Χωρίς συγκροτημένη εργατική τάξη δεν υπάρχει επαναστατική πάλη!

Του Ν. Παπαβασιλείου μέλος του Κ.Ο. του ΚΚΕ (μ-λ).

Συνεισφορά στο ιντερνετικό σεμινάριο της ICOR (Διεθνής Συντονισμός Επαναστατικών Κομμάτων και Οργανώσεων) για τα 100 χρόνια από την οκτωβριανή επανάσταση.

Πηγή: https://antigeitonies.blogspot.gr/2017/10/blog-post_15.html

Το ιστορικά καινούριο στην ταξική πάλη, εδώ και πάνω από 150 χρόνια, ήταν και είναι η είσοδος σε αυτή μιας νέας τάξης, της εργατικής τάξης. Με βάση την ύπαρξη και την ορμητική εισβολή τής εργατικής τάξης στο πεδίο των αγώνων, ο Μαρξ «είδε» την αναγκαιότητα αλλά και τη δυνατότητα να περάσει η ανθρωπότητα από την προϊστορία της, τις εκμεταλλευτικές ταξικές κοινωνίες, στην ιστορία της, το σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Στη βάση, λοιπόν, της πράξης των αγώνων του εργατικού κινήματος (στο δοσμένο επίπεδο ωρίμανσής του εκείνη την εποχή) ο Μαρξ συγκρότησε τη θεωρία του, από το Μανιφέστο ως το Κεφάλαιο. Η ρωσική επανάσταση και ο νικηφόρος Οκτώβρης είχαν πάλι ως θεμέλιό τους την ύπαρξη και την πάλη της εργατικής τάξης. Ο Οκτώβρης είναι κοσμοϊστορικός γιατί επιβεβαίωσε το Μαρξ, επιβεβαίωσε τη δυνατότητα να νικήσουν οι κολασμένοι της γης και να παλέψουν για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. 

«…και περνάς μέσα απ’ τη στάχτη, την ελπίδα σ’ άλλα χέρια». 50 χρόνια από τη δολοφονία του Τσε Γκεβάρα

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 810, στις 14/10/2017

Ο Τσε Γκεβάρα γεννήθηκε το 1928 στην Αργεντινή. Γόνος μεσοαστικής οικογένειας κατάφερε εύκολα να πάρει το πτυχίο της ιατρικής και σίγουρα ανοιγόταν ένα λαμπρό επαγγελματικό μέλλον μπροστά του αν έμενε στην πατρίδα του. Επέλεξε όμως να ταξιδέψει στη Λατινική Αμερική για να βοηθήσει το φτωχό λαό της ως γιατρός. Σύντομα αντιλήφθηκε ότι η φτώχεια και η αδικία στις περιοχές που επισκέφτηκε είχαν την αιτία τους στην εκμετάλλευση του λαού από τον βορειοαμερικανικό ιμπεριαλισμό.

Βικτόρια Ερτλ: «Κιντανίλια, Κιντανίλια… Οι νύχτες σου πια δεν θα είναι ειρηνικές…»

του Δημήτρη Παυλίδη

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 810, στις 14/10/2017

Πηγή:

