχεδόν από κάτω, με διεύθυνση ανατολικά –δυτικά παράλληλα της κεντρικής λεωφόρου Αλαμέδα. Η γραμμή είναι η πρώτη που κατασκευάστηκε και εγκαινιάστηκε από τον Πινοτσέτ πανηγυρικά τον Σεπτέμβρη του 1975, στα πρώτα σκληρά χρόνια της φασιστικής δικτατορίας. Το φάντασμά της ζωντάνεψε αυτές τις ημέρες όχι μόνο στους δρόμους του Σαντιάγο αλλά και μέσα στις υπόγειες στοές του μετρό. 

Το παγκόσμιο προλεταριάτο οργανώνεται - 1864. Ίδρυση της Α’ Διεθνούς

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 856, στις 19/10/2019

«Το ένα από τα στοιχεία που εξασφαλίζουν την επιτυχία -η αριθμητική δύναμη- το έχουν οι εργάτες. Αλλά η αριθμητική δύναμη τότε μόνο λύνει το ζήτημα όταν είναι οργανωμένη και καθοδηγείται από τη γνώση». Καρλ Μαρξ, «Το Ιδρυτικό Μανιφέστο της Διεθνούς Ένωσης Εργατών».

Η άνοδος του καπιταλισμού από της αρχές του 19^ου αι. συνοδεύεται από σειρά επαναστατικών γεγονότων. Λαϊκές και εργατικές εξεγέρσεις ξεσπούν σε όλη την Ευρώπη. Εξέγερση στη Γαλλία το 1830, εργατική εξέγερση στη Λυών το 1831 και το 1834, Χαρτιστικό κίνημα στην Αγγλία (1837-1848) που αποσπά σημαντικές κατακτήσεις για τους εργάτες, εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας των Ιρλανδών εναντίον των Άγγλων το 1841, εξέγερση των υφαντουργών στη Σιλεσία (περιοχή μεταξύ της σημερινής Πολωνίας και Τσεχίας). 

Μάθημα ιστορίας: Τα περασμένα να εξυπηρετούν τα τωρινά

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 854, στις 21/9/2019, στη στήλη «Αντιλήψεις»

Η υπουργός παιδείας, προαναγγέλλοντας αλλαγές στα βιβλία, δήλωσε πως «δεν πρέπει το μάθημα της Ιστορίας να έχει χαρακτήρα κοινωνιολογικό, αλλά να αναπτύσσει την εθνική συνείδηση». Προηγήθηκαν οι διάσημες δηλώσεις της Δόμνας Μιχαηλίδου περί «ψυχικά νοσούντων που αγιοποίησαν τον αντιδικτατορικό αγώνα».

Αυτό που ισχύει σήμερα, να μπαίνει ως ένας ανάμεσα σε πολλούς στόχους του μαθήματος ιστορίας η καλλιέργεια εθνικής συνείδησης, δεν ικανοποιεί την κυβέρνηση. Δεν της αρκεί που την υπερκαλλιεργούν οι μαθητικές παρελάσεις, οι σημαιοστολισμοί, τα εθνικιστικά συλλαλητήρια, η προγονοπληξία, οι αλυτρωτισμοί και οι θεωρίες συνομωσίας που Βλέπουν παντού εχθρούς να περικυκλώνουν τον ελληνισμό.

23/8/1939. Γερμανοσοβιετικό σύμφωνο μη επίθεσης. Η πραγματικότητα και η αστική προπαγάνδα