https://atheatoskosmosps.blogspot.gr/2017/10/blog-post.html#more

Στη συνοικία Κοπακαμπάνα, κοντά στο κέντρο της Λα Παζ, πίσω από ένα ψηλό περίβολο με κόκκινα τούβλα εκτείνεται το γερμανικό νεκροταφείο. Φτιάχτηκε το 1950 σε οικόπεδο που αγόρασε η παροικία με έξοδα της οποίας κτίστηκε και το παρεκκλήσι. Πολύ κοντά στην είσοδο, υπάρχει μια επιτύμβια ακατέργαστη πέτρινη πλάκα που επάνω της είναι χαραγμένη η λιτή επιγραφή «Μόνικα Ερτλ 1937-1973». Η πέτρα προέρχεται από τις κορυφές του βουνού Τσακαλτάγια, της γέφυρας των ανέμων στην γλώσσα των Ινδιάνων, ύψους πέντε χιλιάδων μέτρων στη βολιβιανή Κορδιλιέρα. Τάφος στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Το σώμα της νεαρής γυναίκας ποτέ δεν δόθηκε στην οικογένειά της και είναι ακόμη άγνωστο τι έχει απογίνει. Το μνήμα όμως παραμένει φροντισμένο. Και κάθε χρόνο, τέτοιο καιρό, ανώνυμοι περαστικοί αφήνουν λίγα λουλούδια πάνω του. Σε ένδειξη σεβασμού στη γυναίκα που όχι μόνο αποστάτησε από την τάξη, την κοινότητα και την οικογένειά της αλλά έγινε η Νέμεση για έναν από τους στυγερούς δολοφόνους του Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα.

Η αθλιότητα της φιλοσοφίας και η ανθρώπινη φύση ως «κατασκευαστικό λάθος»

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 809, στις 30/9/2017

Μετά τη «φιλοσοφική διαμάχη» που ξέσπασε στο διαδίκτυο και όχι μόνο, παραθέτουμε ολόκληρο το «φιλοσοφικό  μανιφέστο» του Κυρ. Μητσοτάκη στη ΔΕΘ.

«Η διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων τα τελευταία χρόνια αποτελεί μια τεράστια πληγή. Δεν έχουμε δικαίωμα να κλείσουμε τα μάτια σε αυτήν την πραγματικότητα. Δεν τρέφω αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες. Κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στην ανθρώπινη φύση και όσοι το επιχείρησαν καταστρατήγησαν τελικά την ίδια τη Δημοκρατία και τα ατομικά δικαιώματα. Όμως, το μέρισμα ευημερίας πρέπει να μοιραστεί με όσο το δυνατόν πιο δίκαιο τρόπο. Γιατί για εμάς η αλληλεγγύη είναι η άλλη όψη της ελευθερίας. Δεν είναι μόνο θέμα ανθρωπιάς. Είναι η έμπρακτη αναγνώριση της κοινής μοίρας που ενώνει όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες».

Άβαταρ και Πράσινο Κυνήγι

της Σοφίας Τσανακτσίδου

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Εναυσμα» τ. 33, Μάης 2010

Πρωτότυπος τίτλος: Avatar

Σενάριο: James Cameron

Σκηνοθεσϊα: James Cameron

Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ

Έτος κυκλοφορίας: 2009

Στο μέλλον, οι φυσικές πηγές της Γης έχουν εξαντληθεί και οι άνθρωποι αναζητούν διέξοδο στο διάστημα. Στο μακρινό πλανήτη Πανδώρα, υπάρχουν κοιτάσματα ενός πανάκριβου ορυκτού, που γίνεται στόχος της αποστολής μιας πολυεθνικής που θέλει να το εκμεταλλευτεί. Όμως ακριβώς πάνω από τα κοιτάσματα κατοικούν μπλε μεγαλόσωμα ανθρωποειδή, η ιθαγενής φυλή Naa’vi που ζει σε απόλυτη αρμονία και αλληλεξάρτηση με τη φύση, σαν ένας ενιαίος οργανισμός. Τη φυλή αυτή μελέτησαν οι γήινοι επιστήμονες και ανέπτυξαν μια τεχνολογία όπου ανθρώπινο και εξωγήινο DNA συνδυάζονται και προκύπτει το Άβαταρ, το εξωγήινο σώμα του ανθρώπου, που μέσω μιας διαδικασίας μεταφοράς συνείδησης μπορεί να το χειρίζεται σαν δικό του. 

ΠΡΥΤΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ Οι φοιτητές κατάλαβαν αυτό που οι εκλέκτορες μόνο υποψιάζονται: ΣΥΝΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ή ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΗ ΠΑΛΗ;

 του Κώστα Τσιπτσή

 Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Εναυσμα»

Το τελευταίο καλοκαίρι έγιναν οι Πρυτανικές εκλογές, που χαρακτηρίστηκαν από κλίμα χαμηλών τόνων, αδιαφορίας και συναίνεσης "για το καλό του Πανεπιστημίου". Αυτή η διαδικασία έδωσε όμως κάποια θετικά μηνύματα. Την αδιαφορία των φοιτητών, παρά τη συμμετοχή 5.000 περίπου φοιτητών εκλεκτόρων και τα αδιέξοδα που εκφράστηκαν από τη στάση μιας σειράς παρατάξεων (αποχή, άκυρο, λευκό) και που δεν συνοδεύτηκαν από αντίστοιχες ολοκληρωμένες τοποθετήσεις ή ουσιαστικούς απολογισμούς του θεσμού της "συνδιοίκησης".

Ι. Β. Στάλιν. 32 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου επαναστάτη

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία στις 2/3/1985

1933 - 1953. Τριάντα χρόνια πρώτος γραμματέας, άλλα τόσα και περισσότερα στην πρώτη γραμμή ευθύνης για το πρώτο σοσιαλιστικό κράτος, για το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα.

Ζήτημα Στάλιν. Μεγάλο το θέμα (για να μεταχειριστούμε μια δική του έκφραση) και γίνεται ακόμα πιο μεγάλο γιατί την εξέλιξη του σοβιετικού και παγκόσμιου κινήματος την σημάδεψαν άπειροι παράγοντες, σταθμητοί και μη, δυο μεγάλοι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και δεν υπάρχουν πρότυπα για σύγκριση ούτε τα περιθώρια προς το παρόν για αναλύσεις. Γι' αυτό το λόγο το σημερινό αφιέρωμα στον Στάλιν θα αρκεστεί μόνο σε λίγο λόγια, περισσότερο ιστορικά, λιγότερα κριτικά, με την συγκυρία της 32ης επετείου του θανάτου του.

Η Οκτωβριανή Επανάσταση και η σημερινή της επικαιρότητά της

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία στις 29/10/1982

Η Οκτωβριανή Επανάσταση δεν είναι ένα ιστορικό γεγονός που ανήκει στο παρελθόν. Τα βασικά χαρακτηριστικά της παραμένουν επίκαιρα γιατί οι βασικές αιτίες που τη γέννησαν εξακολουθούν αν υπάρχουν και χαρακτηρίζουν την εποχή μας. Σήμερα, κανείς δεν αρνείται ότι τον Οκτώβρη του ’17 σε μια χώρα πήραν την εξουσία οι επαναστατικές δυνάμεις του προλεταριάτου και των πλατιών λαϊκών μαζών.

Ακόμα και οι αστοί, όπως και οι ρεβιζιονιστές και τα διάφορα φιλοαστικά ρεύματα μνημονεύουν την ιστορική αυτή μέρα. Αρνούνται όμως τη σημασία της για την επαναστατική πάλη των λαών. Και αυτό δεν είναι νέο φαινόμενο.

ΚΟΡΕΑΤΙΚΗ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ. Από την πολεμική «ειρήνη» στις πυρηνικές απειλές!

 Δημοσιεύτηκε στην Προλ. Σημαία φυλ. 808, στις 16/9/2017

Μετά το τέλος του πολέμου της Κορέας υπογράφηκε συνθήκη ανακωχής στις 27 Ιουλίου 1953. Η Β. Κορέα σε μια προσπάθεια να ανορθωθεί οικονομικά -αφού είχε καταστραφεί από τους βομβαρδισμούς του πολέμου- επεδίωξε το πρώτο διάστημα να διατηρήσει καλές σχέσεις με τη Σοβιετική Ένωση αλλά και με την Κίνα. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε θεαματική οικονομική άνοδο και στον τομέα της βιομηχανίας και στην οργάνωση της αγροτικής παραγωγής.