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 853, στις 7/9/2019

Στις 23/8/1939 υπογράφηκε το γερμανοσοβιετικό σύμφωνο μη επίθεσης (σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ). Πολλά έχουν γραφτεί από την αστική μπάντα για τη συμφωνία αυτή, συμβάλλοντας στην αντικομμουνιστική προπαγάνδα, που τις τελευταίες τουλάχιστον δεκαετίες έχει γίνει επίσημη πολιτική της ΕΕ. Μιλάνε για μυστική συμφωνία Στάλιν-Χίτλερ για μοίρασμα της Ευρώπης και υποστηρίζουν ανερυθρίαστα ότι το σύμφωνο αυτό ήταν το «ok» που ήθελε ο Χίτλερ για να εξαπολύσει τη στρατιωτική του μηχανή και να ξεκινήσει τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθιστώντας έτσι την ΕΣΣΔ συνένοχη για το ξέσπασμά του. Αν δούμε όμως πιο προσεκτικά τα γεγονότα που προηγήθηκαν θα αντιληφθούμε ότι αυτό απέχει πολύ από την πραγματικότητα.

Η οικολογική τέχνη θα είναι αντικαπιταλιστική;

του Δημήτρη Χατζηκωνσταντίνου

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 853, στις 7/9/2019

Ο καπιταλισμός-ιμπεριαλισμός είναι ένα σύστημα ασύμβατο όχι απλώς με την ανθρώπινη ζωή, αλλά γενικότερα με τη ζωή πάνω στον πλανήτη. Η μανία του για κέρδος (που ισούται με την επιβίωσή του) φτάνει να καταστρέφει σε μαζική κλίμακα τη φύση και τους ανθρώπους που ζουν σε αυτή, αλλά και σε πόλεις/χωριά. Αυτή η πτυχή του συστήματος φαίνεται πως το τελευταίο διάστημα βρίσκεται συνεχώς στην επικαιρότητα, είτε από την καταστροφή του Αμαζονίου είτε και από την προπαγάνδα που το ίδιο προωθεί, για λόγους που θα εξετάσουμε, όπως για παράδειγμα με τη γνωστή σειρά Τσερνόμπιλ και τη συζήτηση που άνοιξε σχετικά με τον πυρηνικό κίνδυνο.

Ιούλιος 1929. Ψηφίζεται το Ιδιώνυμο. Ο αντικομμουνισμός γίνεται θεσμός

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 852, στις 27/7/2019

«Επειδή το κράτος δημιουργήθηκε από την ανάγκη να χαλιναγωγούνται οι ταξικές αντιθέσεις, και επειδή ταυτόχρονα γεννήθηκε μέσα στη σύγκρουση αυτών των τάξεων, είναι κατά κανόνα κράτος της πιο ισχυρής οικονομικά κυρίαρχης τάξης, που με τη βοήθεια του κράτους γίνεται και πολιτικά κυρίαρχη τάξη, και έτσι αποκτά νέα μέσα για την κατάπνιξη και την εκμετάλλευση της καταπιεζόμενης τάξης». (Ένγκελς, «Καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους»

Αποχαιρετισμός στο Mordillo

του Δημήτρη Χατζηκωνσταντίνου

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 851, στις 13/7/2019

Από τις 29 Ιουνίου ο κόσμος του σκίτσου είναι μερικές μολυβιές φτωχότερος, αφού ένας από τους δημοφιλέστερους παγκοσμίως σκιτσογράφους, ο Guillermo Mordillo ή σκέτο Mordillo μας άφησε σε ηλικία 86 ετών.

Ο Mordillo γεννήθηκε στην Αργεντινή το 1932 και από μικρό του άρεσαν το ποδόσφαιρο και το σχέδιο. Η πορεία του βέβαια έκλινε προς το δεύτερο, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε όλοι. Όμως το ποδόσφαιρο και γενικά τα αθλήματα ήταν συνηθισμένα θέματα στα σκίτσα του, τα οποία χαρακτηρίζονταν από ιδιαίτερο χιούμορ.