Για τη σημασία της Οχτωβριανής επανάστασης

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία στις 18/11/1983

Το να μιλάει κανείς στις τωρινές συνθήκες για τη σημασία της Οχτωβριανής επανάστασης είναι σαν να μιλάει λίγο πολύ για το σύνολο των προβλημάτων που απασχολούν το κίνημα σήμερα. Είναι προφανές, ότι κάτι τέτοια, δεν μπορεί να γίνει, στα πλαίσια ενός άρθρου.

Από την άποψη αυτή είναι αναγκαστικοί κάποιοι περιορισμοί.

Τι ήταν τελικά ο Οχτώβρης;

Η θέση που παίρνει ο καθένας είναι συνάρτηση της ταξικής του τοποθέτησης, της πολιτικής του οπτικής.

Μνήμες ''παιδομαζώματος''

του Βασίλη Σαμαρά

Για το τι σημαίνει το αντικομουνιστικό ''Συνέδριο'' στην Εσθονία έχουν ειπωθεί πολλά και θα ειπωθούν περισσότερα. Από τη μεριά μου θα περιοριστώ εδώ σε ένα ζήτημα.

Όπως στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης (και όχι μόνο) έτσι και στη χώρα μας τα διάφορα φασιστοειδή βρήκαν την ευκαιρία να εκβάλλουν τον οχετό που τους τρέφει στα διάφορα έντυπα και τις οθόνες των τηλεοράσεων. Ανάμεσα στ' άλλα με περίσσια θρασύτητα αναφέρονται και στο περίφημο ''παιδομάζωμα''. Ας μιλήσουμε λοιπόν γι αυτό. Στα 1995-96 αποκαλύφθηκε μια άκρως σκοτεινή ιστορία. Με αυτή την αφορμή έγραψα τότε ένα άρθρο στην Π. Σ. [Νο 315 06-04-1996]. Το παραθέτω λοιπόν θεωρώντας ότι έστω σε συντομία δίνει κάποιες απαντήσεις:

Είναι γνωστή πια η ιστορία που αποκαλύφθηκε από τα αρχεία διαφόρων ''ιδρυμάτων'' για το εμπόριο βρεφών που έγινε σε μεγάλη έχταση στην δεκαετία του 1950. Είχαμε μια δυσκολία να γράψουμε για ένα τέτοιο ζήτημα που έτσι κι αλλιώς αναστατώνει την ζωή κάποιων ανθρώπων.

Να όμως που τα ίδια τα θύματα αυτής της τραγωδίας απαιτούν και μάλιστα μαζικά, επίμονα και αποφασιστικά να χυθεί φως.

«Ριζοσπαστικός» αντικομμουνισμός στην υπηρεσία του συστήματος!

του Τάσου Σαπουνά, στελέχους του ΚΚΕ(μ-λ)

Ο Π. Μαυροειδής με το άρθρο του "Το ΚΚΕ και οι δίκες της Μόσχας" πήρε την σκυτάλη της πτωματολογίας από τους αντικομμουνιστές του συρμού και την μετέτρεψε σε ριζοσπαστική ψευτοκριτική! Αναφερόμενος στην χυδαία και προκλητική -αλλά απόλυτα εξηγήσιμη- επιχείρηση ταύτισης του ναζισμού με τον κομμουνισμό από το σύστημα και με αφορμή την προσπάθεια του ΚΚΕ ν’ απαντήσει σ΄ αυτήν (εδώ), επιλέγει και παραθέτει την γνωστή αντισταλινική αριθμολογία - πτωματολογία όσον αφορά τις «δίκες της Μόσχας». Λέω με αφορμή, διότι ο πραγματικός στόχος είναι ο διαχωρισμός από την «επάρατη» σταλινική περίοδο, το ανάθεμα στην ιστορία και την προσφορά του κομμουνιστικού κινήματος. Όσο για κάποια προσπάθεια κριτικής αποτίμησης της ιστορίας και της πορείας του κομμουνιστικού κινήματος του προηγούμενου αιώνα αυτό ούτε που του έρχεται κατά νου.

«ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ» Βιβλίο-ντοκουμέντο για την Αντίσταση στην κατοχική Θεσσαλονίκη. ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΑΣΟ ΚΑΤΣΑΡΟ

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία, φυλ. 806, στις 22/7/2017

Την συνέντευξη πήρε η Φωτεινή Σαλονικίδου

Για πρώτη φορά οι εικόνες και οι φωνές των ηρώων του Ε.Λ.Α.Σ. και της Ο.Π.Λ.Α. της κατεχόμενης Θεσσαλονίκης ξαναζωντανεύουν μέσα από τις σελίδες του νέου βιβλίου του Τάσου Κατσαρού «ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ, Μάχες του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη Θεσσαλονίκη (1941-1944)» που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο από τις εκδόσεις Διάδοση. Μέχρι σήμερα δεν είχε υπάρξει ξανά ανάλογη εργασία που να συγκεντρώνει στοιχεία από όλη την περιοχή και να τα συνθέτει σε ένα παζλ ιστορικής μνήμης. Από το Χορτιάτη, το Ωραιόκαστρο, το Παλαιόκαστρο, την Πυλαία, το Καλοχώρι, τη Νέα Ευκαρπία και τους Αμπελόκηπους, μέχρι το κέντρο την Καλαμαριά, αλλά και το Κιλκίς, η αντιστασιακή δράση αποκτά όνομα και επώνυμο, μηχανεύεται τακτική, οργανώνει σαμποτάζ, εκτελείται, βασανίζεται, δραπετεύει. 

Θεσσαλονίκη - Στενή Αυτοάμυνα. Η φωνή των εκτελεσμένων!

του Δημ. Παυλίδη

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 805, στις 8/7/2017

https://atheatoskosmosps.blogspot.gr/2017/07/blog-post.html#more

Δίχως ήχο και οποιοδήποτε υποτιτλισμό για να προδίδει την ταυτότητα του το κινηματογραφικό φιλμ διάρκειας μερικών μόνο λεπτών ήταν γνωστό από παλιά, καταχωρημένο σε επίκαιρα της εποχής. Το 1997 ο Ροβήρος Μανθούλης το είχε χρησιμοποιήσει στο εξάωρο ντοκιμαντέρ “ Βίοι Παράλληλοι του Εμφυλίου” δίχως ιδιαίτερο σχολιασμό. Τα τελευταία χρόνια αφότου είχε διευκρινιστεί η προέλευση του είχε αναρτηθεί και στο διαδίκτυο. Μέχρι τώρα όμως οι ακούσιοι πρωταγωνιστές του ήταν απλά ανώνυμοι νέοι, άγνωστοι στο ευρύ κοινό, ο ένας δίπλα στον άλλο στο εδώλιο ενός από τα δεκάδες έκτακτα στρατοδικεία της μετά-κατοχικής Ελλάδας. Τα οποία δουλεύανε ολημερίς και στέλνανε στην σειρά για τουφέκισμα κομμουνιστές και αριστερούς. Αυτά μέχρις ότου ένας σύγχρονος ιστορικός ερευνητής, δίχως ακαδημαϊκές περγαμηνές αλλά με πολύ πάθος για να σωθεί η ιστορική μνήμη για το μεγάλο κόμμα των εκτελεσμένων, ξανάδωσε στα περισσότερα από τα άγνωστα πρόσωπα τα ονόματα και την ταυτότητα τους. Τους έδωσε την χαμένη φωνή τους!

Η οκτωβριανή επανάσταση, οδηγός για τους αγώνες των λαών. 84 χρόνια από τη νίκη της

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φυλ. 442, στις 17/11/2001

Η Οκτωβριανή Επανάσταση αποτελεί ένα κοσμοϊστορικό γεγονός. Το πιο σημαντικό του 20^ου αιώνα. Για πρώτη φορά οι «από κάτω» όχι μόνο ανατρέπουν τους «από πάνω» αλλά συγκροτούν ένα νέο κοινωνικό σύστημα (σοσιαλισμός), μια νέα κρατική δομή, (δικτατορία του προλεταριάτου) σε μια τεράστια χώρα (Ρωσία).