Captain Propaganda

του Δημήτρη Χατζηκωνσταντίνου

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φυλ. 852, στις 27/7/2019

Πολύ δημοφιλείς σε πολλά εκατομμύρια θεατών είναι οι ταινίες με υπερήρωες, το ενδιαφέρον για τις οποίες έχει επανέλθει την τελευταία δεκαετία· παρ'όλο που λίγο ως πολύ, και οι ταινίες και τα αντίστοιχα κόμιξ ήταν βασικό παρακλάδι της αμερικανικής μαζικής κουλτούρας εδώ και πολλές δεκαετίες. Έχει λοιπόν κάθε λόγο η κινηματογραφική βιομηχανία του Hollywood να περνάει μέσα από αυτές την πιο σκληρή της προπαγάνδα. Ενώ αντίστροφα για να το καταφέρει πρέπει να δημιουργεί blockbuster ταινίες (δηλαδή υψηλού προϋπολογισμού και θεαματικότητας) ώστε να φτάνουν εύκολα στο ευρύ κοινό και με τρόπο ...λεπτό τα έργα και τα μηνύματά τους.

Το παγκόσμιο εργατικό κίνημα ανασυντάσσεται. 130 χρόνια από την ίδρυση της Β’ Διεθνούς.

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 851, στις 13/7/2019

Στις 14 Ιούλη του 1889 στο Παρίσι -ανήμερα της 100^ης επετείου από την κατάληψη της Βαστίλης- πραγματοποιήθηκε το μαρξιστικό συνέδριο με αντιπροσώπους από το διεθνές σοσιαλιστικό κίνημα της εποχής. Σ’ αυτό συμμετείχαν 400 αντιπρόσωποι από 22 χώρες. Ήταν το ιδρυτικό συνέδριο της Β’ Διεθνούς.

ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΔΕΝ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΧΘΕΣ!

του Βασίλη Σαμαρά

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 850, στις 29/6/2019

Επικύρωση «συμβολαίων»

Να ‘μαστε λοιπόν στην τελική ευθεία για τις εκλογές στις 7 του Ιούλη. Απ’ ό,τι δείχνουν τα πράγματα θα τις κερδίσει η ΝΔ και πιθανά και την αυτοδυναμία. Έχουν ανοίξει, λοιπόν, οι συζητήσεις στα πάνελ, οι αντιπαραθέσεις, τα ερωτήματα. Τι θα κάνει -ως κυβέρνηση- η ΝΔ; Μα, ό,τι έκανε πάντα! Προς τι οι απορίες; Τα ίδια συμφέροντα, τους ίδιους «θεούς» που υπηρετούσε πάντα θα συνεχίσει να υπηρετεί.

Το μεγάλο κεφάλαιο. Τους ιμπεριαλιστές «προστάτες». Και για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία είχαμε και ένα είδος επικύρωσης αυτών των διαρκών συμβολαίων. 

Η επίθεση στον λαό ούτε χθες ξεκίνησε, ούτε αύριο θα τελειώσει!

του Βασίλη Σαμαρά

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών στις 4/7/2019

Ένα βασικό χαρακτηριστικό της περιόδου που διανύουμε είναι η καθολική κυριαρχία των δυνάμεων του συστήματος σε παγκόσμια κλίμακα.

Στα πλαίσιά της αναπτύσσονται εδώ και δεκαετίες : Η επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη.  Η εκστρατεία επανακατάκτησης -επαναποικιοποίησης του κόσμου από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.  Απέναντι σε αυτά οι λαοί αντιστέκονται, αγωνίζονται, εξεγείρονται. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι δεν κατορθώνουν να δώσουν μια συνολική απάντηση, να διαμορφώσουν όρους μιας πραγματικής διεξόδου. Οι αγώνες τους καταστέλλονται, οι αντιδράσεις τους ελέγχονται ή και εκτρέπονται σε ανώδυνες για το σύστημα κατευθύνσεις. 

Η καπιταλιστική παλινόρθωση βάφτηκε στο αίμα! 30 χρόνια από την σφαγή στην πλατεία Τιέν Αν Μεν.

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία , φυλ. 849, στις 15/6/2019

Πεκίνο, μεσάνυχτα 3-4 Ιούνη 1989. Ο κόσμος συγκλονίζεται από την μαζική σφαγή του εξεγερμένου λαού της Κίνας στην πλατεία με την εμβληματική ονομασία της …«Ουράνιας Γαλήνης» (Τιέν Αν Μεν). Περισσότεροι από 2.500 είναι οι νεκροί και δεκάδες χιλιάδες οι τραυματίες από την άγρια επίθεση του στρατού με τανκς και πολυβόλα. Στην επίσημη ειδησεογραφία των δυτικών ΜΜΕ, αναδείχθηκε ως κεντρικό αίτημα των διαδηλωτών, η «περισσότερη δημοκρατία», οι «μεταρρυθμίσεις», ο «εκσυγχρονισμός». Έτσι βόλευε τη Δύση. Σίγουρα υπήρχε και αυτή η πλευρά. Οι ειδήσεις από τη μακρινή Κίνα, εκείνη την εποχή, ήταν αρκετά περιορισμένες και σαφώς κατευθυνόμενες. Όμως, μέσα στο τεράστιο πλήθος των Κινέζων φοιτητών και εργατών που διαδήλωναν επί ενάμισι μήνα στο Πεκίνο και σε άλλες μεγάλες πόλεις, ήταν περισσότερο από εμφανείς οι κόκκινες σημαίες καθώς και τα πορτρέτα του Μάο που υψώνονταν, ξεφτίζοντας το αφήγημα των δυτικών ΜΜΕ. Αλλά ας πάμε λίγο πιο πίσω.

Πού βρισκόμαστε- Προς τα πού πάμε

του Βασίλη Σαμαρά

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 849, στις 15/6/2019

Για την περίοδο που διανύουμε

Βασικό χαρακτηριστικό της περιόδου που διανύουμε, η καθολική επικράτηση των δυνάμεων του συστήματος. Μια επικράτηση που έχει τη βάση της στην αυτή καθ’ αυτή ισχύ του συστήματος, αλλά που το έδαφος ανάπτυξής της συνδέεται άρρηκτα με την ήττα του εργατικού επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος.

Μια επικράτηση που δίνει τη δυνατότητα στις δυνάμεις του συστήματος να προωθούν σχεδόν αδιατάρακτα την πολιτική και τις επιδιώξεις τους.

Την επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη.

Την εκστρατεία επανακατάκτησης επαναποικιοποίησης του κόσμου από τους ιμπεριαλιστές. 

Το μειονοτικό θέατρο στις ΗΠΑ και η ριζοσπαστικοποίησή του

του Δημήτρη Χατζηκωνσταντίνου

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 847, 848 σε δύο συνέχειες στις 18/5/2019 και 1/6/2019

 Α' μέρος

Στις ΗΠΑ η εξέχουσα θέση που είχαν οι λευκοί ως αστική τάξη της χώρας καθόριζε όλες λίγο-πολύ τις πτυχές της καθημερινής δραστηριότητας, από την παραγωγή μέχρι τα κυρίαρχα αφηγήματα στην κουλτούρα -κι άρα και στο θέατρο. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια αναπτυσσόταν και συνεχίζει να αναπτύσσεται ο ρατσισμός με τα στερεότυπα, η άποψη του καπιταλιστικού μονόδρομου όπως και άλλες αντιδραστικές απόψεις που βολεύουν το μεγαλύτερο ιμπεριαλιστικό κράτος αυτή τη στιγμή στον κόσμο. Εντός αυτού του κράτους όμως υπάρχουν και πολλές μειονότητες, οι οποίες όπως συμβαίνει σε όλα τα εκμεταλλευτικά συστήματα είναι από τα βασικότερα θύματα των διακρίσεων και της ταξικής καταπίεσης. Τα περιθώρια ανάπτυξής τους τόσο οικονομικά όσο και καλλιτεχνικά, είναι ασφυκτικά. Παρ' όλη τη δυσχέρεια όμως, το μειονοτικό θέατρο στις ΗΠΑ έπαιξε σημαντικό ρόλο, που κατά καιρούς λαμβάνοντας επαναστατικά και αγωνιστικά χαρακτηριστικά, ήταν η τέχνη των μειονοτικών φωνών που ασφυκτιούσαν μέσα στην ταξική εκμετάλλευση του μεγαλύτερου ιμπεριαλιστικού κράτους στον κόσμο.

Οι 9 τέχνες για την Πρωτομαγιά

του Δημήτρη Χατζηκωνσταντίνου

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 846, στις 4/5/2019

Ίσως να μην έχουν υπάρξει στην ιστορία του εργατικού κινήματος γεγονότα που να έχουν επηρρεάσει τόσο τις τέχνες όσο η εργατική Πρωτομαγιά! Τα γεγονότα που ξεκίνησαν με τη θυσία των εργατών στο Σικάγο το 1886 για 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ύπνο, 8 ώρες αναψυχή, δεν ήταν παρά μόνο η αρχή μιας μακράς σειράς κατακτήσεων και αγώνων αλλά και σπουδαίων καλλιτεχνικών έργων που φτάνουν ως τις μέρες μας. Τι έχουν λοιπόν να μας πουν οι 9 τέχνες για τη μέρα αυτή;

Αυτές οι εκλογές δεν είναι των λαών! Είναι των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστών!

Ομιλία του Δημήτρη Παυλίδη σε εκδήλωση της Κ.Ο.Θ. του ΚΚΕ(μ-λ) στη Θεσσαλονίκη στις 20/5/2019

Φίλοι και φίλες, συναγωνιστές και σύντροφοι

Σε λιγότερη από μια εβδομάδα μας καλούν να ψηφίσουμε στις κάλπες για την εκλογή  21  αντιπροσώπων  για το Ευρωκοινοβούλιο. Θα αντικαταστήσουν ή θα ανανεώσουν τους 21 ευρωβουλευτές  των οποίων η πεντάχρονη ακριβοπληρωμένη  θητεία  από το 2014 ως σήμερα, πέρασε παντελώς απαρατήρητη δίχως να επηρεάσει θετικά  ή να αντιμετωπίσει ούτε στο ελάχιστο όσα συνέχισαν να αντιμετωπίζουν  οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές μάζες από τις βάρβαρες  πολιτικές που υπαγόρευαν και συνεχίζουν να υπαγορεύουν,  τα επιτελεία από τις  Βρυξέλλες. Δηλαδή την συνέχιση   των μνημονίων και με κυβέρνηση Σύριζα, την υλοποίηση όλων των αντεργατικών και αντιλαϊκών κατευθύνσεων και μέτρων   που απαιτούσαν –από κοινού με την ελληνική μεγαλοαστική τάξη- τα ευρωπαϊκά μονοπώλια. Όσο για τις αποκαλύψεις και τις καταγγελίες  που λεν πως κάνουνε ορισμένοι μέσα εκεί,  παίρνοντας τον λόγο για ένα  ολόκληρο! λεπτό της ώρας, όπως προβλέπει ο κανονισμός δεν είδαμε σε κάτι  να ωφέλησε το λαϊκό και εργατικό  κίνημα. Ξέρετε!  Κάθε βουλευτής έχει 60 ολόκληρα  δευτερόλεπτα για να πει  ό,τι θέλει!….Τόσος πολύς χρόνος  για να   παίξει τον ρόλο του! 

Όχι στις αυταπάτες. Αποχή από τις ευρωεκλογές

του Βασίλη Σαμαρά

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 847, στις 18/5/2019

Ευρωεκλογές λοιπόν. Το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, από την άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά (πλην Λακεδαιμονίων) καλεί σε ενεργή συμμετοχή και -εννοείται- στην εκλογική τους υποστήριξη. Βεβαίως η κάθε δύναμη καλεί με βάση τις δικές της απόψεις, προτάσεις, την δική της λογική. Είναι αρκετά αυτά που τις διαχωρίζουν, άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο. Είναι όμως ένα σημείο στο οποίο «συναντώνται». Στη συμμετοχή τους σ’ αυτή τη διαδικασία.